Metabool syndroom, inclusief hoge bloedsuikerspiegel, bloeddruk, gekoppeld aan kanker: het schot

Ongeveer een derde van de Amerikanen heeft het metabool syndroom. Het is een cluster van aandoeningen die hoge bloeddruk, hoge bloedsuikerspiegel en een dikke taille kunnen omvatten, en samen het risico op hartaandoeningen, beroertes en diabetes type 2 verhogen.

Nieuw onderzoek onderstreept een andere mogelijke uitkomst: kanker.

Het verband tussen kanker en overtollig lichaamsvet is goed ingeburgerd.

Dit recente onderzoek is echter in het tijdschrift gepubliceerd kankerMetabool syndroom breidt deze relatie uit door zich te concentreren op het verhoogde risico op het ontwikkelen van verschillende soorten kanker in het algemeen.

“Er bestaat veel bezorgdheid dat het onder de radar is verdwenen, althans bij de Amerikaanse volksgezondheid, dat we de risico’s niet echt volledig beseffen”, zegt Gerald Dennis, een moleculair oncoloog aan de Boston University.

Het onderzoeksteam, gevestigd in China, bestudeerde meer dan 40.000 mensen met enkele of alle vijf oorzaken van het metabool syndroom: hoge bloeddruk; Lage niveaus van HDL, dat wil zeggen ‘goede cholesterol’, hogere triglyceriden, hogere bloedsuikerspiegel en een grotere taille. Metabool syndroom wordt gedefinieerd als het hebben van ten minste drie van deze aandoeningen.

Nadat ze vier jaar lang hun metabolische gezondheid hadden gemeten, volgden de onderzoekers vervolgens bijna tien jaar lang degenen bij wie de diagnose kanker was gesteld. De deelnemers waren gemiddeld ongeveer 50 jaar oud.

Mensen met het metabool syndroom hebben een 30% verhoogd risico om later in hun leven kanker te ontwikkelen, zo blijkt uit de studie.

“Het is heel overtuigend”, zegt Dennis, die niet bij het onderzoek betrokken was. “Ze zien dat het risico toeneemt naarmate je deze factoren bundelt, wat voor mij volkomen logisch is.”

De onderzoekers volgden ook C-reactief proteïne, dat wordt gebruikt om chronische ontstekingen te meten. Metabool syndroom en hoge niveaus van dit eiwit waren “significant geassocieerd met daaropvolgende borst-, endometrium-, colorectale en leverkanker”, concludeerden de auteurs.

Dennis zegt dat dit aansluit bij de bredere bewijsbasis die wijst op ‘chronische smeulende ontstekingen’ als een sleutelfactor die verband houdt met deze vormen van kanker.

De algemene resultaten weerspiegelen wat anderen in het veld zien als ze dieper ingaan op het verband tussen kanker en het metabool syndroom.

“We observeren een zeer vergelijkbaar verhoogd risico van 30%”, zegt Macy Winn, een MD/PhD-student aan het Huntsman Cancer Institute in Utah, die onlangs een beoordeling van het bestaande bewijsmateriaal heeft afgerond, dat nog niet is gepubliceerd.

Sheetal Hardikar, een onderzoeker bij het Huntsman Cancer Institute die niet bij het onderzoek betrokken was, zei dat het grote aantal ingeschreven mensen, het prospectieve ontwerp en de “robuuste beoordeling van metabolische parameters” allemaal sterke punten van het nieuwe onderzoek zijn.

Maar hij zegt dat het belangrijk is om alle metabolische risicofactoren te onderscheiden.

De studie gebruikte een definitie van metabool syndroom die vereiste dat een persoon een grote taille had – wat de onderzoekers ‘centrale obesitas’ noemden – en twee andere aandoeningen. Het kon daarom geen antwoord geven op de mate waarin het kankerrisico geassocieerd was met andere aandoeningen van het metabool syndroom, onafhankelijk van obesitas.

Het laboratorium van Hardiker onderzoekt dit. “In onze studie hebben we ontdekt dat metabolisch ongezonde patiënten met een normaal gewicht ook een verhoogd risico op kanker hebben”, zegt hij.

Hij zei dat er bewijs is dat deze groep feitelijk een hoger risico op kanker heeft dan degenen van wie wordt gedacht dat ze zwaarlijvig zijn, maar een normale metabolische gezondheid hebben, gebaseerd op bloedtesten.

“Dit is waar de mechanismen niet zo goed worden begrepen”, zegt hij. “Het is niet alleen je BMI, maar waar je vet wordt verdeeld en hoe metabolisch actief het is.”

In toekomstige studies zegt Winn dat de hoop is om nauwkeuriger te identificeren welke omstandigheden iemands risico verhogen, en in welke mate, wanneer iemand stofwisselingsproblemen heeft.

“We weten dat er minstens dertien vormen van kanker zijn die verband houden met obesitas. Maar er zijn nog andere factoren, zoals [high blood sugar]Hoge bloeddruk kan bijdragen”, zegt ze.

Onderzoekers zijn afgestapt van het vertrouwen op BMI omdat het een “verschrikkelijke” risicomaatstaf is, zei Dennis. En hij merkte op dat de Chinese bevolking in dit onderzoek over het algemeen een lagere BMI had dan wat je ziet bij patiënten in de Verenigde Staten.

“Dit zijn mensen die redelijk mager zijn, hun BMI is niet zo hoog, maar ze hebben een zeer slechte stofwisseling en hun risico op kanker is zelfs hoger”, zegt hij.

Dit “geeft aanleiding tot bezorgdheid over metabolisch veroorzaakte kankers in Azië en Zuid-Azië, waar diabetes explodeert, maar niet noodzakelijkerwijs gepaard gaat met morbide obesitas.”

Het onderzoek mag dan in China zijn uitgevoerd, maar Hardiker zegt dat het duidelijke lessen heeft voor de Verenigde Staten, waar artsen zich holistisch op alle risicofactoren moeten concentreren, ‘ze samen bekijken in plaats van afzonderlijk’.

Een laatste vraag die in het huidige onderzoek niet wordt beantwoord: wat gebeurt er met patiënten met het metabool syndroom als ze een kankerbehandeling krijgen?

‘Omdat wij weten dat zij dat ook niet weten. Waarom is dat dan?’ “Ik denk niet dat we het begrijpen”, zegt Dennis.