“Door additieve productie, 3D-printen, denk ik dat we weer op weg zijn naar een generatie makers en een soort samenleving van massaproducenten”, zegt Antoniuk.
Toch zullen grootschalige aanpassingsplatforms zoals die van Gantry de markt voor premiumgoederen niet volledig op zijn kop zetten.
“Luxe industrieën zullen altijd blijven bestaan”, zegt Antoniuk. “Het is de meest stabiele industrie ter wereld. Het sterft nooit. Het is alleen recessie- en depressiebestendig dankzij, weet je, de rijken.”
Er is echter een nog groter beeld. Hoe geweldig de lampen ook zijn, ze zijn niet echt de voornaamste ambitie achter de Gantry You. Het programma is ook een proof of concept voor Yang’s visie op een productieproces waarmee fysieke fabrieksproductie als software kan worden uitgevoerd. Yang zegt dat dit nieuwe systeem vrijwel altijd het doel van het bedrijf was.
“Ik denk dat het tijd is voor Gantry om onze ware visie te delen”, zegt Yang. “Het gaat niet alleen om het maken van een product. Dit was vanaf dag één de visie.”
Het uiteindelijke doel, zegt Yang, is om de fysieke fabrieksproductie op dezelfde manier te behandelen als je een softwaresysteem zou runnen. Pas de code aan en je kunt de afmetingen, compositie of visuele aspecten van elk afzonderlijk onderdeel wijzigen. Het blijkt dat Gantri een softwarebedrijf is dat de eindjes aan elkaar knoopt als lampendistributeur.
Momenteel is het productieproces van Gantri nog steeds afhankelijk van dezelfde bioplastics die het al jaren gebruikt, maar Yang zegt dat het bedrijf eraan werkt om nieuwe materialen in zijn additieve proces op te nemen. Dit betekent dat het mogelijk is om van lampen naar tafels, banken en zelfs verder dan meubels te gaan. Gantri heeft samengewerkt met andere meubelbedrijven, en met veel downtime, en nu hij de mogelijkheid heeft om gebruikers in te voeren die allerlei opties kunnen instellen, hoopt Yang dat het nieuwe productiesysteem van zijn bedrijf kan worden toegepast op allerlei soorten industrieën.
Antoniuk zegt dat dit soort flexibiliteit in ontwerp en maatwerk goed zegt hoe mensen denken over de dingen die ze consumeren. Antoniuk wijst erop dat makers gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis smeden waren. Mensen leefden in hechte gemeenschappen waar ze konden zien hoe hun producten werden gemaakt en zich zeer bewust waren van wat er in hun consumptie omging: materialen, handwerk en afval. In het tijdperk van massaproductie staan mensen buiten het proces en hebben ze geen emotionele gehechtheid meer aan wat er nodig is om iets te maken. Als je ze helpt, kan het mensen helpen herinneren aan het proces.
“Mensen lieten gewoon de gedachte achterwege dat ik hier eigenlijk verantwoordelijk voor ben”, zegt Antoniuk. “De kans bestaat dat het allemaal weer wat dichterbij komt. Ik denk dat het een zeer belangrijk onderdeel is van onze toekomst en waar dit toe zou kunnen leiden.”