In een combinatie van ongedateerde selfie-afbeeldingen met dank aan de familie Dime Doe verschijnt Dime Doe, een zwarte transgendervrouw.
Met dank aan Dime Doe Family AP
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Met dank aan Dime Doe Family AP
In een combinatie van ongedateerde selfie-afbeeldingen met dank aan de familie Dime Doe verschijnt Dime Doe, een zwarte transgendervrouw.
Met dank aan Dime Doe Family AP
COLUMBIA, SC – Een man uit South Carolina is vrijdag veroordeeld voor het vermoorden van een zwarte transgendervrouw in het eerste federale proces van het land wegens een haatmisdaad gebaseerd op genderidentiteit.
Na ongeveer vier uur te hebben beraadslaagd, oordeelden de juryleden Daqua Lamech Ritter schuldig aan een haatmisdrijf in de moord op Dime Doe in 2019. Ritter werd ook veroordeeld voor de dodelijke schietpartij en het gebruik van een vuurwapen om de rechtsgang te belemmeren.
Een datum voor de strafmaat is nog niet vastgesteld. Ritter riskeert een maximale gevangenisstraf van levenslang, zonder voorwaardelijke vrijlating.
“Deze zaak is een bewijs van onze toegewijde inspanningen om geweld te bestrijden dat gericht is tegen degenen die zich mogelijk identificeren als leden van het andere geslacht, vanwege hun seksuele geaardheid of enig ander beschermd kenmerk”, aldus Brooke Andrews, een assistent-advocaat van de VS. District of South Carolina, vertelde verslaggevers na het vonnis.
Hoewel federale functionarissen al eerder haatmisdrijven op basis van genderidentiteit hebben vervolgd, zijn de zaken nooit voor de rechter gekomen. Een man uit Mississippi kreeg 49 jaar gevangenisstraf als onderdeel van een schikking nadat hij had toegegeven dat hij in 2017 een 17-jarige transgendervrouw had vermoord.
Doe’s vier dagen durende moordproces draaide om een geheime seksuele relatie tussen hem en Ritter, waarvan de laatste werd aangewakkerd door onthullingen over hun affaire in het kleine stadje Allendale, volgens getuigenverklaringen en sms-berichten verkregen door de FBI. Aanklagers beschuldigden Ritter ervan hem drie keer te hebben neergeschoten met een .22-kaliber pistool om verdere onthulling van zijn betrokkenheid bij een transgendervrouw te voorkomen.
Aanklagers presenteerden politie-interviews waarin Ritter zei dat hij Doe niet had gezien op de dag dat hij stierf. Maar de lichaamscameravideo van een verkeersstop van Doe toonde Ritter’s kenmerkende tatoeage op de linkerpols van een man op de passagiersstoel, die de politie in de auto vond, geparkeerd op een oprit.
Advocaat Lindsay Van Beecher voerde tijdens de rechtszaak aan dat er geen fysiek bewijsmateriaal in de richting van Ritter wees. De wetshandhavingsinstanties van de staat hebben nooit de tests op schotresten verwerkt die hij vrijwillig had afgelegd, zei hij, en de nauwe relatie van het paar en de frequente autoritten waren niet verrassend gezien het feit dat Ritter bij hem bleef.
Doe’s goede vrienden verklaarden dat het in Allendale geen geheim was dat ze pas aan haar sociale transitie als vrouw begon nadat ze de middelbare school had afgerond. Ze begon rokken te dragen, haar nagels te laten doen en extensions te dragen. Hij en zijn vrienden bespraken de jongens die ze ontmoetten – inclusief Ritter, die hij ontmoette tijdens een van zijn zomerbezoeken vanuit New York om bij familie te logeren.
Maar sms-berichten verkregen door de FBI suggereerden dat Ritter hun relatie zo geheim mogelijk wilde houden, aldus aanklagers. Hij herinnerde haar eraan om hun contact van haar telefoon te verwijderen, evenals de honderden sms-berichten die in de maand vóór haar overlijden waren verzonden.
Kort voor de dood van Doe escaleerde hun uitwisseling. In een bericht van 29 juli 2019 klaagde hij dat Ritter zijn vriendelijkheid niet beantwoordde. Hij antwoordde dat hij dacht dat ze begrepen dat hij geen “extra spullen” nodig had.
Hij vertelde haar ook dat Delasia Greene, destijds zijn belangrijkste vriendin, hem had beledigd met homofobe opmerkingen nadat hij van de affaire had vernomen. In een sms van 31 juli zei Doe dat hij het gebruikte en dat Ritter Green er nooit van op de hoogte mocht stellen.
De advocaten van Ritter zeiden dat het monster een “momentopname” van hun berichten vertegenwoordigde. Ze wezen op andere gesprekken waarbij Doe Ritter aanmoedigde, of waar ze hem bedankte voor zijn vele vriendelijkheden.
Getuigen legden andere vernietigende getuigenissen af.
Op de dag dat Doe stierf, zag een groep vrienden Ritter in een zilveren auto stappen met getinte ramen – een auto waarvan Cordell Jenkins, een kennis van Ritter, zei dat hij Doe eerder had zien rijden. Toen Ritter enkele uren later terugkwam, zei Jenkins, droeg hij een nieuwe outfit en leek hij ‘gespannen’.
Vrienden bouwden een vuur in een ton om muggen af te weren op die zomerdag met buggy’s, en Ritter leegde haar boekentas erin, getuigde Jenkins. Hij zei dat hij de inhoud niet kon zien, maar nam aan dat het items waren die Ritter niet langer wilde hebben, mogelijk kleding die hij eerder had gedragen.
Jenkins zei dat de twee elkaar de volgende dag tegenkwamen en dat hij het zilveren handvat van een klein vuurwapen aan Ritters tailleband zag. Hij zei dat Ritter hem had gezegd ‘het te laten verdwijnen’.
Advocaten van de verdediging suggereerden dat Jenkins het verhaal had verzonnen om de aanklagers een plezier te doen en voerden aan dat Ritter iemand die hij niet kende zou vragen om zich van het moordwapen te ontdoen. Ze zeiden dat de vrienden van Ritter tegenstrijdige verklaringen aflegden, waaronder het verbranden van zijn kleren toen ze werden geconfronteerd met dreigementen met vervolging als hij niet meewerkte.
Allendale’s herkauwers over het gerucht dat Ritter Doe had vermoord, volgens getuigenverklaringen, zorgden ervoor dat hij uit zijn karakter handelde.
Green zei dat toen hij een paar dagen later bij het huis van zijn neef in Columbia verscheen, hij vies was, stonk en niet kon stoppen met te hard rijden. De vriend van haar neef bracht Ritter een lift naar de bushalte. Voordat hij vertrekt, vraagt Greene hem of hij Doe heeft vermoord.
“Hij boog zijn hoofd en gaf me een kleine glimlach”, zei Green.
Ritter observeerde de gevolgen vanuit New York, zei FBI-speciaal agent Clay Trippi, daarbij verwijzend naar Facebook-berichten met een andere vriend, Xavier Pinckney. Op 11 augustus vertelde Pinckney aan Ritter dat niemand ‘echt praatte’. Maar op 14 augustus waarschuwde Pinckney Ritter om uit de buurt van Allendale te blijven omdat hij bezoek kreeg van de staatspolitie. Iemand was aan het “snappen”, zei hij later.
Pinckney wordt beschuldigd van belemmering van de rechtsgang. Federale functionarissen beweerden dat hij valse en misleidende verklaringen had afgelegd tegenover onderzoekers.