Hoewel olifanten een reputatie hebben als dieren die nooit vergeten, kunnen ze concurrentie ondervinden van sommige primaten. Maki’s gebruiken hun langetermijngeheugen in combinatie met geur en sociale signalen om verborgen fruit te vinden. Deze techniek kan diepe evolutionaire wortels hebben, blijkt uit een studie gepubliceerd in Internationaal tijdschrift voor primatologie.
“Onze studie levert bewijs dat maki’s sensorische informatie kunnen integreren met ecologische en sociale kennis, wat hun vermogen aantoont om meerdere aspecten van een probleem in overweging te nemen”, zei co-auteur en antropoloog van de New York University Elena Cunningham in een verklaring. Cunningham is klinisch hoogleraar moleculaire pathobiologie aan het NYU College of Dentistry.
[Related: Critically endangered lemur attacked by vulnerable fosa in Madagascar.]
Foeragerende dieren vertrouwen doorgaans op hun zintuigen, sociale kennis en signalen uit de omgeving om voedsel en water te vinden. Aangenomen wordt dat deze factoren, die mogelijk samenwerken, een van de redenen zijn waarom primaten zijn geëvolueerd en grotere cognitieve vaardigheden en grotere hersenen hebben dan sommige andere dieren.
“Historisch gezien zijn er twee stromingen geweest over waarom primaten grotere hersenen ontwikkelden: de druk van het milieu, zoals de noodzaak om schaars fruit in het bos te vinden, en de sociale druk van het leven in een groep waarin iedereen elkaar te slim af probeert te zijn.” zei Cunningham. “Ik ben al lang geïnteresseerd in de interactie tussen sociale en omgevingsfactoren als het gaat om cognitie – het lijkt een gegeven dat ze zich in relatie tot elkaar zouden ontwikkelen.”
In de nieuwe studie observeerde het team een groep lemuren bij de Lemur Conservation Foundation in Myakka City, Florida. Dit reservaat is gewijd aan het onderzoek en de bescherming van lemuren buiten hun huizen in Madagaskar. Het is de thuisbasis van verschillende soorten lemuren, waaronder bruine lemuren (Eulemur fulvus). Deze sociale primaten worden op de Rode Lijst van de IUCN als kwetsbaar beschouwd, eten voornamelijk fruit en hebben een scherp reukvermogen dat veel beter is dan dat van ons.
Het team ontwierp het experiment met bruine maki’s in paren en groepen van drie. Ze verstopten stukjes meloen in kartonnen afhaalcontainers en lieten containers vol en leeg fruit rond de lemuren achter. Vervolgens keken ze hoe groepen lemuren de containers verkenden en openden terwijl ze hun interacties observeerden.
Hoewel er meer lege containers waren dan die gevuld met meloenen, hadden de maki’s heel weinig problemen met het vinden en kauwen van het fruit. Verschillende factoren leken samen te werken. De maki’s leerden snel welke bakjes fruit bevatten en konden zich dagen, weken en zelfs maanden later herinneren waar die bakjes met snoepjes waren. De volgorde waarin ze de containers naderden was ongeveer 50 procent beter dan willekeurig. De lemuren openden echter bijna altijd (98 procent van de tijd) eerst de fruitcontainers, wat erop wijst dat ze de meloen van dichtbij roken.
[Related: These fuzzy lemurs have a human-like ability to sing on beat.]
Het team merkte ook op dat de individuele fruitzoekstrategieën van de lemuren werden beïnvloed door sociale factoren. Sommige groepen waren meer egalitair en informatie over de meloen werd graag door de maki’s gedeeld. Anderen waren meer hiërarchisch. Toen de dominante lemuren het fruit vonden, maakten ze misbruik van hun ondergeschikten en aten het fruit solo op. De kans is echter groter dat de vrucht door een ondergeschikte wordt gevonden. Sommige van deze ondergeschikten maakten vervolgens gebruik van het ‘uitvindersvoordeel’ om nog meer meloenen op te slokken.
“Wat onze studie aantoont is dat alle drie de factoren tegelijkertijd werken: lemuren onthouden waar voedsel is en houden rekening met reukinformatie en sociale factoren,” zei Cunningham. “We moeten nog veel leren over hoe dit samenspel en deze evolutie wordt gerealiseerd, maar het is belangrijk om deze factoren niet afzonderlijk te bekijken, maar in gesprek.”