Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op KFF Gezondheidsnieuws.
De covid-19-pandemie zou een wake-up call zijn voor Amerika, voorspellen voorstanders van ouderen: onweerlegbaar bewijs dat de natie niet genoeg doet om voor kwetsbare senioren te zorgen.
Het dodental was schokkend, evenals berichten over chaos in verpleeghuizen en ouderen die leden aan isolatie, depressie, onbehandelde ziekten en verwaarlozing. Tot nu toe zijn ongeveer 900.000 senioren overleden aan Covid-19, wat neerkomt op 3 op de 4 Amerikanen die tijdens de pandemie zijn omgekomen.
Maar de beslissende acties waarop de voorstanders hadden gehoopt, bleven uit. Tegenwoordig lijken de meeste mensen – en overheidsfunctionarissen – covid te accepteren als onderdeel van het gewone leven. Veel senioren met een hoog risico krijgen geen antivirale therapie voor covid, en de meeste senioren in verpleeghuizen krijgen geen up-to-date vaccins. Inspanningen om de kwaliteit van de verpleeghuiszorg te verbeteren zijn tot stilstand gekomen door discussies over de kosten en de beschikbaarheid van personeel. En slechts een klein percentage van de mensen draagt maskers of neemt andere voorzorgsmaatregelen in het openbaar, ondanks de nieuwe golf van covid-, griep- en respiratoire syncytiële virusinfecties die ouderen in ziekenhuizen opnemen en doden.
Alleen al in de laatste week van 2023 en de eerste twee weken van 2024 verloren volgens de CDC 4.810 mensen ouder dan 65 jaar hun leven door covid – een soort die meer dan tien grote vliegtuigen zou vullen. Maar het alarm dat zou volgen op vliegtuigongelukken is merkbaar afwezig. (In dezelfde periode doodde de griep nog eens 1.201 senioren, en RSV doodde 126.)
“Het verbaast me dat er geen grotere verontwaardiging is”, zegt Alice Bonner, 66, senior adviseur veroudering bij het Institute for Healthcare Improvement. “Ik ben op het punt waarop ik wil zeggen: ‘Wat is er in godsnaam aan de hand?’ Waarom reageren mensen niet en doen ze niet meer voor ouderen?’”
Dat is een goede vraag. Maakt het ons gewoon niet uit?
Ik heb deze grote vraag, die zelden wordt gesteld tijdens begrotings- en beleidsdebatten, gesteld aan gezondheidswerkers, onderzoekers en beleidsmakers die zelf ouder zijn en vele jaren op het gebied van veroudering hebben gewerkt. Hier zijn enkele van hun antwoorden.
De pandemie heeft de zaken nog erger gemaakt
Vooroordelen tegen oudere volwassenen zijn niets nieuws, maar ‘het voelt intenser en vijandiger’ dan voorheen, zegt Karl Pillemer, 69, hoogleraar psychologie en gerontologie aan de Cornell University.
‘Ik denk dat de pandemie heeft bijgedragen aan het versterken van het beeld van ouderen als ziek, kwetsbaar en geïsoleerd – als mensen die niet zijn zoals wij’, zei hij. “En omdat de menselijke natuur is wat die is, hebben we de neiging om van mensen te houden die op ons lijken en die minder geneigd zijn tegenover ‘anderen’.”
‘Velen van ons voelden zich geïsoleerd en bedreigd tijdens de pandemie. Het deed ons zitten en denken: ‘Waar ik echt om geef is het beschermen van mezelf, mijn vrouw, mijn broer, mijn kinderen en de rest’, zegt W. Andrew Achenbaum, 76, auteur van negen boeken over ouder worden. en emeritus hoogleraar aan het Texas Medical Center in Houston.
In een wij-tegen-zij-omgeving, waarin iedereen iemand de schuld wil geven, vervolgde Achenbaum, “wie is het verbruiksartikel? Ouderen die niet als productief worden beschouwd, die hulpbronnen gebruiken die zij vermoedelijk niet hebben. Het is heel moeilijk om oude mensen een schuld te geven als je bang bent voor je bestaan.’
Zelfs nu covid blijft circuleren en oudere volwassenen onevenredig zwaar treft, “denken mensen nu dat de crisis voorbij is en hebben we een diep verlangen om weer normaal te worden”, zegt Edwin Walker, 67, hoofd van het ministerie van Volksgezondheid en Human Services. over ouder worden. Hij sprak als individu, niet als vertegenwoordiger van de regering.
Het resultaat is ‘we hebben niet de lessen geleerd die we zouden moeten hebben’, en het leeftijdsverschil dat tijdens de pandemie naar voren is gekomen, is niet afgenomen, merkte hij op.
Leeftijdsdiscriminatie is alomtegenwoordig
“Iedereen houdt van zijn ouders. Maar als samenleving waarderen we oudere volwassenen of de mensen die voor hen zorgen niet”, zegt Robert Kramer, 74, medeoprichter en strategisch adviseur van het National Center for Seniors’ Housing and Care Investment.
Kramer denkt dat boomers oogsten wat ze zaaien. ‘We achtervolgden de jeugd en verheerlijkten de jeugd. Als je miljarden dollars uitgeeft aan pogingen om jong te blijven, er jong uit te zien, je jong te gedragen, creëer je automatisch een angst en een vooroordeel over het tegenovergestelde.”
Combineer de angst voor achteruitgang, achteruitgang en dood die gepaard kan gaan met ouder worden met het trauma en de angst die tijdens de pandemie zijn ontstaan, en “Ik denk dat covid ons heeft teruggedrongen in de vooruitgang die we hebben geboekt bij het tegemoetkomen aan de behoeften van onze snel vergrijzende samenleving. Het stigmatiseerde het ouder worden nog verder”, zegt John Rowe, 79, hoogleraar gezondheidsbeleid en ouder worden aan de Mailman School of Public Health van Columbia University.
“De boodschap aan oudere volwassenen is: ‘Je tijd is om, geef je plaats aan tafel op, stop met het verspillen van middelen, ga in de rij staan'”, zegt Anne Montgomery, 65, expert op het gebied van gezondheidsbeleid bij het Nationaal Comité voor het behoud van de sociale zekerheid. en Medicare. Ze gelooft echter dat babyboomers ‘dat script kunnen herschrijven en omkeren als we dat willen en als we werken aan het veranderen van de systemen die de waarden van een diep patriarchale samenleving belichamen’.
Er is integratie nodig, geen scheiding.
De beste manier om het stigma te overwinnen is door ‘de mensen te leren kennen die je stigmatiseert’, zegt de heer Allen Power, 70, geriater en voorzitter van innovatie op het gebied van veroudering en dementie aan het Schlegel Research Institute on Aging in Canada van de Universiteit van Waterloo. “Maar we scheiden ons af van de ouderen, zodat we niet hoeven na te denken over ons eigen ouder worden en onze eigen sterfelijkheid.”
De oplossing: “We moeten manieren vinden om oudere volwassenen beter in de gemeenschap te integreren, in plaats van ze naar campussen te verplaatsen waar ze gescheiden zijn van de rest van ons”, aldus Power. “We moeten stoppen met alleen maar naar ouderen te kijken door het prisma van de diensten die ze nodig hebben en te denken in plaats van alles wat ze de samenleving te bieden hebben.”
Dat is de belangrijkste regel uit het 2022 Global Roadmap for Healthy Longevity-rapport van de National Academy of Medicine. Ouderen zijn een ‘natuurlijke hulpbron’ die ‘een belangrijke bijdrage leveren aan hun families en gemeenschappen’, schrijven de auteurs van het rapport bij de presentatie van hun bevindingen.
Deze bijdragen omvatten onder meer financiële steun voor gezinnen, hulp bij mantelzorg, vrijwilligerswerk en voortdurende deelname aan de arbeidsmarkt.
‘Als oudere mensen gedijen, gedijen alle mensen’, concludeerde het rapport.
Toekomstige generaties zullen aan de beurt zijn
Dat is de boodschap die Kramer overbrengt in de lessen die hij geeft aan de University of Southern California, Cornell en andere instellingen. “Er staat veel meer op het spel bij het veranderen van de manier waarop we ouder worden dan ik”, zegt hij tegen zijn studenten. ‘Statistisch gezien is de kans veel groter dat jij 100 wordt dan ik. Als je de houding van de samenleving ten aanzien van ouder worden niet verandert, ben je gedoemd het laatste derde deel van je leven door te brengen in sociale, economische en culturele irrelevantie.”
Wat hemzelf en de babyboomgeneratie betreft, denkt Kramer dat het ‘te laat’ is om de belangrijke veranderingen door te voeren die hij hoopt dat de toekomst zal brengen.
“Ik vermoed dat de zaken de komende jaren nog veel erger kunnen worden voor mensen van mijn generatie”, aldus Pillemer. “Mensen onderschatten enorm wat de kosten van de zorg voor een vergrijzende bevolking de komende tien tot twintig jaar zullen zijn, en ik denk dat dit tot meer conflicten zal leiden.”
KFF Gezondheidsnieuws is een nationale redactiekamer die diepgaande journalistiek over gezondheidskwesties produceert en een van de belangrijkste operationele programma’s van KFF is: een onafhankelijke bron van onderzoek, opiniepeilingen en journalistiek op het gebied van gezondheidsbeleid. Leer meer over KFF.
Abonneren naar de gratis ochtendbriefing KFF Health News.