Macron benoemde Michel Barnier tot de nieuwe Franse premier

De Franse politicus en voormalig hoofdonderhandelaar van de Europese Unie, Michel Barnier, vertrekt na een spoedvergadering van het uitvoerend comité, bijeengeroepen door de vice-president van de Franse rechtse Les Republicains (LR) partij Annie Genevard, in het Musee Social in Parijs op 12 juni 2024.AFP

De naam van Michel Barnier kwam woensdag pas laat naar voren als potentiële kandidaat

De Franse president Emmanuel Macron heeft Michel Barnier tot premier benoemd, bijna twee maanden nadat de vervroegde verkiezingen in Frankrijk in een politieke impasse eindigden.

De heer Barnier, 73, is de voormalige hoofdonderhandelaar van de EU voor de Brexit en leidde tussen 2016 en 2019 gesprekken met de Britse regering.

Als veteraan van de rechtse Republikeinse Partij (LR), had hij een lange politieke carrière en bekleedde hij verschillende hoge posities, zowel in Frankrijk als binnen de EU.

Nu zal hij een regering moeten vormen die de Nationale Vergadering kan overleven, verdeeld in drie grote politieke blokken, die geen van allen een duidelijke meerderheid kunnen vormen.

In Frankrijk bekend als Mijnheer BrexitDe heer Barnier wordt de oudste premier van Frankrijk sinds de Vijfde Republiek in 1958 werd opgericht.

Drie jaar geleden probeerde hij, maar dat mislukte, de kandidaat van zijn partij te worden om het presidentschap van president Macron van Frankrijk over te nemen. Hij zei dat hij de immigratie wil beperken en onder controle wil krijgen.

Hij zal Gabriel Atal opvolgen, de jongste premier ooit van Frankrijk, die begin 2024 voor het eerst door president Macron tot premier werd benoemd en deze functie sinds juli bekleedt.

President Macron had zestig dagen nodig om te beslissen over een premier nadat hij tijdens de Olympische Spelen in Parijs een “politieke wapenstilstand” had afgekondigd.

Maar de heer Barnier zal al zijn politieke vaardigheden nodig hebben om de komende weken zijn weg te vinden, nu centrumlinkse socialisten al van plan zijn zijn benoeming aan te vechten met een vertrouwensstemming.

De Franse president Emmanuel Macron (C) op de Place de la Concorde voorafgaand aan de start van de openingsceremonie van de Paralympische Spelen van Parijs 2024 in Parijs op 28 augustus 2024.AFP

President Macron heeft besloten te wachten tot na de Olympische Spelen in Parijs voordat hij met politieke partijen over potentiële kandidaten praat

Het presidentschap van Macron loopt tot 2027. De regering komt meestal uit de partij van de president, aangezien deze weken na elkaar worden gekozen.

Maar de zelfbenoemde ‘Lord of the Clocks’ bracht daar verandering in toen hij in juni vervroegde verkiezingen uitschreef en zijn centristen op de tweede plaats kwamen na het linkse Nieuw Volksfront.

President Macron heeft verschillende potentiële kandidaten voor de rol van premier geïnterviewd, maar zijn taak wordt bemoeilijkt door de noodzaak om een ​​naam te bedenken die een zogenaamde veroordelingsstemming bij zijn eerste optreden in de Nationale Assemblee zou kunnen overleven.

Het Elysée-paleis zei dat de president door de benoeming van de heer Barnier ervoor heeft gezorgd dat de premier en de toekomstige regering de grootst mogelijke stabiliteit en de grootst mogelijke eenheid bieden.

De heer Barnier kreeg de taak een verenigde regering te vormen “ten dienste van het land en het Franse volk”, benadrukte het voorzitterschap.

De directe uitdaging van de heer Barnier zal het beheren van de Franse begroting voor 2025 zijn en hij heeft tot 1 oktober de tijd om een ​​ontwerpplan in te dienen bij de Nationale Assemblee.

Gabriel Attal heeft afgelopen zomer al aan een interim-begroting gewerkt, maar om deze door de parlementsleden te krijgen zijn alle politieke vaardigheden van de heer Barnier nodig.

Zijn benoeming heeft al voor onvrede gezorgd binnen het Nieuwe Volksfront (NFP), wiens kandidaat voor het premierschap door de president werd afgewezen.

Jean-Luc Mélenchon, leider van de radicale France Unbowed (LFI) – de grootste van de vier partijen waaruit de NFP bestaat – zei dat de verkiezingen “gestolen waren van het Franse volk”.

In plaats van op 7 juli uit een alliantie te komen die het eerst komt, het eerst maalt, klaagde hij dat de premier “lid zou zijn van de partij die als laatste kwam”, verwijzend naar de Republikeinen.

“Dit is nu in wezen een Macron-Le Pen-regering”, zei Mélenchon, verwijzend naar de leider van de extreemrechtse National Rally (RN).

Vervolgens riep hij mensen op om zich aan te sluiten bij een links protest tegen het besluit van Macron dat zaterdag gepland staat.

Om een ​​vertrouwensstemming te overleven zal Barnier 289 parlementsleden in de Nationale Vergadering met 577 zetels moeten overtuigen om zijn regering te steunen.

Marine Le Pen maakte duidelijk dat haar partij niet zou deelnemen aan zijn regering, maar zei dat hij in ieder geval leek te voldoen aan de initiële eis van de Nationale Vergadering, als iemand die “verschillende politieke krachten respecteert”.

Jordan Bardella, de 28-jarige president van de RN, zei dat Barnier beoordeeld zal worden op zijn woorden, zijn daden en zijn beslissingen over de volgende begroting van Frankrijk, die vóór 1 oktober aan het parlement moet worden gepresenteerd.

Hij noemde de kosten van levensonderhoud, veiligheid en immigratie als de belangrijkste noodsituaties voor het Franse volk, en voegde eraan toe dat “we alle middelen voor politieke actie achter de hand houden als dit de komende weken niet het geval is.”

Getty Images Jordan Bardella, voorzitter van de Nationale Assemblee (Rassemblement National), links, en Marine Le Pen, leider van de National RallyGetty-afbeeldingen

Jordan Bardella en Marine Le Pen zullen niet deelnemen aan de regering van Barnier, maar afwachten wat hij doet

De heer Barnier zal waarschijnlijk steun krijgen van de centristische Ensemble-alliantie van de president. Macrons bondgenoot Yaël Braun-Pivet, voorzitter van de Nationale Vergadering, feliciteerde de kandidaat en zei dat wetgevers nu hun volledige rol zullen moeten spelen: “Ons mandaat verplicht ons.”

Pas woensdagmiddag laat kwam de voormalige Brexit-onderhandelaar naar voren als potentiële kandidaat.

Tegen die tijd waren twee andere doorgewinterde politici aangeprezen als de meest waarschijnlijke kandidaten: de voormalige socialistische premier Bernard Cazeneuve en de regionale Republikeinse leider Xavier Bertrand. Maar het werd al snel duidelijk dat geen van beide een motie van vertrouwen zou overleven.

Dat was Macrons verklaring voor het afwijzen van de linkse kandidaat Lucie Castets, een hoge ambtenaar in Parijs die volgens hem bij de eerste hindernis zou falen.

De president kreeg veel kritiek omdat hij een politieke crisis in Frankrijk had veroorzaakt.

Uit een recente opiniepeiling bleek dat 51% van de Franse kiezers vindt dat de president moet aftreden.

De kans daarop is klein, maar de man die Macron in 2017 als zijn eerste premier koos, Edouard Philippe, heeft zijn naam nu drie jaar eerder naar voren gebracht voor de volgende presidentsverkiezingen.