Luis Rubiales, de in ongenade gevallen voormalige Spaanse voetbalbaas die werd ontslagen nadat hij een vrouwelijke speler tegen haar wil had gekust, wordt geconfronteerd met nieuwe juridische problemen nadat de Spaanse politie toestemming kreeg om hem te arresteren als onderdeel van een uitgebreid onderzoek naar beschuldigingen van corruptie en het witwassen van geld.
Onderzoekers van de Spaanse Guardia Civil hebben dinsdag een reeks invallen uitgevoerd, waaronder het hoofdkantoor van de Spaanse voetbalbond aan de rand van Madrid en een huis van Rubiales in de zuidelijke stad Granada.
Het openbaar ministerie in Madrid zei dat elf huizen en een aantal andere gebouwen zijn doorzocht als onderdeel van een onderzoek naar wat het omschreef als “vermeende misdaden die verband houden met bedrijfscorruptie, oneerlijk bestuur en het witwassen van geld”.
Dinsdag werden zeven mensen gearresteerd, maar de heer Rubiales was daar niet bij. Hij is in de Dominicaanse Republiek geweest, maar zal naar verwachting op 6 april naar Spanje terugkeren, blijkt uit een brief die zijn advocaat aan de president heeft gestuurd. De Spaanse Guardia Civil is bevoegd om hem indien nodig bij aankomst in Spanje te arresteren.
Een advocaat van Rubiales reageerde woensdag niet onmiddellijk op een verzoek om commentaar.
Onderzoekers onderzoeken deals die verband houden met de verkoop van de lucratieve rechten van de federatie op het belangrijkste voetbaltoernooi, de Spaanse Super Cup, aan Saoedi-Arabië, in een deal die tot stand is gebracht door een van de beroemdste spelers van Spanje, Gerard Piqué.
Er loopt ook een onderzoek naar de heer Rubiales omdat hij rechercheurs zou hebben ingehuurd om het hoofd van de Spaanse spelersvakbond te bespioneren; misbruik van federatiefondsen om persoonlijke uitgaven te betalen; en het organiseren van een seksfeest, betaald met federatiefondsen, in Granada in 2020 – allemaal beschuldigingen die naar voren kwamen na officiële klachten bij aanklagers.
Rubiales, ooit een van de machtigste mannen in het wereldvoetbal, zag zijn carrière instorten na zijn acties na de overwinning van Spanje in de finale van het WK vrouwenvoetbal in Australië vorig jaar. Voor tienduizenden stadionfans in Sydney, Australië en miljoenen anderen die op televisie keken, plantte Rubiales een ongewenste kus op de mond van de Spaanse middenvelder Jennifer Hermoso op de medaillestandaard.
De aflevering leidde tot verontwaardiging in Spanje en daarbuiten, evenals tot een strafrechtelijke klacht die mevrouw Hermoso weken na het toernooi had ingediend. Die klacht stelde de Spaanse autoriteiten in staat een zaak tegen de heer Rubiales te openen, en zij getuigde in januari tijdens een hoorzitting om te bepalen of hij zou worden beschuldigd van aanranding en dwang.
In januari vond een rechter voldoende bewijs van wangedrag om aan te bevelen dat de heer Rubiales terecht zou staan voor de kus en de daaropvolgende dwang van mevrouw Hermoso. Als hij wordt veroordeeld voor aanranding, kan hij worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van één tot vier jaar.
Rubiales, die aanvankelijk – en uitdagend – weigerde zijn positie als hoofd van de Spaanse federatie over te dragen, te midden van de woede over de kus, nam uiteindelijk ontslag nadat hij was geschorst door het mondiale voetbalbestuur, de FIFA. Later werd hem drie jaar lang verboden om te sporten.
Zelfs vóór het nieuws dat de heer Rubiales bij zijn terugkeer naar Spanje kon worden gearresteerd, werd het al snel duidelijk dat de onderzoekers zich op hem zouden richten. Op beelden die op de Spaanse televisie werden uitgezonden, waren agenten te zien die een doos met de naam van de heer Rubiales erop droegen, tussen de spullen die in beslag waren genomen op het terrein van Granada.
De politieoperatie was de nieuwste wending in een verbluffende val uit de gratie voor Rubiales, wiens invloed in het voetbal ooit tot buiten de Spaanse grenzen reikte. Op het moment van zijn ontslag, slechts enkele weken voor zijn schorsing bij de FIFA, was hij vice-president van de UEFA, het bestuursorgaan van het Europese voetbal, en een van de leiders van de Spaanse poging om samen met Portugal en Marokko het WK 2030 te organiseren.
Maar zelfs vóór zijn afzetting kreeg hij te maken met vragen over zijn gedrag. Kaal en onbezonnen trok de heer Rubiales voor het eerst internationale aandacht, slechts enkele maanden na zijn ambtstermijn als voorzitter van de federatie, toen hij de bondscoach van het herenteam ontsloeg, slechts enkele dagen voor de eerste wedstrijd van het WK 2018 in Rusland.
Later raakte hij betrokken bij een jarenlange publieke ruzie met Javier Tebas, de al even uitgesproken president van de Spaanse topcompetitie, en kreeg hij kritiek omdat hij de Spaanse vrouwencoach Jorge Wilda steunde te midden van een spelersopstand.
In 2022 trokken uitgelekte tekst- en spraakberichten waarbij de heer Rubiales en de heer Piqué betrokken waren, de aandacht van de Spaanse politie vanwege hun verwijzing naar commissies betaald aan de heer Piqué, die op dat moment nog steeds een actieve speler was.
Vervolgens kwamen details naar voren van een meerjarige overeenkomst tussen de Spaanse federatie en Saoedi-Arabië, waarbij de Golfstaat 40 miljoen euro per jaar (ongeveer 43 miljoen dollar) zou betalen om een uitgebreide versie van de Super Cup te organiseren. De meest opzienbarende onthulling was de betrokkenheid van de heer Pique, via zijn holding Kosmos, bij het bemiddelen in de deal, en de commissie – 10 procent, oftewel iets meer dan vier miljoen dollar per jaar – die hij voor zijn rol zou ontvangen.
De heer Piqué, die verdediger was van de Spaanse club FC Barcelona en vóór zijn pensionering eind 2022 op het verplaatste evenement verscheen, ontkende destijds wangedrag. Het is onduidelijk of hij zal worden ondervraagd in het kader van het lopende politieonderzoek.
Een andere Spaanse voetbalfunctionaris, Miguel Ángel Galán, hoofd van het nationale coachingtrainingscentrum van het land, was de hoofdklager in het Super Cup-onderzoek. In een interview met een Spaanse televisiezender woensdag zei dhr. Galán, die in verklaringen tegenover de aanklagers de Super Cup-deals en de aan de heer Piqué betaalde commissie aan de kaak stelde, eiste dat het geld zou worden teruggegeven.
De commissie, merkte de heer Galán op, was meer dan wat ten minste één van de deelnemende clubs verdiende.