TORONTO (AP) — Henrik Lundqvist speelde vijftien seizoenen in Madison Square Garden.
De legende van de New York Rangers voedde zich met de energie in ‘s werelds beroemdste arena – en een stad waar veel atleten wegkwijnden onder de intense schittering van dezelfde schijnwerpers.
Het leverde de Zweed ook een plaats op in de Hockey Hall of Fame in zijn eerste jaar dat hij in aanmerking kwam.
Lundqvist was de headliner van de goaltendingklasse van 2023 die maandag werd geïntroduceerd en waarin ook Mike Vernon en Tom Barrasso deelnamen – de eerste keer in meer dan 60 jaar dat drie netminders samen deelnamen.
“Een zandbak van zeven bij drie meter in een kleuterschool in Are, Zweden, tot Madison Square Garden en nu de Hockey Hall of Fame – het is gewoon een ongelooflijk gevoel”, zei Lundqvist maandag in zijn toespraak. ‘En ik probeer me te herinneren wat ik toen dacht toen de achtjarige rondschaatste.
“Zoveel liefde voor hockey.”
Pierre Turgeon en Caroline Ouellete behoorden ook tot de spelerscategorie, terwijl voormalig NHL-hoofdcoach Ken Hitchcock en wijlen Pierre Lacroix, die zowel agent als manager was, vertrokken als bouwers.
Lundqvist, winnaar van de Vezina Trophy 2012 als beste puck van de NHL, staat op de zesde plaats aller tijden in overwinningen (459), negende in gespeelde wedstrijden (887) en 17e in shutouts (64).
De eerste Zweedse doelverdediger die in de zaal werd opgenomen, behaalde nog eens 61 overwinningen in de play-offs voordat zijn carrière drie jaar geleden werd afgebroken door een hartaandoening.
Lundqvist, een keuze uit de zevende ronde in de draft van 2000, leidde de Rangers naar de Stanley Cup-finale van 2014. New York speelde ook twee keer in de Eastern Conference Finals (2012, 2015) met Lundqvist, die in 2006 met Zweden Olympisch goud won.
“Toen ik opgroeide, had ik altijd grote dromen”, zei hij. “Mijn vader, mijn broer en mijn zus zeiden al op jonge leeftijd tegen mij: ‘Droom groot, het zal je inspireren om hard te werken.’ En dat zal ik nooit vergeten.
“Laten we eerlijk zijn, ik heb dit nog nooit eerder gezien.”
Vernon kwam in aanmerking sinds 2005 en won de Cup met zijn geboorteplaats Calgary Flames in 1989, voordat hij deze in 1997 opnieuw hijsde met de Detroit Red Wings – waarbij hij de Conn Smythe Trophy toevoegde als playoff MVP met die tweede titel.
Hij was zevende in overwinningen in het reguliere seizoen (385), vierde onder de doelmannen in playoff-wedstrijden (138) en vijfde in playoff-overwinningen (77) toen hij stopte.
“Ik bond de maandverbanden vast toen ik vijf jaar oud was”, zei Vernon tijdens zijn toespraak. “Ik heb ze nooit uitgedaan.”
Barrasso, die in aanmerking kwam sinds 2006, behaalde zowel de Calder Trophy als NHL Rookie of the Year als de Vezina tijdens een magisch seizoen 1983-84 bij de Buffalo Sabres. Hij was een bekerwinnaar bij de Pittsburgh Penguins in 1991 en 1992 en staat met zijn 369 overwinningen in zijn carrière op de vierde plaats aller tijden onder in Amerika geboren doelverdedigers.
‘Niemand komt alleen’, zei Barrasso. “Je hebt liefde nodig, je hebt steun nodig. En het allerbelangrijkste: je hebt onderweg kansen nodig van mensen.”
Ouellette is een van de slechts drie vrouwelijke hockeyspelers die vier of meer keer bovenaan het Olympische podium hebben gestaan en in 2002, 2006, 2010 en 2014 goud wonnen met Canada. De inwoner van Montreal won zes wereldkampioenschappen en had een lange professionele carrière.
Turgeon, die in 2007 met pensioen ging, scoorde 515 doelpunten en 1.327 punten in zijn 19 NHL-seizoenen. Het product uit Quebec won in 1993 de Lady Byng Trophy met de New York Islanders en voerde de aanvoerder van de Canadiens aan tijdens het laatste seizoen van het team op het Montreal Forum.
Hitchcock stond vierde op de lijst met coachingoverwinningen aller tijden van de NHL met 849 en won de beker met de Dallas Stars in 1999 als onderdeel van een carrière van 22 seizoenen bij de show. Hij won ook de Jack Adams Award 2012 als topcoach van de competitie en hielp Canada in 2014 Olympisch goud voor mannen te winnen.
“Ik was een veeleisende coach, ik was meedogenloos en ik was er erg trots op dat ik er één was”, zei Hitchcock. ‘Ik weet dat dit voor sommige mensen misschien een slecht woord is, maar voor mij is dat niet het geval. Dat betekent dat ik niet bang ben voor spelers, ik ben niet bang om moeilijke dingen te doen.
“Maar ik bewonderde de spelers echt. Ik was blij met de spelers.”
Lacroix, die in december 2020 op 72-jarige leeftijd stierf, begon als agent voordat hij in 1994 werd benoemd tot algemeen directeur van Quebec Nordiques. De inwoner van Montreal verhuisde met de franchise mee toen hij naar Colorado verhuisde en de Avalanche naar bekeroverwinningen leidde in 1996 en 2001.
___
AP NHL: https://www.apnews.com/hub/NHL