De staat van de gezondheidszorg in Kameroen is een bron van groeiende zorg, omdat volgens functionarissen duizenden artsen het Centraal-Afrikaanse land ontvluchten voor lucratieve banen elders, vooral in Europa en Noord-Amerika.
Het aantal mensen, inclusief artsen, dat paspoorten krijgt en visa aanvraagt, is met 70 procent toegenomen, zeggen functionarissen. Bovendien vertrekt jaarlijks 75 procent van de 1.000 artsen die door de Kameroense regering worden opgeleid.
Het Kameroense ministerie van Volksgezondheid meldt dat enkele honderden artsen zijn ingeschreven voor wat leden van de beroepsgroep als een lucratief plan beschouwen om naar Canada te emigreren. Ook neemt het aantal beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, waaronder artsen, dat een aanvraag indient voor het Diversity Immigrant Visa Program van de Amerikaanse overheid, ook bekend als de Green Card Lottery, toe.
De Kameroense Medische Raad, een artsenvereniging, zegt dat de verhouding tussen artsen en patiënten in Kameroen is gedaald tot één arts per 50.000 mensen, in plaats van de door de Wereldgezondheidsorganisatie aanbevolen verhouding van één arts per 10.000 patiënten. De groep meldt dat artsen vluchten om ontberingen, slechte lonen, moeilijke arbeidsomstandigheden en werkloosheid te vermijden.
Dr. Peter Louis Ndifor, vice-president van de raad, zei dat het jammer was dat Kameroen duizenden artsen trainde maar niet rekruteerde. Hij sprak telefonisch met VOA vanuit Buea, een Engelssprekende stad in het zuidwesten van Kameroen.
“Het aantal geregistreerde artsen op de lijst[s] de medische raad van Kameroen heeft ongeveer 13.000 artsen, maar momenteel hebben we 5.000 tot 6.000 artsen in Kameroen”, zei hij. ‘Artsen die Kameroen verlaten, zijn een welsprekend getuigenis dat artsen zich ongemakkelijk voelen, dat artsen in de problemen zitten.
Kameroen zegt dat het momenteel minstens 30.000 gezondheidswerkers nodig heeft, inclusief artsen. Het land heeft te maken met aanvallen van Boko Haram waarbij meer dan 36.000 mensen zijn omgekomen, een separatistische crisis die meer dan 6.000 mensen het leven heeft gekost en zo’n 750.000 anderen heeft ontheemd, en sektarisch geweld dat overslaat vanuit de naburige Centraal-Afrikaanse Republiek.
De medische raad van Kameroen zegt dat het Centraal-Afrikaanse land in 2013 een programma heeft gelanceerd om ongeveer duizend artsen op te leiden om de arts-patiëntratio te verbeteren, die toen één arts per 17.000 patiënten bedroeg.
De regering rekruteert echter jaarlijks minder dan 100 artsen vanwege financiële beperkingen, aldus functionarissen. Het Kameroense ministerie van Volksgezondheid zegt dat het verwacht dat particuliere ziekenhuizen de meeste artsen in dienst zullen nemen nadat ze de medische opleiding hebben afgerond, maar ziekenhuizen die eigendom zijn van individuen, gemeenschappen en kerken nemen ook jaarlijks minder dan 100 artsen in dienst.
Zelfs als ze aangenomen worden, zeggen artsen dat ze in privéziekenhuizen zo’n 100 dollar per maand krijgen en in staatsziekenhuizen zo’n 220 dollar per maand.
Jathor Godlove, 29, is een werkloze arts. Na zeven jaar studie aan de medische faculteit van de Kameroense Universiteit van Bamenda zegt hij dat de moeilijkheden hem dwingen te overwegen het land te verlaten.
‘Ik merk dat ik erg terughoudend en beperkt ben in mijn mogelijkheden om mijn gezin te helpen’, zei hij. “Ik heb zelfs een paar collega’s die de geneeskunde durven verlaten omdat ze zien dat ze je als arts, als je ergens komt om je diensten aan te bieden, zullen vertellen dat ze je 50.000 willen betalen [Central African CFA] frank per maand [around $80 U.S.], wat erg grappig is. Sommigen van hen hebben gezinnen en als ze in dergelijke situaties terechtkomen, zien ze betere kansen in het buitenland. Ik denk niet dat je het hen kwalijk kunt nemen.”
Hij zegt dat slechte arbeidsomstandigheden – waaronder een gebrek aan ziekenhuisapparatuur en slechte lonen – verpleegsters, vroedvrouwen en laboratoriumtechnici dwingen om samen met artsen Kameroen te verlaten en naar Europa en Noord-Amerika te gaan.
Sommige leden van de medische staf die niet vanuit Kameroen konden reizen, bieden echter vrijwilligersdiensten aan in ziekenhuizen zoals Bamenda, de hoofdstad van de Engelssprekende noordwestelijke regio van Kameroen.
Dr. Denis Nsame, directeur van het regionale ziekenhuis in Bamenda, zegt dat het aantal werkloze gezondheidswerkers groter is dan het aantal gezondheidswerkers dat in dienst is van de overheid.
“In het regionale ziekenhuis in Bamenda zijn van de 600 werknemers slechts 146 staatspersoneel, en we raadplegen jaarlijks gemiddeld 45.000 patiënten, voeren ongeveer 1.900 operaties per jaar uit en krijgen geboortes. [of babies] elke maand bijna 250 tot 300”, zei Nsame.
De Kameroense Medische Raad zegt dat sommige gezondheidswerkers, waaronder artsen, soms maandenlang zonder loon zitten. Veel gezondheidswerkers zijn voor hun levensonderhoud afhankelijk van donaties en consultatiekosten van weldoeners en patiënten.
In een boodschap aan de Kameroenese jeugd van afgelopen 11 februari zei de Kameroenese president Paul Biya dat de groeiende wens van jonge mensen om te emigreren een groeiende zorg is. Hij zei dat Kameroeners patriottisch moeten zijn en hun land moeten dienen, omdat het land met moeilijkheden wordt geconfronteerd en vertrekken niet de oplossing is.
Artsen en andere gezondheidswerkers zeggen dat als de president de emigratie wil beteugelen, hij hun levensomstandigheden en ziekenhuisuitrusting moet verbeteren.