Zachary DeVries heeft in zijn onderzoek veel Duitse kakkerlakkenplagen gezien. Wanneer de stedelijke entomoloog huizen binnenloopt die besmet zijn met kleine, langwerpige plagen, zal hij onvermijdelijk ook iets anders zien: blikjes of flessen insectendodende spray, het soort dat je bij vrijwel elke bouwmarkt of supermarkt in het hele land kunt kopen. “We bleven deze producten zien, we bleven zien dat mensen ze gebruikten, en we bleven zien dat mensen ondanks het gebruik van deze producten met dit ongedierte bleven worstelen”, zegt DeVries, assistent-professor aan de Universiteit van Kentucky. Populaire wetenschap.
Mogelijk bleven de plagen bestaan doordat mensen de sprays niet goed aanbrachten. Of misschien zijn de producten mislukt. Tijdens meer dan een decennium van werk om kakkerlakkenplagen beter te begrijpen en te elimineren, vroeg Devries zich af: ‘doen deze insectensprays iets?’ Nieuw onderzoek van DeVries en een team van collega’s biedt een helder antwoord op die vraag, een volmondig ‘nee’.
Volgens een studie gepubliceerd op 14 augustus in Tijdschrift voor Economische Entomologie. De bevindingen hebben grote gevolgen voor de bestrijding van een van de meest verraderlijke plagen in huis, maar ook voor de manier waarop pesticiden worden gereguleerd en op de markt worden gebracht.
“Dit is echt belangrijk werk”, zegt Michael Scharf, een inmiddels gepensioneerde stedelijke entomoloog en insectentoxicoloog die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar de resistentie tegen kakkerlakkenbestrijdingsmiddelen aan de Universiteit van Florida en Purdue University. Duitse kakkerlakken (Blattella germanica) ze zijn millennia lang samen met menselijke nederzettingen geëvolueerd. Hoewel verschillende andere kakkerlakkensoorten ongewenste indringers binnenshuis kunnen worden, waaronder de veel grotere Amerikaanse kakkerlak, leven Duitse kakkerlakken alleen in menselijke structuren en zijn ze de meest productieve en problematische huishoudelijke plaag. En ze zijn niet alleen lelijk en vervelend, ze vormen ook een groot probleem voor de volksgezondheid in steden over de hele wereld. Speeksel, uitwerpselen en lichaamsdelen van kakkerlakken kunnen allergieën en aandoeningen van de luchtwegen veroorzaken, en men denkt dat de insecten een belangrijke oorzaak zijn van de onevenredig hoge astmacijfers onder kinderen die in steden en sociale woningen wonen.
Bunk is aan het kopen
Onderzoek uit het verleden heeft herhaaldelijk aangetoond dat de grote meerderheid van de Duitse kakkerlakkenpopulaties resistentie heeft ontwikkeld tegen pyrethroïden, de klasse van insecticiden die het meest worden aangetroffen in ongediertebestrijdingsproducten voor consumenten. Toch is het nieuwe onderzoek belangrijk omdat het in de handel verkrijgbare sprays daadwerkelijk evalueerde en hun resterende effecten onder verschillende blootstellingsomstandigheden grondig evalueerde, zegt Scharf. “Meestal betalen de fabrikanten voor het onderzoek”, merkt hij op, en er wordt dan ook heel weinig gepubliceerd waarin bepaalde producten in een negatief daglicht worden gesteld. Dit nieuwe werk is anders. Het werd gefinancierd door het federale ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling, en de geanalyseerde namen zijn speciale sprays, zegt Scharf – wat betekent dat de bevindingen direct kunnen worden gebruikt om huishoudens te adviseren die lijden aan kakkerlakkenplagen.
DeVries en zijn co-auteurs testten vier consumentenproducten in een aantal verschillende toepassingsscenario’s: Raid Ant & Roach Killer 26; Hot Shot mieren-, voorn- en spinnenmoordenaar; Ortho-insectenverdelger voor thuisverdediging voor binnenruimtes en omtrek; en Spectracide Bug Stop Home Barrier. Ze ontdekten dat alle sprays gemakkelijk gevoelige Duitse kakkerlakken van laboratoriumstammen doodden die geen resistentiegenen voor pesticiden bevatten, maar dat ze bij in het veld verzamelde insecten uit drie verschillende vrijlevende populaties volkomen ontoereikend waren om de plaag onder controle te houden.
Het is niet verrassend dat de producten precies dat deden als ze rechtstreeks op insecten werden gespoten gebruikelijk om hun doelwit te doden, zegt Johnalyn Gordon, hoofdauteur van de studie en entomologieonderzoeker aan de Universiteit van Florida. Maar zorgwekkend genoeg hebben sommige insecten de directe toepassing van bepaalde sprays overleefd. En het belangrijkste was dat alle vier de producten weinig resteffecten vertoonden – wat betekent dat kakkerlakken die werden blootgesteld aan het met pesticiden bespoten oppervlak meestal overleefden. Resterende effecten, of het vermogen van pesticiden om te doden, zelfs als je niet rechtstreeks naar de insect staart, zijn van cruciaal belang voor het bestrijden van plagen, zegt Gordon.
“Het is onmogelijk om pesticiden rechtstreeks op elke kakkerlak in huis toe te passen”, legt ze uit. De meeste kakkerlakken verstoppen zich en zijn op elk moment onbereikbaar. Om het product te laten werken, moet het insecten vangen en doden die ermee in contact komen terwijl het in beweging is. Uit onderzoek van Gordon en DeVries blijkt dat deze sprays niet werken.
“Als je een insect kunt vinden om te spuiten, kun je er net zo goed met een hamer op slaan”, zegt DeVries. Kortom, een van deze insectensprays heeft niet meer nut dan een goed getimede schoen.
Entomologen spotten elk product op drie verschillende gangbare huishoudelijke materialen: roestvrij staal, keramische tegels en geverfde gipsplaat. Vervolgens stelden ze tien kakkerlakken gedurende 30 minuten bloot aan elke combinatie van oppervlak en spray, voordat ze de kakkerlakken naar een pesticidevrije omgeving brachten. Na 24 uur ontdekten ze dat onder alle testomstandigheden minder dan een kwart van de kakkerlakken was gestorven. Geverfde gipsplaat, het meest poreuze oppervlak, leverde de minst dodelijke resultaten op. Maar zelfs op staal en tegels waren er gevallen waarin geen van de kakkerlakken in het experimentele scenario stierf na een blootstelling van 30 minuten aan het insecticide. Dat ondanks het feit dat marketingmateriaal voor alle vier de sprays beweert dat er sprake is van langdurige, resterende effecten en bescherming tegen ongedierte die vier weken tot twaalf maanden aanhouden.
Het idee achter dit experiment was om het soort kortetermijnblootstelling na te bootsen dat een kakkerlak realistisch gezien zou kunnen tegenkomen in een huis dat werd behandeld met een pesticidespray, zegt Gordon. Maar zelfs dit is een ideaal blootstellingsscenario dat waarschijnlijk zelden voorkomt in huis, omdat, zoals gedocumenteerd in eerder onderzoek, Duitse kakkerlakken niet overleven op oppervlakken bedekt met pyrethroïden, merkt Gordon op. Chemische stoffen irriteren insecten, dus vermijd ze. In de meeste gevallen besteden kakkerlakken waarschijnlijk geen half uur aan het doorzoeken van pesticiden.
In aanvullende tests bepaalden de onderzoekers hoe lang het duurt zou Bedenk dat insectensprays 100 procent van de kakkerlakken doden. Ze ontdekten dat de insecten tussen de acht en 24 uur voortdurend in contact moesten zijn met het behandelde oppervlak voordat de laatste dood neervielen. “Dat is een lange tijd”, zegt DeVries, waarbij hij opmerkt dat het “uiterst onwaarschijnlijk” is dat het scenario zich ooit buiten een laboratoriumomgeving afspeelt. “Alle dingen die we hebben getest, werkten helemaal niet. Ze hadden de kakkerlakken niet onder controle”, voegt hij eraan toe.
Nadelen van insecticiden
Bovendien brengt de toepassing ervan thuis potentiële risico’s met zich mee. Vergeleken met andere pesticiden worden pyrethroïden als relatief veilig en niet-giftig beschouwd als ze volgens de voorschriften worden gebruikt. Ze worden bijvoorbeeld niet in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker. Maar langdurige of herhaalde blootstelling wordt nog steeds in verband gebracht met bepaalde gezondheidsschade. Eén onderzoek toonde aan dat blootstelling aan pyrethroïden in de kindertijd een negatieve invloed kan hebben op de cognitieve ontwikkeling, een ander onderzoek bracht pyrethroïdeniveaus in verband met gehoorverlies bij tieners, en een ander onderzoek vond dat hogere niveaus van pyrethroïdemetabolieten geassocieerd waren met een licht verhoogd risico op hart- en vaatziekten. In één casestudy werd een geval van gezichtsverlamming bij een kind in verband gebracht met blootstelling aan pyrethroïden. Onjuist gebruik, zoals overmatig aanbrengen, accidentele inname of inademing, brengt meer directe risico’s met zich mee.
“In ons vakgebied praten we altijd over kosteneffectiviteit”, zegt DeVries. Insecticiden zijn bijna altijd nodig om ernstige insecten te bestrijden, maar de risico’s moeten worden afgewogen en afgewogen tegen de voordelen, legt hij uit. “Als je een insecticide in huis stopt, kan het risico heel klein zijn, maar er moet toch een voordeel zijn dat opweegt tegen de mogelijke schade. In dit geval is dat niet het geval, er zijn alleen maar kosten verbonden.”
Populaire wetenschap nam contact op met de fabrikanten van elk van de vier geteste producten voor commentaar. ScottsMiracleGro, het moederbedrijf van Ortho, en Spectrum Brands, het moederbedrijf van Spectracide en Hot Shot, reageerden niet op het moment van publicatie. Raid had op het moment van publicatie nog geen verklaring gestuurd.
Herziening van de verordening
In de VS worden alle consumenteninsecticiden gereguleerd door de Environmental Protection Agency, die richtlijnen publiceert voor het testen en etiketteren van producten. Elk van de onderzochte sprays voldeed aan de EPA-vereisten om als effectief tegen kakkerlakken op de markt te worden gebracht. Maar de nieuwe studie onderstreept dat de EPA toestaat dat insecticiden voor kakkerlakken groen worden verlicht na testen op gevoelige, in het laboratorium gekweekte kakkerlakken, die specifiek geen resistentie tegen pyrethroïden hebben ontwikkeld.
“Het is een fout bij het testen”, zegt Gordon. “Als resistente populaties zouden worden opgenomen in de testvereisten voor productregistratie, zou dit de lat over de hele linie hoger leggen”, voegt ze eraan toe. Zij en DeVries hopen dat hun onderzoek kan bijdragen aan veranderingen in de regelgeving, vergelijkbaar met wat al is gebeurd met bedwantsbehandelingen, waarbij bedrijven worden verplicht testresultaten van in het veld verzamelde insectensoorten te rapporteren.
Alternatieve aanvallen
De herhaalde aankoop van ineffectieve producten, gecombineerd met de inherente moeilijkheid om een kakkerlakplaag in een flatgebouw te bestrijden, kan veel mensen het gevoel geven dat kakkerlakken een onmogelijk probleem zijn om op te lossen. “Het kan een situatie van hopeloosheid creëren”, zegt Scharf.
Maar kakkerlakkenplagen zijn niet onbeheersbaar, en er zijn dingen die mensen kunnen doen. Dagelijks het afval buiten zetten, voedsel voor huisdieren schoonmaken en veilig opbergen, toegangspunten dichten en waterlekken verhelpen zijn goede eerste controlestappen om de hulpbronnen die beschikbaar zijn voor kakkerlakken te minimaliseren, merkt Scharf op. En sommige consumentenpesticiden zijn het proberen waard. Vermijd ‘insectenbommen’ of vernevelaars met volledige afgifte, die ook niet werken en een aanzienlijk risico op blootstelling aan pesticiden met zich meebrengen, zegt DeVries. Een betere strategie is om gels en andere aasproducten te kopen die bedoeld zijn om door ongedierte te worden ingenomen. Ze zijn gericht op de afgifte van insecticiden, minimaliseren het risico op blootstelling van mensen of huisdieren en zijn over het algemeen effectiever, zegt DeVries. Als het ene aas begint te falen, raadt hij aan een ander aas te proberen om resistentie tegen pesticiden te voorkomen.
Duitse kakkerlakken zijn een uniek aanpasbare soort. Naast andere hulpmiddelen in hun evolutionaire arsenaal die pesticiden vermijden, kunnen ze ontgiftingsenzymen van het Zwitserse leger ontwikkelen die in staat zijn meerdere soorten insecticiden af te breken, zegt Scharf. Als er voldoende tijd en blootstelling is, is het waarschijnlijk dat een kakkerlakkenpopulatie effectief immuun zal worden voor alle pesticiden die mensen erop gooien. Dat is waar de professionals binnenkomen. Geïntegreerde plaagbestrijding en zorgvuldige afwisseling door middel van verschillende insecticidenbehandelingen zijn praktijken in de hele sector die de ontwikkeling van resistentie kunnen voorkomen en een plaag echt kunnen uitroeien, merkt DeVries op. In de meeste staten zijn eigenaren en beheerders van gebouwen wettelijk verplicht om een ongediertevrije omgeving te handhaven, wat vaak betekent dat ze een professionele ongediertebestrijdingsdienst moeten inhuren.
We zijn verwikkeld in een duizenden jaren durende wapenwedloop met de Duitse kakkerlakken. Gelukkig zijn er winnende strategieën, die zitten alleen niet in een spuitflesje.