Juli Min begint met de toekomst om het verleden te begrijpen in haar roman ‘Shanghailanders’: NPR

Ailsa Chang van NPR praat met auteur Juli Min over haar nieuwe boek Shanghailandersdie het verhaal vertelt van een gezin in omgekeerde volgorde.



AILSA CHANG, HOST:

Heb je ooit iemand ontmoet die nieuw is en vraag je je af wat er is gebeurd waardoor hij is geworden zoals hij is? Waar komt dit verdriet, deze woede of deze spanning in het huwelijk vandaan? Hoe heeft het verleden gevormd wie ze nu zijn? Welnu, de nieuwe roman van Juli Min stelt deze vragen door ons kennis te laten maken met een gezin in de toekomst, 2040. En dan vult hij langzaam in wie deze individuen zijn door hun verhalen in omgekeerde volgorde te vertellen. Een rijke Shanghainees, zijn mooie Japans-Franse vrouw, hun bevoorrechte, gecompliceerde dochters – elke verteller onthult om beurten zichzelf in het verleden, waardoor we het begin tot het einde beter begrijpen. Juli Min voegt zich nu bij ons. Welkom.

JULI MIN: Heel erg bedankt dat je mij hebt.

CHANG: Oh, nou, bedankt dat je bij ons bent. Dus ik vond het geweldig hoe dit boek het begin, het midden en het einde van een verhaal omdraait, omdat je het verhaal in omgekeerde chronologische volgorde vertelt. We beginnen bijvoorbeeld in 2040 en eindigen in 2014. Dus ik wil je vragen: waarom wilde je dat we de levens van deze personages achterstevoren doorliepen?

MIN: Ik wilde echt dat gevoel van verrassing bij de lezer creëren. Ik wilde dat de lezer eerst elk personage zou ontmoeten en hun indrukken, hun oordelen en vooroordelen zou kennen, en ze vervolgens, terug in de tijd, echt vollediger zou begrijpen vanuit verschillende gezichtspunten, via andere familieleden en via verschillende geheimen en enkele trauma’s. ..

CHANG: Ja.

MIN: … wat ze in het verleden hebben meegemaakt.

CHANG: Ja, en daardoor vroeg ik me af: wat betekent het dat het verhaal verder gaat? Het verhaal ontvouwt zich hoe meer we leren en begrijpen, toch? En vaak kunnen we dingen pas begrijpen als we terug in de tijd gaan.

MIN: Dat klopt. De twee moeder- en vaderpersonages, Leo en Eko, bevinden zich midden in hun huwelijk in een crisis. Ze zijn al tientallen jaren samen en denken er allebei over na om hun huwelijk en gezin achter zich te laten…

CHANG: Ja.

MIN: …Wanneer we ze voor het eerst ontmoeten. En dus was ik niet per se geïnteresseerd in het soort plot: zullen ze wel of niet bij elkaar blijven? Ik was echt geïnteresseerd in het begrijpen wie ze waren als mensen, hoe hun huwelijk en hun relatie hun gezin beïnvloedden, en waar ze vandaan kwamen – niet alleen hun verleden, maar ook hun familiegeschiedenis.

CHANG: Ja. Maar het was zo interessant. Ik ben blij dat je Leo en Eka ter sprake hebt gebracht. Ik vond het zo interessant wat teruggaan in de tijd met mijn emoties deed toen ik over hun liefdesverhaal las, want als ik ze aan het begin van hun romance had ontmoet, toen Leo Eko beschouwde als de mooiste, zorgeloze persoon die hij kende, Ik zou verleid zijn, zoals in, verleid door hun belofte. Maar toen ik hun oorsprongsverhaal aan het einde van dit boek las, werd ik uiteindelijk verdrietig vanwege hun bloeiende romance.

MIN: Ja. Het heeft een bitterzoete kwaliteit om deze kant op te gaan. Maar weet je, ik denk dat in een lange relatie, welke relatie dan ook – het kunnen zussen zijn, het kunnen ouders zijn, het kunnen geliefden zijn – er een manier is waarop het verleden ons naar het heden en de toekomst voert. en soms, denk ik, houdt het de relatie in moeilijke tijden in stand. En ik wilde dat die bitterheid, maar ook de hoop op het einde, iets zou zijn dat de lezer wegneemt en dat hij moet beslissen wat hij wil voelen.

CHANG: Je brengt ook de standpunten naar voren van de personages die achter de schermen staan ​​in het leven van deze extreem rijke, extreem genotzuchtige familie. We zitten bijvoorbeeld in het hoofd van de chauffeur, het hoofd van de babysitter. En ze kennen deze familie zo goed, maar toch zijn ze altijd zo gescheiden. Waarom wilde je hun verhalen in dit boek opnemen?

MIN: Dit boek is een verhaal over een gezin, maar ik wilde ook iets vastleggen waarvan ik dacht dat het waar was over het hedendaagse Shanghai. Ik wilde de diversiteit aan ervaringen vastleggen, de extremiteit van ervaringen, de intense sociale stratificatie, en de manier waarop, weet je, de stad, net als het gezin, een soort ecosysteem van relaties is. Wij zijn allemaal van elkaar afhankelijk. We voeden ons allemaal op verschillende manieren, we moedigen elkaar economisch en emotioneel aan. En dus wilde ik de mensen die voor dit gezin werken – de oppas die al zes, zeven jaar bij hen werkt, hun privéchauffeur – laten zien op welke manieren die levens zo rijk en vervullend zijn, maar ook volkomen onzichtbaar voor Young.

CHANG: Dat klopt. En soms behoorlijk pijnlijk – ik voelde me zo aangetrokken tot Nanny Aya, omdat ze zoveel liefde had om deze dochters in moeilijkheden te geven, maar het zette me aan het denken hoe het is om van iemand te houden die je niet de jouwe kunt noemen?

MIN: Het werd eigenlijk geïnspireerd door mijn zoektocht naar een oppas toen ik net moeder was. En ik herinner me dat ik een persoon interviewde en haar vroeg naar een vorig kind waar ze voor zorgde, en ze barstte in huilen uit, snikkend, en zei dat ze dit kleine meisje zo erg miste. En je kon de kracht, de zuiverheid en de intensiteit voelen…

CHANG: Ware liefde.

MIN: …Over die liefde. Het was ware liefde. En nee, weet je, kort daarna ging ik zitten om dat personage op te schrijven.

CHANG: Nou, in dit boek bezoeken we niet alleen mensen uit de toekomst en gaan we terug naar hun verleden. We maken ook kennis met het Shanghai van de toekomst en reizen vervolgens terug in de tijd naar het Shanghai van vroeger, specifiek toen de stad nog vreemd was voor Eko, de vrouw in dit boek. En je zei: ik weet dat je zoveel jaren in Shanghai hebt gewoond nadat je met een Shanghainees trouwde. Als ik je boek lees, vraag ik me af of jij je ook een buitenstaander in Shanghai voelde toen je voor het eerst aankwam, net als Eco?

MIN: Weet je, ik had een zeer gecompliceerde relatie met Shanghai toen ik er voor het eerst arriveerde. Ik was behoorlijk ziek toen ik voor het eerst aankwam voor…

CHANG: O.

MIN: …Heel lang. En ik wist niet of het het gevolg was van Shanghai of…

(GELACH)

MIN: …Je weet wat er is gebeurd. En toen ik beter werd, begon ik echt van de stad te genieten. En een van de manieren waarop ik een verbinding met de stad creëerde, was door te schrijven. Ik heb een aantal jaren besteed aan het schrijven en onderzoeken van een historische roman uit het begin van de 20e eeuw, Jazz Shanghai.

CHANG: Een vaak geromantiseerd tijdperk…

MIN: Ja.

CHANG: …uit Shanghai.

MIN: En ik bedoel, die roman ligt in mijn la…

(GELACH)

MIN: …Vergrendeld.

CHANG: Het is nooit uitgekomen. KANTOOR.

MIN: Maar weet je, het heeft me echt geholpen een relatie met de stad op te bouwen. En toen ik iets moderners wilde schrijven, heb ik ruim vijf jaar in Shanghai gewoond. Ik heb zoveel mensen ontmoet. Ik sprak Mandarijn. En ik had echt het gevoel dat ik iets waars over het hedendaagse Shanghai wilde vastleggen, en ik had het gevoel dat ik beter toegerust was om iets aan te boren dat trouw was aan de stad waarin ik woonde en de stad waar ik nu van houd.

CHANG: Voelt Shanghai nu als je thuis als iemand die niet Chinees is, maar Koreaans-Amerikaans?

MIN: Ik voel me thuis.

CHANG: Ja.

MIN: Ik bedoel, ik heb twee kleine kinderen. Ze spreken vloeiend Chinees. Je weet wel…

CHANG: Wauw.

MIN: …We hebben een huis, en weet je, ik heb nu een gezin, en ik sta, weet je, als moeder in het middelpunt van dat gezin, en het is echt een thuis geworden.

CHANG: De nieuwe roman van Juli Min heet “Shanghailanders”. Hartelijk dank voor uw gesprek en gefeliciteerd met uw debuut.

MIN: Hartelijk dank, Ailsa.

(GELUIDSFILM VAN “OPEN SKIES” DOOR ORIOL SIRINATHSINGH)

Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.

NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.