Die lijn volgde op bloedige gebeurtenissen op zaterdag, toen een Israëlische militaire operatie vier gijzelaars in centraal Gaza bevrijdde en minstens 274 Palestijnen doodde, velen van hen burgers, waaronder tientallen kinderen, volgens de gezondheidsautoriteiten van Gaza. De lokale bevolking beschreef aan mijn collega’s ‘doemscenario’s’ in het drukke vluchtelingenkamp Nuseirat, waarbij vuurgevechten en Israëlische luchtbombardementen de straten veranderden in een ‘hal van bloed’, zoals een ooggetuige het uitdrukte.
Israëlische functionarissen waren opgetogen over de missie en gaven de schuld aan hun vijand voor de bijkomende schade. “Elk burgerleven dat verloren gaat in deze oorlog is het resultaat van de manier waarop Hamas heeft geopereerd”, zei woordvoerder Peter Lerner van het Israëlische leger zondag tegen ABC. Israëlische functionarissen ontkennen stelselmatig de beschuldigingen dat zij opzettelijk burgers als doelwit hebben genomen en geven Hamas de schuld van het opereren in gebieden waar burgers gevaar lopen. Een toenemend aantal internationale juridische experts en advocaten beweren dat Israël oorlogsmisdaden heeft gepleegd; Israël is verwikkeld in een proces bij het Hooggerechtshof van de VN wegens genocide-aanklachten, en premier Benjamin Netanyahu en minister van Defensie Yoav Gallant zouden kunnen zien dat er arrestatiebevelen tegen hen worden uitgevaardigd door het Internationaal Strafhof.
WORD OPGESLAGEN
Korte verhalen voor snelle informatie
“Het feit dat uw tegenstander het internationaal humanitair recht schendt, verandert niets aan uw verplichtingen”, zei Adil Haque, hoogleraar rechten aan de Rutgers Law School, tegen mijn collega’s. “De voorzienbare schade aan burgers was niet in verhouding tot het legitieme doel van het redden van de vier gijzelaars.
Volgens het Ministerie van Volksgezondheid van Gaza heeft Israël meer dan 37.000 Palestijnen gedood in de Gazastrook sinds het een vergeldingscampagne begon tegen Hamas, dat op 7 oktober een ongekende terreuraanval lanceerde op Zuid-Israëlische steden en dorpen. De oorlog behoort, door verschillende maatregelen, tot de meest verwoestende conflicten van de 21e eeuw, waarbij een groot deel van Gaza verpulverd is door Israëlische offensieven, het grootste deel van de bevolking ontheemd is geraakt door de gevechten en in een spiraalvormige reeks van humanitaire rampen terecht is gekomen.
Getroffen door de gebeurtenissen van 7 oktober – de bloedigste dag in de geschiedenis van het Joodse volk sinds de Holocaust – heeft het Israëlische publiek over het algemeen weinig sympathie getoond voor de inwoners van Gaza die in het kruisvuur terechtkwamen. Sommige prominente Israëlische functionarissen en politici hebben openlijk verklaard dat er “geen onschuldigen” zijn onder de ruim twee miljoen inwoners van Gaza. Zoals het nu was, bestond de wens om de inwoners van Gaza, waar Hamas ruim anderhalf decennium heeft geregeerd, collectief te straffen al lang vóór 7 oktober in Israël.
“Mensen hebben zich de hele tijd niets bekommerd om Palestijnse slachtoffers, en de media doen er niet echt verslag van, dus ik zou niet verwachten dat ze zich daar nu, tijdens een reddingsoperatie, zorgen over zouden gaan maken”, zegt Mairav Zonszein, een hooggeplaatste Israëlische Dat zei analist bij de International Crisis Group deze week voor The Guardian. “Zoals we eerder hebben gezien, is er een Israëlisch verhaal in de oorlog en een internationaal verhaal, en die komen niet echt overeen.”
Hamas heeft ook zijn eigen verhaal. De groep, door de Verenigde Staten aangemerkt als terroristische organisatie, staat in het middelpunt van het verzet tegen de Israëlische bezetting en zegt met succes de status quo rond het Israëlisch-Palestijnse conflict en het bevroren vredesproces tussen de twee partijen te hebben verstoord. In april, zelfs toen de groep zware verliezen leed aan haar gewapende vleugel en de verschrikkelijke tol die zij eiste van de burgers van Gaza steeds groter werd, Khaled Meshal, een van de leiders van Hamas in ballingschap, vertelde een publiek in Qatar dat zijn factie verder “op weg was naar de bevrijding van Palestina en het verslaan van het zionistische project.”
Meshal sprak nadat een Israëlische luchtaanval enkele familieleden van de politieke leider van Hamas, Ismail Haniyeh, had gedood. Het incident lokte blijkbaar een soortgelijke reactie uit van Yehiya Sinwar, de schimmige leider van Hamas in Gaza, die vermoedelijk een van de meesterbreinen is van de aanval van 7 oktober. In een bericht van 11 april aan Haniya vertelde Sinwar naar verluidt aan zijn tegenhanger dat het verlies van zijn zonen en andere Palestijnen tijdens de oorlog “leven in de aderen van deze natie zal blazen, waardoor het land in zijn glorie en eer zal opstijgen.”
Details van de correspondentie van Sinwar werden dinsdag gerapporteerd door de Wall Street Journal, die tientallen berichten bemachtigde die hij naar verluidt had doorgegeven aan onderhandelaars voor een staakt-het-vuren, Hamas-functionarissen en anderen buiten Gaza. (De Washington Post kon de berichtgeving van het Journal niet onafhankelijk verifiëren.)
“We hebben de Israëli’s waar we ze willen hebben”, zei Sinwar in een recent bericht, volgens de Journal, aan Hamas-functionarissen die bezig zijn een deal te sluiten met Qatarese en Egyptische functionarissen. Het komt erop neer, zo merkt de Journal op, dat Sinwar geloofde dat de aanhoudende Israëlische vijandelijkheden en het toenemende aantal Palestijnse slachtoffers zijn organisatie ten goede kwamen. In een aparte boodschap vergeleek hij het verlies van Palestijnse levens in Gaza met het dodental in andere revolutionaire conflicten, waaronder de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog. Hij zei dat “dit noodzakelijke offers zijn”.
Hamas-functionarissen verwelkomden maandag een resolutie van de VN-Veiligheidsraad ter ondersteuning van een door de Amerikanen gesteund plan voor een staakt-het-vuren in Gaza. Dinsdag reageerden ze ook op het meest recente voorgestelde staakt-het-vuren, waarbij de Verenigde Staten en andere Arabische landen hard aandrongen op een wapenstilstand tussen Israël en de Palestijnse factie. “De voorgestelde overeenkomst zou beginnen met een staakt-het-vuren van zes weken, dat de terugtrekking van Israëlische troepen uit de dichtbevolkte gebieden van Gaza omvat; de vrijlating van alle vrouwen, ouderen en kinderen die gegijzeld worden in ruil voor Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen; de terugkeer van ontheemde Palestijnen naar hun huizen in Gaza; en een toename van de humanitaire hulp aan de uitgehongerde enclave’, melden mijn collega’s.
In zijn reactie wilde Hamas, volgens functionarissen met kennis van de onderhandelingen, meer duidelijkheid over het tijdschema voor een permanent staakt-het-vuren en details over de volledige terugtrekking van Israëlische troepen. De gesprekken met minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken zullen woensdag worden voortgezet naar Doha, de hoofdstad van Qatar. Van zijn kant hebben Netanyahu en zijn rechtse bondgenoten het idee van een staakt-het-vuren verworpen in afwachting van een ‘totale overwinning’ op Hamas – een doel dat volgens veel Israëli’s, waaronder voormalig oorlogskabinetslid Benny Gantz, die dit weekend aftrad, onmogelijk is. bereiken.
Blinken zei dinsdag tegen verslaggevers dat “als Hamas geen ja zegt tegen de huidige deal die wordt aangeboden, zij dat wel zullen doen.” de oorlog gaat door zou “duidelijk over hen” zijn. Maar hij wees ook op Netanyahu’s schijnbare onwil om aan tafel te komen met een duidelijk ‘day-after’-plan voor Gaza, dat zou helpen de wonden van de oorlog te helen en de Israëli’s en Palestijnen in de richting van verzoening te duwen.
“Er moet een duidelijk politiek plan komen, een duidelijk humanitair plan, om ervoor te zorgen dat Hamas in geen enkele vorm de controle over Gaza terugkrijgt”, zei Blinken.