Een groeiend koor van medische experts zet vraagtekens bij het wijdverbreide gebruik van operaties om tongriem te behandelen – een aandoening bij zuigelingen die de borstvoeding kan beïnvloeden – waarbij de American Academy of Pediatrics (AAP) zorgen uit over mogelijke overdiagnose en onnodige procedures.
Vorige maand waarschuwde de AAP tegen de toenemende praktijk van het gebruik van scharen of lasers om tongweefsel te verwijderen bij zuigelingen die moeite hebben met het geven van borstvoeding.
Het rapport, gepubliceerd op 29 juli, Kindergeneeskundemoedigt kinderartsen en andere medische professionals aan om niet-chirurgische opties voor borstvoedingsproblemen te overwegen. Het rapport citeert een onderzoek waaruit blijkt dat minder dan de helft van de kinderen met een gesloten tong moeite heeft met het geven van borstvoeding.
De studie benadrukt ook het gebrek aan onderzoek naar de effectiviteit van een tongbindoperatie om de resultaten van borstvoeding te verbeteren.
“We hebben allemaal een klein stukje weefsel onder onze tong, en sommige mensen hebben het wat steviger. Voor baby’s is dit belangrijk, want als de tong te strak zit, is het moeilijk om de tong voorbij het tandvlees te strekken. Baby’s moeten hun tong weghalen van hun tandvlees om melk uit de borst te kunnen krijgen”, legt de hoofdauteur van het rapport uit, dr. Maja Bunik, die ook hoogleraar kindergeneeskunde is aan de University of Colorado Denver School of Medicine.
“Het veroorzaakt ook pijn voor moeders tijdens het geven van borstvoeding, en het maakt de baby ook minder effectief. Maar over het algemeen veroorzaakt het meestal niet al te veel problemen en zal het na verloop van tijd ook langer duren. En helaas is het de beste oplossing geworden als er problemen zijn met het geven van borstvoeding.”
Tongstropdas, of ankyloglossie, is een aandoening die bij de geboorte aanwezig is, waarbij het weefsel dat de tong van een pasgeborene met de mondbodem verbindt, te kort is, waardoor de beweging van de tong wordt beperkt, aldus HealthLink BC.
De oorzaak van tongstropdas is niet algemeen bekend, maar provinciale gezondheidsautoriteiten zeggen dat het in gezinnen kan voorkomen of kan voorkomen bij baby’s die andere problemen hebben die de mond of het gezicht aantasten, zoals een gespleten gehemelte.
Hoewel de exacte prevalentie van tongstropdas onbekend is, schat de Canadian Pediatric Society (CPS) dat tussen de 4,2 en 10,7 procent van de kinderen met de aandoening wordt geboren.
Hoewel het een veel voorkomende geboorteafwijking is, blijft de medische gemeenschap volgens de CPS verdeeld over de associatie ervan met borstvoedingsproblemen, spraakstoornissen en andere orale motorische problemen, eraan toevoegend dat de procedure “een voortdurende bron van controverse” is.
Het laatste gezondheids- en medische nieuws wordt u elke week geleverd.
Ontvang wekelijks gezondheidsnieuws
Ontvang wekelijks het laatste medische nieuws en gezondheidsinformatie.
Het aantal diagnoses neemt ook toe in Canada en over de hele wereld, aldus het AAP-rapport, waarbij de trend wordt toegeschreven aan een gebrek aan uniforme diagnostische criteria voor de aandoening en een gebrek aan consensus over de behandeling ervan.
Een aandoening die bekend staat als tongriempje kan het voor de baby moeilijk maken om de tong uit te strekken en op te tillen om de tepel vast te pakken en melk op te zuigen – wat op zijn beurt pijnlijk kan zijn voor de moeder, meldt de AAP.
Hoewel het snijden van het weefsel een kleine ingreep is, merkte het AAP-rapport op dat dit complicaties kan veroorzaken zoals bloedingen, infecties of letsel. Deze incidenten met kleine complicaties lijken echter zeldzaam te zijn.
Er zijn twee soorten procedures bekend als frenotomie. De meest voorkomende is het maken van een eenvoudige incisie of het doorsnijden van de tong, het weefsel dat de tong met de mondbodem verbindt, aldus CPS.
Gespecialiseerde privéklinieken bieden nu laserablatie-frenotomie aan, waarbij een laser wordt gebruikt om het tongriempje los te maken. De CPS merkte echter op dat er beperkte gegevens zijn over de veiligheid en effectiviteit van de lasertechniek in vergelijking met de conventionele methode.
Is de procedure noodzakelijk?
Volgens de AAP zijn een ineffectieve houding en een slechte gewichtstoename de belangrijkste factoren voor een kinderarts om een diagnose met een tongriem te overwegen.
Met de nieuwe nadruk op de voordelen van borstvoeding zei de CPS: “Er is meer druk om ankyloglossie te diagnosticeren als een barrière voor succesvolle borstvoeding, waardoor de vraag naar frenotomie toeneemt.”
dr. Jack Newman, een kinderarts uit Toronto, is van mening dat een tongriempje bij pasgeborenen onmiddellijk moet worden gecorrigeerd om de borstvoeding te vergemakkelijken en mogelijk toekomstige spraakproblemen te voorkomen.
“Borstvoeding zou geen noemenswaardige pijn moeten veroorzaken”, vertelde hij aan Global News. “De meest voorkomende oorzaak van aanzienlijke pijn is dat de baby niet goed droogt. Een van de belangrijkste redenen waarom een baby niet goed aansnapt, is omdat de baby zijn tong vasthoudt.”
“Het is zo’n eenvoudige procedure. Het duurt één seconde”, zei hij. ‘En ik zou zeggen dat het zelden voorkomt dat een moeder zich niet opgelucht voelt.’
Hij merkte op dat hij moeders heeft zien binnenkomen vier maanden na de geboorte van hun baby, die nog steeds worstelen met borstvoedingsproblemen, en nadat de tongbindprocedure is uitgevoerd, ervaren de moeders onmiddellijke verbetering.
Een ander potentieel probleem met tongbinden is wat Newman ‘late teleurstelling’ noemt.
“De baby krijgt dus twee of drie maanden uitsluitend borstvoeding, maar dan begint de moeder te merken dat de baby kieskeuriger is en niet drinkt totdat de baby van streek is. En die late start van de verminderde hoeveelheid melk wordt veroorzaakt door een tongstropdas. Het is dus niet alleen maar pijn, het kan het aanbod beïnvloeden.”
Bunik erkent dat bij sommige baby’s een operatie nodig kan zijn om de tong vast te binden, maar ze denkt nog steeds dat het een “snelle oplossing” is voor een onderliggend probleem dat misschien helemaal niets met het vastbinden van de tong te maken heeft.
Borstvoeding geven kan een uitdaging zijn voor nieuwe gezinnen en de eerste paar dagen pijnlijk zijn, maar ze merkte op dat dit niet altijd betekent dat het te wijten is aan een tongstropdas; er kunnen andere problemen spelen.
Dat leidt tot overdiagnose, zei ze.
“Het is een populair soort ding geworden om weg te gooien”, zei Bunik. “Het kan zijn dat moeder ongewoon grote tepels heeft, of dat de baby te vroeg geboren is of erg slaperig is… maar we geven de schuld aan een te korte tongriem. En dan wordt er tijd verspild en krijg je de melk niet terug. Je stelt vaak uit wat er werkelijk gebeurt.”
In het rapport moedigen Bunik en andere auteurs tandartsen, lactatiekundigen, huisartsen en kinderartsen aan om samen te werken om de beste methode te bepalen voor het behandelen van borstvoedingsproblemen in elk geval.
“Ik denk dat een gezin echt samen met hun arts beslissingen moet nemen over dit soort operaties, of het nu gaat om laser of een schaar, voordat ze erin springen.” Er staat zoveel op internet, en helaas hebben de meeste mensen geen tandartsverzekering voor hun baby’s, dus betalen ze uit eigen zak,’ zei ze.
– met bestanden van de Associated Press