Aboriginals en zwarte mensen vertellen hun eigen zeevarende verhalen in het Mystic Seaport Museum
Leila Fadel, gastheer:
De Verenigde Staten hebben een lange, rijke en complexe maritieme geschiedenis, een geschiedenis die doorgaans wordt onderwezen vanuit een wit-centrisch perspectief. Een tentoonstelling in het grootste maritieme museum van het land wil dat bezoekers het op een andere manier bekijken, via inheemse en Afrikaanse banden met de waterwegen van New England. Diane Orson van Connecticut Public Radio heeft meer.
DIANE ORSON, BYLINE: Het Mystic Seaport Museum werd in Connecticut opgericht om het Amerikaanse zeevarende verleden te behouden. Je kunt door 19e-eeuwse kustdorpen wandelen en aan boord gaan van houten walvisschepen. Maar tientallen jaren lang ontbraken de meeste zwarte en inheemse maritieme geschiedenissen.
AKEIA DE BARROS GOMES: En wat we dus doen in de tentoonstelling ‘Verstrengeld: vrijheid, soevereiniteit en de zee’, is dat grotere verhaal vertellen.
ORSON: Curator Akeia de Barros Gomes zegt dat “Entwined” kijkers uitnodigt om op nieuwe manieren na te denken over geschiedenis, water en spiritualiteit.
Gomes: De afgelopen 500 jaar zijn kolonialisme, slavernij en onteigening een belangrijke factor in onze geschiedenis geweest. Maar als je denkt aan de maritieme geschiedenis van Afrika en Aboriginal Dunland (of New England), gaan ze meer dan 12.000 jaar terug.
ORSON: In de galerieruimte wijst hij naar een oude keramische kookpot die gedeeltelijk verbrijzeld is.
GOMEZ: We gaan door met het werk totdat het schip klaar is en weer water krijgt.
ORSON: De tentoonstelling toont artefacten of objecten die 2500 jaar oud zijn, geleend van inheemse en Afrikaanse gemeenschappen. Ze tonen maritieme navigatievaardigheden en spirituele verbindingen met de zee aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.
Gomes: Als je door de tentoonstellingsruimte loopt, besef je dat de tijd cyclisch is en niet lineair, en dat alles in cycli beweegt, en dat er, net als in onze geschiedenis, sprake is van een geboorte, een leven, een dood en een wedergeboorte.
Orson: Bevat een vrolijk geschilderde boomstamkano, traditionele maskers en sieraden, en een eerste editie van de Eliot-bijbel, vertaald in de Algonquin-taal. Wampum-kralen worden ook aan de overkant van de rivier gevonden op de plaats van het Pequot-bloedbad in 1637. Het mysterieuze zeehavenmuseum staat op het voorouderlijk huis van indianen, zei ontwerper Steven Peters, lid van de Mashpee Wampanoag-stam.
Steven Peters: Er moest veel worden genezen, zodat gemeenschappen zich op hun gemak voelden in die ruimtes.
ORSON: Hij zegt dat de lokale stammen, voordat ze materiaal uitleenden, er zeker van wilden zijn dat er naast de moeilijke geschiedenis ook verhalen over kracht en veerkracht zouden bestaan. Peters en de Barros Gomez brachten bijna twee jaar door met ontmoetingen met inheemse en zwarte gemeenschapsleden om het verhaal vorm te geven.
Peters: Zowel Afrikaanse als inheemse gemeenschappen wilden vertellen, dit is het verhaal dat wij willen vertellen.
Orson: Mystic Seaport is niet de eerste keer dat het samenwerkt met externe adviseurs, zegt Elisa Engelman, directeur onderzoek en wetenschap van het museum.
ELYSA ENGELMAN: Maar de eerste keer hadden we een externe commissie die verantwoordelijk was voor de inhoud en echt de stem van de tentoonstelling had.
Orson: Counselor Annika Lopez traceert haar afkomst tot tot slaaf gemaakte Afrikanen en leden van de Niantic-indianenstam.
Anika Lopes: Het doet me altijd denken aan je stichting, stichting, stichting. Het is bijvoorbeeld heel belangrijk wie er aan tafel zit en wie je vanaf het begin bij de discussie betrekt.
ORSON: Terwijl kijker Susie Gagne buiten de galerij staat, zegt dat de ‘Entwined’-mystiek Seaport nog beter maakt.
Susie Gagne: Ik ben dankbaar voor het taalgebruik. Het was voor het grootste deel een wij-ik-perspectief, dat wil zeggen geschreven door de groep mensen waar het over ging. En natuurlijk is er naast alle goede historische betekenis ook de historische brutaliteit die met mystiek gepaard gaat.
Orson: Terug naar binnen leidt De Barros Gomes me door twee kleine, donkere kamers – eerst een zolderruimte met scheepsgravures en spirituele voorwerpen van tot slaaf gemaakte Afrikanen, daarna een inheemse hut die een betu wordt genoemd.
GOMEZ: En dan loop je deze lichte, heldere, eigentijdse ruimte binnen.
ORSON: En bekijk een grote kunstcollectie van hedendaagse Indiaanse en zwarte kunstenaars. Er zijn schilderijen, sculpturen en traditionele kostuums.
Gomes: De kunst die hedendaagse kunstenaars echt aanspreekt, is het terugwinnen van hun voorouders en de verhalen van hun voorouders.
ORSON: Hij zegt dat anderen lange tijd de maritieme geschiedenis van Amerika hebben verteld. ‘Verstrengeld: vrijheid, soevereiniteit en de zee’ doet het tij keren.
Voor NPR News ben ik Diane Orson in New Haven.
Copyright © 2024 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek voor meer informatie de pagina’s Gebruiksvoorwaarden en Toestemmingen op onze website www.npr.org
NPR-transcripties worden geproduceerd door een NPR-contractant met een spoeddeadline. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. De audio-opname is de authentieke opname van de programmering van NPR.