De Indonesische president Joko Widodo is met zijn werkzaamheden begonnen vanuit het presidentiële paleis in de ambitieuze nieuwe administratieve hoofdstad van het land, een vlaggenschipproject van zijn twee ambtstermijnen, maar één dat geplaagd wordt door vertragingen.
De hoofdstad staat op het punt te verhuizen van het drukke en verdrinkende Jakarta naar de geplande stad Nusantara in de provincie Oost-Kalimantan op Borneo, maar het in 2019 aangekondigde project ter waarde van 33 miljard dollar ligt maanden – zelfs jaren – achter op schema.
“Ik kon niet goed slapen… misschien omdat het mijn eerste keer was”, vertelde Jokowi, zoals de president bekend staat, maandag aan verslaggevers na zijn eerste nacht in het paleis. Het paleis is voor 90 procent voltooid en volgens Jokowi waren er nog duizenden arbeiders ter plaatse.
“Ze zijn nog steeds bezig met het schoonmaken en inrichten ervan. Alles gaat goed”, zei hij. “Geen problemen met water en elektriciteit… Internet werkt ook goed.” Het was niet duidelijk hoe lang hij van plan was daar te werken.
Nusantara zal op 17 augustus voor het eerst de Indonesische Onafhankelijkheidsdag vieren. Er wordt verwacht dat dit ook een officiële overdracht zal zijn van de hoofdstad vanuit Jakarta, zo’n 1.200 km verderop.
Zijn verhuisplan is echter in twijfel getrokken vanwege de trage voortgang van de bouw en gemiste deadlines, waardoor het hoofd van de Nusantara Capital Authority en zijn plaatsvervanger vorige maand gedwongen werden af te treden.
De meeste nieuwe stadsgebouwen zijn nog niet af en de weinige ministeriegebouwen zijn alleen op de lagere verdiepingen bruikbaar. De vertragingen hebben ook gevolgen gehad voor de plannen om sinds juli 12.000 ambtenaren naar Nusantar te verhuizen. Minister van Administratieve en Bureaucratische Hervormingen Abdullah Azwar Anas zei dat de tijdlijn voor de verhuizing zal worden aangepast op basis van de “gereedheid van de infrastructuur”.
Eerder deze maand zei Jokowi dat Nusantara tegen Onafhankelijkheidsdag voor ongeveer 15 procent voltooid zou zijn, maar de hele stad zal naar verwachting pas in 2045 voltooid zijn.
De regering van Widodo heeft voor de bouw van de stad sterk vertrouwd op particuliere investeringen, waarbij de staat slechts 20% van de kosten op zich neemt, waarbij het grootste deel betrekking heeft op de bouw van basisinfrastructuur, gebouwen en nutsvoorzieningen binnen het “kerngebied” van de overheid.
In een poging investeringen aan te trekken ondertekende Widodo eerder deze maand een presidentieel decreet dat investeerders bepaalde rechten verleende, waaronder landrechten voor maximaal 190 jaar op toekomstig kapitaal.
Minister van Openbare Werken en Huisvesting Basuki Hadimuljono zei dat de regering nog steeds bezig is om nog eens 40 megawatt aan te schaffen om de stad van stroom te voorzien, maar dat de huidige capaciteit van 10 megawatt, geproduceerd door een zonne-energiecentrale, al in Nusantara is gerealiseerd.
Een nabijgelegen stuwmeer levert “meer dan genoeg om te voldoen aan de behoefte” aan schoon drinkwater in de nieuwe stad, zei hij.
Ondanks de geboekte vooruitgang blijven er nog steeds vragen over wanneer de nieuwe hoofdstad officieel zal worden verplaatst, aangezien Widodo nog geen officieel besluit heeft genomen. Totdat het decreet is ondertekend, blijft Jakarta de hoofdstad van het land.
Widodo gaf aan dat het decreet zou kunnen worden uitgevaardigd door de nieuwgekozen president Prabowo Subianto, die op 20 oktober zal worden ingehuldigd.
De vertraging bij het formaliseren van het decreet heeft vragen doen rijzen over de locatie van de presidentiële inauguratie, aangezien volgens de grondwet van Indonesië de beëdiging in de hoofdstad van het land moet plaatsvinden.
Het gebrek aan investeerders in het megaproject brengt Prabowo ook na zijn beëdiging in een moeilijke positie. Prabowo beloofde continuïteit als zijn campagneplatform tijdens de presidentsverkiezingen en beloofde de historische projecten van Widodo, waaronder Nusantara, voort te zetten.
Sulfikar Amir, universitair hoofddocent wetenschap, technologie en samenleving aan de Nanyang Technological University in Singapore, zette vraagtekens bij de snelheid waarmee het ambitieuze project werd geïmplementeerd en zei dat de haast de financiering en planning van het project aanzienlijk had beïnvloed.
“Met wie wil er midden in het bos werken? [a] gebrek aan infrastructuur?” zei hij.
De Associated Press en Reuters hebben bijgedragen aan dit rapport