Indiase arbeiders staan ​​in de rij voor banen in Israël: NPR

LUCKNOW, India – Een devotioneel lied schalt uit een hindoetempel terwijl tientallen mannen in de rij staan ​​voor een kans om zich in te schrijven voor werk in Israël. Maar wat mannen vooral horen, zijn bevelen. Als ze zich nog niet hebben aangemeld, verwijst een officier hen naar een wachtkamer in pakhuisstijl. Terwijl de mannen zich verdrongen om vooraan in de rij te komen, beval een bewaker hen op de grond te gaan zitten. ‘Doe zoals heren,’ beval de bewaker. “Er is geen behoefte aan kattenkwaad!”

De verlaten grens buiten een centrum voor beroepsopleiding in de Noord-Indiase stad Lucknow ligt ruim 4.400 kilometer van Gaza – en benadrukt de vele manieren waarop de oorlog tussen Israël en Hamas levens over de hele wereld beïnvloedt.

Israël heeft de werkvergunningen van de meeste Palestijnse arbeiders opgeschort nadat door Hamas gesteunde militanten Israël op 7 oktober aanvielen, waarbij volgens de Israëlische autoriteiten meer dan 1.200 mensen omkwamen en 240 gijzelaars werden gegijzeld. Het leidde tot de laatste oorlog tussen Israël en Hamas in Gaza, die volgens gezondheidsfunctionarissen in Gaza sinds 7 oktober meer dan 27.000 Palestijnen heeft gedood.

Palestijnse arbeiders vormen de ruggengraat van de Israëlische bouwsector. Na de schorsing van de werkvergunning liggen de meeste bouwwerven stil.

“We halen geen Arabieren uit Judea en Samaria binnen omdat dit een veiligheidsrisico is”, zei de Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich, die een bijbelse term gebruikte om de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever te beschrijven. Dit is wat Israël heeft gemotiveerd om naar “alternatieven” te zoeken, zei hij tijdens een persconferentie op 4 februari.

India lijkt een van die opties te zijn.

Haim Feiglin, vice-president van de Israel Builders Association, vertelde VOA kort na het begin van de oorlog dat de vereniging hoopte 50.000 tot 100.000 arbeiders uit India binnen te halen. ‘Op dit moment zijn we in gesprek met India. We wachten [the] Het is het besluit van de Israëlische regering om het goed te keuren”, zei hij in een interview op 1 november.

Slechts twee maanden later adverteerden de Noord-Indiase staten Haryana en Uttar Pradesh elk 10.000 banen voor geschoolde arbeidskrachten in Israël. Volgens een advertentie van de deelstaatregering van Haryana zoeken Israëlische rekruteurs timmerlieden, smeden, tegelzetters en stukadoors.

Degenen die worden geselecteerd na een sollicitatiegesprek en een vaardigheidstest zullen een maandloon verdienen van meer dan 1.600 dollar, vijf of zes keer zoveel als wat ze zouden krijgen voor dezelfde baan in India.

Onder de mannen die op een baan in Israël hopen, bevindt zich Ram Kumar, een 36-jarige timmerman die meer dan 240 kilometer heeft gereisd om zich in Lucknow te registreren. Op een recente vochtige, koude ochtend vertelde ze NPR dat het haar derde dag was dat ze in de rij stond. “Ik heb twee kinderen, een vrouw en een vader om voor te zorgen”, zegt hij.

Hij loopt nog steeds achter, met honderden vóór hem. Het enorme aantal werkzoekenden in de afgelopen twee dagen betekende dat als hij bij de registratiebalie aankwam, de ambtenaren er een einde aan zouden maken, zei hij.

Kumar bracht de nacht door in het nabijgelegen huis van een neef. Anderen slapen op nabijgelegen trottoirs, op het perron van een nabijgelegen treinstation en zelfs in een verlaten ruimte in het gebouw, zei hij.

In de buurt solliciteert Bahadur Singh ook naar Israël, hoewel hij nerveus is. “We hoorden dat er veel bommen en raketten rondslingerden”, zei hij.

“Dus als je je te veel zorgen maakt, solliciteer dan niet!” De kaper maakt foto’s van medekandidaten.

Maar de belofte van een goede compensatie is een zeer sterke aantrekkingskracht.

“Ik wil mijn kinderen een beter leven geven dan ik”, zegt Singh.

Het Indiase ministerie van Buitenlandse Zaken zei niet of de mannen naar gebieden in de buurt van conflictgebieden zouden worden gestuurd, maar een woordvoerder merkte op dat Israël over het algemeen een sterke personeelsbescherming geniet.

Singh zei dat hij gemotiveerd was om te solliciteren omdat de rekruteringsactie voortkwam uit een overeenkomst tussen de regeringen van India en Israël, en de overeenkomst tussen regeringen betekende dat hij niet het risico liep te worden opgelicht door uitzendbureaus – iets dat was gebeurd. hem jaren geleden.’ Fraude, meneer, fraude,’ zegt hij hoofdschuddend.

Hij zegt dat hij 600 dollar van zijn spaargeld aan een agent heeft betaald met de belofte van een baan in het buitenland. Toen verdween de agent. Dit is een veel voorkomend verhaal voor Indiërs die werk zoeken in het buitenland.

Afgelopen mei tekenden Israël en India een overeenkomst om Indiase arbeiders te sturen. Dit werd gezien als een manier om de arbeid tussen de twee landen te controleren, die in de loop der jaren was toegenomen. Vooral Indiase geschoolde arbeidskrachten en zorgwerkers zoeken werk in Israël vanwege de relatief hoge lonen. Maar Israël blijft een kleine markt voor buitenlandse Indiase arbeidskrachten, vergeleken met bijvoorbeeld de Golfregio, waar naar schatting 9 miljoen Indiërs werken.

Een stormloop om te rekruteren in Israël begon nadat het conflict tussen Israël en Hamas was begonnen.

Indiase vakbonden zien de huidige rekrutering als een poging om de Palestijnen te vervangen die na het uitbreken van de oorlog hun levensonderhoud verloren.

“Niets is immoreler en rampzaliger”, aldus een verklaring in november van tien vakbonden, waarvan de meeste bouwvakkers vertegenwoordigen. “Een dergelijke stap zou neerkomen op de medeplichtigheid van India aan Israëls voortdurende genocidale oorlog tegen de Palestijnen.”

Leden van de belangrijkste oppositiepartij Congrespartij, de hindoe-nationalistische regerende partij, hadden ook kritiek op het besluit om Indiase arbeiders naar Israël te sturen.

“Wat zeggen we eigenlijk door dit te doen?” vroeg Praveen Chakraborty, een politiek econoom verbonden aan de Congrespartij. “We zeggen eigenlijk: maak je geen zorgen. Zelfs als je Palestijnen aanvalt en je hebt geen Palestijnse arbeidskrachten, zullen we die aanvullen. Dat is directe interventie.”

Een regeringsfunctionaris die op voorwaarde van anonimiteit sprak omdat hij niet bevoegd was om over de kwestie met de media te spreken, vertelde NPR dat de rekruteringsactie “niet bedoeld was om Palestijnse werknemers in welke sector dan ook te vervangen”.

Maar hij erkende dat de snelle rekruteringsactie verband zou kunnen houden met het huidige conflict. “Het is mogelijk dat sommige van de nieuwe rekruten om puur interne redenen in Israël worden aangenomen”, zei hij.

Navtej Sarna, voormalig Indiase ambassadeur in Israël, zei dat de overeenkomst de kracht van de banden tussen India en Israël aantoont. “Het laat zien dat de twee regeringen het prettig vinden om met elkaar samen te werken, en dat is iets dat de afgelopen dertig jaar is opgebouwd”, zei hij.

Voordien was India de belangrijkste bondgenoot van de Palestijnen. Het land heeft pas in 1992 volledige diplomatieke betrekkingen met Israël tot stand gebracht.

India is nu een van de grootste afnemers van Israëlische wapens.

Veel hindoe-nationalisten in India zien en waarderen de twee landen als ideologisch verenigd.

“Ik hou van India – ik hou van Israël”, zei Manoj Sharma, een 26-jarige timmerman die zei dat hij al twee dagen in de rij stond te wachten om zich in Lucknow te registreren.

Sharma identificeert zichzelf als een aanhanger van de Indiase premier Narendra Modi, een hindoe-nationalist die het land tijdens zijn tien jaar durende ambtstermijn als premier dichter bij Israël heeft gebracht.

Sharma zegt dat hij zelf bereid is voor Israël te vechten tegen een gemeenschappelijke vijand.

“Hamas heeft onschuldige mensen gedood. Het was verkeerd”, zei hij. “Palestijnen verliezen de kans om in Israël te werken.”

Hij zei dat Indiërs het nu kunnen doen.

Alon Avital heeft verslaggeving vanuit Israël bijgedragen.