Het aantal immigranten in Zweden is lager dan het in lange tijd is geweest.
Begin augustus zei minister van Migratie Maria Malmer Stenergaard dat Statistics Zweden, het officiële statistische bureau van de regering, constateerde dat er tussen januari en mei 2024 5.700 meer mensen emigreerden dan er kwamen wonen. Stenergaard zei dat de trend zich naar verwachting zal voortzetten, en voegde eraan toe dat het aantal asielaanvragen Het aantal aanvragen is sinds 1997 niet meer zo laag geweest.
Het is niet de eerste keer dat Zweden een dramatische daling van het aantal asielaanvragen ziet. In 2016 vroegen 28.939 mensen asiel aan in het land van iets meer dan 10,5 miljoen inwoners, wat aanzienlijk minder is dan de 162.877 aanvragen in 2015.
Het kabinet heeft het migratiebeleid in 2016 aangescherpt
De lagere cijfers kunnen worden toegeschreven aan het besluit van de regering om het roer om te gooien. Eind 2015 maakten de regerende sociaal-democraten een einde aan het voorheen liberale immigratie- en integratiebeleid van Zweden, dat veel asielzoekers uit door crisis getroffen landen als voormalig Joegoslavië, Afghanistan, Syrië, Irak en Somalië opnam, en de migratie aanzienlijk aanscherpte. beleid.
Sinds oktober 2022 is een minderheidsregering onder leiding van de conservatieve premier Ulf Kristersson aan de macht, gesteund door de extreemrechtse nationalistische Zweden-democraten.
In een rapport van het Duitse Federaal Agentschap voor Burgereducatie schreef de Zweedse migratie-expert Bernd Parusel dat Zweden de verschillende maatregelen heeft ingevoerd tegen de achtergrond van grote “knelpunten bij de registratie, het vinden van huisvesting en de zorg voor asielzoekers die het land binnenkomen”.
Parusel legde uit dat de maatregelen in de eerste plaats betrekking hadden op de toegang tot Zweeds grondgebied om een asielaanvraag in te dienen. In de tweede plaats ging het over het verlenen van asiel en de juridische gevolgen daarvan. Ten derde was het de bedoeling om mensen aan te moedigen vrijwillig terug te keren, en de deportaties moesten consequent worden uitgevoerd.
Irakezen, Somaliërs en Syriërs verlaten Zweden
Volgens de laatste aankondiging van de Zweedse regering verlaten steeds meer mensen die oorspronkelijk uit Irak, Somalië of Syrië kwamen het land. Het blijft onduidelijk hoeveel van deze vrijwillige terugkeerders in de meest recente migratiestatistieken voorkomen. Maar Stenergard lijkt ervan overtuigd dat de huidige cijfers te danken zijn aan een restrictiever beleid van de afgelopen acht jaar. ‘De inspanningen van de regering werpen hun vruchten af’, zei ze.
Ook de motieven achter het vertrek van immigranten blijven onduidelijk. Parusel legde in 2017 uit dat “het leven moeilijk maken van asielzoekers die gedwongen worden het land te verlaten” geen geschikte methode is om mensen aan te moedigen Zweden op vrijwillige basis te verlaten. Integendeel, hij zei dat er meer sociale problemen zullen zijn als hun uitkeringen en huisvesting worden weggenomen.
“De trend naar beheersbare immigratie is cruciaal als we de integratie willen verbeteren”, aldus minister van Migratie Sternegard.
Op het eerste gezicht lijkt het misschien logisch dat het gemakkelijker is om migranten te integreren als er minder mensen zijn. Volgens Parusel werkt het systeem om Zweden zo onaantrekkelijk mogelijk te maken voor immigranten door hen in het ongewisse te houden over hun vooruitzichten en tegelijkertijd een betere en snellere integratie in de samenleving te bevorderen niet.
Zweden vecht tegen de georganiseerde misdaad
Maar een teken dat strengere beperkingen niet alle problemen hebben opgelost, is het aanhoudende probleem van de georganiseerde misdaad. Premier Kristersson heeft zichzelf ten doel gesteld de kwestie aan te pakken, waarbij hij dit toeschrijft aan het “onverantwoordelijke immigratiebeleid en de mislukte integratie van de vorige regering”.
Zweden kampt al jaren met criminele groeperingen die voornamelijk worden gefinancierd via drugshandel en fraude. Er zijn dodelijke schietpartijen en bomaanslagen geweest, evenals incidenten waarbij omstanders in het kruisvuur terechtkwamen.
Deze incidenten vinden meestal plaats in armere buurten, waar het aandeel migranten groter is. Maar deskundigen schreven de misdaad grotendeels toe aan de hoge werkloosheid, het gebrek aan perspectief en de armoede.
Dit artikel is oorspronkelijk in het Duits geschreven.