Het rijden op elektrische fietsen zoals de LiveWire S2 Del Mar en Zero SR is even wennen als je van een typische fiets met verbrandingsmotor komt. Waar zit de koppelingshendel? De linker handgreep is bijna kaal, behalve de spiegel aan het uiteinde van de stang. Het verschil is verbazingwekkend.
Duw de hoofdschakelaar op het rechter stuur naar de “aan”-positie en druk op de “start”-knop in het midden en de LiveWire is klaar voor gebruik. Dit startproces duurt enkele seconden vanaf het moment dat je hem aanzet totdat de fiets klaar is om te rijden, dus het duurt eigenlijk langer dan het starten van een fiets met verbrandingsmotor, wat een verrassing is. Onderweg beschikt de Del Mar over een vermogen van 84 pk, 194 lb.-ft. de elektromotor accelereert de fiets in moeiteloze 3,0 seconden naar 100 km/uur, met een topsnelheid van 165 km/uur.
Als dochteronderneming van Harley-Davidson markeren de vrijwel stille elektrische fietsen van LiveWire een belangrijk vertrekpunt voor een bedrijf dat ooit (zonder succes) probeerde het geluid van zijn kenmerkende V-twin-motoren te beschermen. Maar hoewel Harleys de belangrijkste bron van onweer zijn geweest tijdens de jaarlijkse Rolling Thunder Memorial Day-ritten naar de Vietnam Veteranen in Washington DC, erkent het bedrijf dat het fietsen in de toekomst verkoopt, en niet in het verleden.
Die toekomst is elektrisch, dus positioneert Harley zichzelf via LiveWire om rijders kennis te laten maken met een verbrandingsvrije rijervaring. Stilte heeft bijvoorbeeld zijn voordelen. En elektriciteit kan nauwkeurig worden gemeten en toegepast volgens vooraf ingestelde voorkeuren.
Keuze rijmodus
De Del Mar biedt vier rijmodi die eenvoudig kunnen worden geselecteerd met behulp van de modusknop op de rechter stuurbediening. Dit zijn Sport, Road, Range, Rain en Custom. Zoals verwacht is de reactie op de cruisecontrol met draaigreep (deze “dempt” niets) scherper en directer in de Street- en Sport-modi en zachter in Range en Rain.
In de Range-modus geeft de fiets voorrang aan regeneratie wanneer u het gas loslaat om de accu zo veel mogelijk opgeladen te houden. Hierdoor vertraagt de fiets snel zodra je loslaat. De Range-modus activeert een regeneratie tot 80 procent. Het daalt tot 65 procent voor Sport, 35 procent voor Road en een milde 20 procent in de regen om slippen van het achterwiel bij gladde omstandigheden te voorkomen.
Door de zware vertraging in de Range-modus kun je je rechterhand niet losmaken om naar objecten op de weg te wijzen. Ik heb dit op de harde manier geleerd toen ik op een landelijke snelweg achter me een Black Snake-Harley-graafmachine aanwees. In dergelijke situaties moet je snel zijn met die modusschakelaar als je de fiets in de hoge regeneratieve modus wilt laten staan voor een groter rijbereik.
Het is ook moeilijker om zulke dingen aan te wijzen en met je linkerhand te reageren op de beleefde golf van een motorrijder, omdat de spiegelsteunen aan het uiteinde van het stuur in de weg zitten. Je raakt er aan gewend, denk ik. Het zicht door de spiegels is redelijk voor een sportfiets. Dat stuur trilt niet door de hartslag van een verbrandingsmotor, dus er is geen gevoelloosheid van de vingers die dergelijke trillingen kunnen veroorzaken tijdens het rijden met de S2.
LiveWire rust de S2 uit met een geloofwaardige claxon, die misschien wel vaker nodig is bij het rijden op een stille fiets. Ik merkte dat mensen vaker dan normaal in mijn rijstrook kwamen terwijl ze door het rustige Del Mar reden. Het leek meer te maken te hebben met hun onoplettendheid, het gebruik van mobiele telefoons of een andere incompetentie, maar de stilte van de fiets had hieraan kunnen bijdragen.
Hoe is de rit?
Ken je dat gevoel wanneer je een karretje over de parkeerplaats van een supermarkt duwt en je ballen duwt en kapot slaat zodat het asfalt steeds barst, hoe ogenschijnlijk onbelangrijk ook? Zo rijdt de S2. Het is absoluut straffend.
Ik heb een soortgelijke zware rit meegemaakt met de Rivian R1S en schreef dit toe aan een overdreven agressieve poging om de beweging van het voertuig te controleren met een zeer zware batterij. Maar met zijn lithium-ionbatterij van 10,5 kilowattuur weegt de S2 Del Mar 436 lbs. Dat is bijna hetzelfde als mijn Honda CBR600 met brandstof, en aanzienlijk lichter dan de BMW CE 04 elektrische scooter met een gewicht van 509 lbs. massa, dus gewicht is hier geen probleem.
De volledig verstelbare 43 mm omgekeerde Showa-cartridgevork en de verstelbare rebound-monoshock zien eruit als capabele hardware, dus het zou een kwestie moeten zijn van het corrigeren van de veer- en dempingswaarden. Gelukkig is er enige verstelbaarheid in de ophanging van de LiveWire, waardoor de rijder de vorkdemping en de demping van de veervoorspanning en de rebound van de achterschokbreker kan aanpassen.
Uit de getuigensporen op de afstellers bleek dat iemand ze vooraf had afgesteld, en de geleverde aanpassingen waren verschrikkelijk. Tot overmaat van ramp was er een variatie van links naar rechts in de schokinstellingen, aangezien de linkerbuis twee slagen was van volledig zacht en de rechter ¾ draai van volledig zacht. Afgezien van de technische cijfers is de discrepantie op deze afdeling slecht nieuws als het om fietsen gaat.
Gezien de problemen die ik ondervond, heb ik beide op volledig zacht gezet en de voorspanning uit de achterveer gehaald om het begin van de compressie te vergemakkelijken bij het raken van een hobbel. Dit alles bracht de naald in de goede richting, maar hij zou nog steeds te scherp zijn op volledig zacht met de 175-lb. de volwassen bestuurder laat zien dat de klep- en veerconstante simpelweg te hoog zijn.
Het rijongemak wordt verergerd door de hardheid van de stoel. Een meedogenloos kussen is al een probleem als je tijdens het fietsen op de fiets zit. Maar de vierkante randen dringen in de dijen van de bestuurder wanneer u uw voeten op verkeerslichten zet, wat het ongemak verergert.
Band op de weg
De 19-inch Dunlop DT-1-banden met LiveWire zien er goed uit, maar vanwege de stijve vering van de S2 was het onmogelijk om de motor echt te leunen om de grenzen van hun grip te testen. Ik zou op het dek worden gegooid als ik een rimpeling in het trottoir tegenkwam terwijl ik voorover leunde. Wielen met een kleinere diameter zijn typerend voor sportfietsen als deze, maar in dit geval lijkt het erop dat stijloverwegingen de wendbaarheidsvoordelen van 17-inch wielen en banden teniet doen.
Ik heb een normale testlus met een korte brug met een ruw oppervlak, onmiddellijk gevolgd door een scherpe bocht van 90 graden naar rechts. Dit is een geweldige ophanging van het testvoertuig en de andere testfietsen konden er goed mee omgaan, zij het met verschillende mate van controle. De Indiase FTR 1200 S ging deze uitdaging bijvoorbeeld met zelfvertrouwen aan.
Moeilijk mee om te gaan
Ik heb me altijd verbaasd over het verschil tussen de meer geavanceerde ophanging van de Porsche 911 en de eenvoudigere ophanging van de 718 Boxster en Cayman bij het absorberen van hobbels, zodat de auto gereed en in staat is om deze bocht te nemen.
De S2 valt in gedecombobuleerd 718-gebied, niet in 911-gebied. Zozeer zelfs dat er een schildpadpictogram met laag vermogen op het instrumentendisplay verscheen, waardoor de fiets weer werd aangedreven totdat hij zich weer veilig voelde. Hetzelfde pictogram verschijnt wanneer de batterij van de fiets bijna leeg is, wat aangeeft dat de S2 op lager vermogen werkt.
Het plotselinge vermogensverlies was een verrassing voor mij, dus toen ik de S2 na de brug in de bocht zette en bovenaan het gas opende om de motor stil te zetten op weg uit de bocht, kreeg ik een schok van slappe reactie. en de fiets bleef leunen en draaien terwijl de weg recht werd. Dat was niet leuk.
Het zijn de kleine dingen
Het push-to-cancel-knipperlicht van de S2 is … onvoorspelbaar. Het werkt gekmakend niet mee en laat de bestuurder dubbel en driemaal controleren of de richtingaanwijzer niet knippert na elke bocht en verandering van rijstrook. Dit zou voor mij voldoende zijn om de fiets terug te sturen als ik hem zou kopen zonder dit defect op te merken, omdat het de ontspanning bederft die het rijden is.
Een kleine ergernis tijdens het rijden op de S2 is het hoge gejank van de fiets wanneer ik met een constante snelheid van 40 km/uur rijd, wat ik voor elke rit anderhalve kilometer mijn buurt in of uit doe. Net als bij de vorig jaar geteste elektrische scooter BMW CE 04 verdwijnt het doordringende piepen bij andere snelheden en is het bij lage snelheden bij het accelereren of vertragen niet merkbaar. Maar een paar minuten gestaag jammeren lijkt veel langer als je dit geluid verdraagt. Gelukkig wordt het racket geëlimineerd door alleen maar te vertragen tot de aangegeven 37 km/uur.
Brembo levert de S2 met een krachtige Brembo M4.32 monobloc-remklauw met vier zuigers en een PF34 zwevende remklauw met enkele zuiger achter, en hun prestaties zijn onberispelijk. Nou ja, de voorrem met enkele schijf werkt in ieder geval met grote kracht en precisie die gemakkelijk te meten is. Door de regeneratie van de elektromotor op het achterwiel is de achterrem nog minder nodig dan normaal, waardoor ik het achterrempedaal nauwelijks aanraakte.
Blijf kalm
Toen ik door het stop-en-go-verkeer van het ene rode licht naar het andere slingerde, waardeerde ik het feit dat de Del Mar zijn bestuurder niet verbrandt in de hitte van de motor. Dramatisch gevormde (sommigen beweren misschien overdreven) koelvinnen aan de zijkanten van Del Mar’s elektrische aandrijfsysteem lijken nooit warm te worden, waardoor de fiets een geweldige partner is voor ritten in de zomer.
Hij heeft een warmtewisselaar achter het voorwiel om de motor en de vermogenselektronica te koelen. Deze radiator ziet er onopvallend genoeg uit, maar de cover is een stilistische misstap, die opvalt tussen al het zorgvuldige industriële ontwerp. Gezien de relatief lage warmteafvoereisen van een fiets als deze, lijkt het een gemiste kans om die radiator ergens uit het zicht te begraven, waar de hoes geen doorn in het oog is.
Bereik
Het rijbereik van de S2 valt tegen. De snelwegwaarde van de LiveWire is slechts 110 kilometer bij stabiel rijden met een snelheid van 90 km/u. Dat betekent dat op een snelweg met een snelheid van 110 km/uur, bij minder verkeer, de actieradius daalt van ‘kort’ naar ‘bijna nutteloos’. Terwijl ik op tweebaanssnelwegen reed met snelheidslimieten tussen 55 km/u en 90 km/uur, hinkte ik naar huis met nog 5 km actieradius na slechts 115 km rijden, ondanks wat ik als de beste scenario-omstandigheden beschouwde. Dit was het grootste deel van die afstand met de fiets in de bereikmodus.
Een bereik van 180 kilometer in de stad lijkt geloofwaardig, maar wanneer het scherm dat bereik voorspelt tijdens een ontspannen proefrit, is het een ongewenste verrassing als je op weg naar huis angst voor het bereik tegenkomt.
Het opladen van mijn ChargePoint Level 2-thuislader van 9,6 kilowatt ging snel, waarbij de fiets naar schatting 136 minuten nodig had om van 1 procent naar 100 procent te gaan. Ik zag hem opladen met 4,4 kW, maar het kan zijn dat dit tarief is toegenomen naarmate het opladen vorderde.
Uitspraak
De LiveWire is, net als elke tweewieler, een hoop plezier. En de technologie lijkt veelbelovend, vooral voor het prijskaartje van $ 15.499. Maar potentiële bestuurders moeten begrijpen dat dit niet eens een gewone tweebaanscruiser is. Tussen de sombere snelwegrit en de ondraaglijke stoel is cruisen geen realistische deal voor de Del Mar.
Het zou echt een stadsmachine moeten zijn. Het zou prima zijn voor woon-werkverkeer, zo niet voor de straffende rit. Over het geheel genomen blijft er nog veel belofte over, maar er moet nog meer werk worden gedaan. Mijn volgende fiets is misschien elektrisch, maar het zal niet deze versie van de LiveWire Del Mar zijn.
