“Sommige mensen hebben instructies nodig als je een foto maakt”, zegt William Lepper. “Sommige mensen presteren gewoon. Chani en Kamaria zaten beslist in het andere kamp.’
Fotograaf Lepper was in zijn omgeving Walthamstow, Noordoost-Londen, op een zonnige middag in augustus dit jaar, wandelend langs Pretoria Avenue. Hij zag Chani en haar kleindochter Kamaria voor zich uit. Chani had Kamaria net opgehaald van de kinderopvang en nam haar mee naar een café voor de lunch, maar het stel kwam onderweg een vriend tegen en stopte om te praten.
na het promoten van de nieuwsbrief
‘Ik ging naar beneden en wachtte tot ze klaar waren met het gesprek. Toen ik Chani vroeg of ik een foto van ze mocht maken, was ze heel blij. Terwijl haar vriendin wegliep, riep ze: ‘Deze fotograaf wil met mij op de foto! Wat kun je doen, weet je!?’ Toen brak ze haar heup.”
Hij betwijfelt of ze op dezelfde manier zou hebben gereageerd als hij een professionele camera had gebruikt. “Mensen werken en reageren anders als het om de telefoon gaat. Lichaamstaal, zelfvertrouwen en expressie worden op de een of andere manier gematigd, afhankelijk van de uitrusting die je gebruikt”, zegt hij.
Lepper werd aanvankelijk aangetrokken door de kleuren die het stel droeg, maar legde uiteindelijk een heel bijzonder moment vast, in zijn eigen buurt. “Ik vind het geweldig hoe zusterlijk ze samen zijn. Ik hou van kattenkwaad.”