Ik heb door de jaren heen met een paar DJI-drones gespeeld, maar ik heb ze altijd te omvangrijk gevonden om spontaan onder de knie te krijgen en te gebruiken. De $ 349 HoverAir X1 van Zero Zero Robotics is anders. Deze zogenaamde “selfie-drone” is zo eenvoudig te gebruiken dat het direct uit de doos al een onmisbaar hulpmiddel is voor mijn werk en ontspanning.
De HoverAir X1 is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor deze overzichtsfoto, deze 360 graden GIF en deze overheadfoto, evenals alle volgende foto’s, banen en zoomlenzen die worden gebruikt in deze e-bikepacking-video en deze ID Buzz e-camper beoordeling. Elke opname wordt gemaakt met slechts één druk op de knop bovenop de drone – er is geen controller vereist.
De beste drone is degene die je bij je hebt, en de ultralichte HoverAir X1 past gemakkelijk in je zak en kun je overal mee naartoe nemen. Het start zo snel dat ik impulsief een interessantere opname kan maken met de drone in plaats van simpelweg mijn iPhone te gebruiken. Keert automatisch terug naar uw hand.
De HoverAir X1 is niet zonder beperkingen, en het is mij gelukt om één recensie-eenheid kapot te maken nadat ik hem had laten vallen. Maar ik moet toegeven dat ik juist van deze kleine man houd vanwege zijn gebreken, en niet ondanks hen.
Het startgewicht van de HoverAir X1 is ongeveer de helft van dat van DJI’s mini-drones van minder dan 250 gram, dus ook deze is in de meeste landen vrijgesteld van registratie- en licentievereisten. Hij kan worden opgevouwen tot een pakket van 127 x 86 x 31 mm (5 x 3,4 x 1,2 inch) dat zo klein en licht is dat ik hem tijdens lange fietstochten of trails comfortabel in mijn dijbeenzak zou kunnen dragen.
De primaire gebruikersinterface voor de X1 bestaat uit twee knoppen op de drone zelf. De ene zet het apparaat aan en de andere doorloopt vijf presets die de camera op de gebruiker vergrendelen terwijl de drone een vooraf bepaald vliegpad voltooit, onderweg video opneemt of foto’s maakt:
- Zweven — zweeft in een vaste ruimte en volgt uw beweging
- Volgen — vliegt achter of voor u op verschillende hoogtes en afstanden
- Baan — maakt een brede cirkel boven je hoofd rond een vast centraal punt
- Uitzoomen – vlieg omhoog en omhoog en kom dan terug
- Vogelperspectief — voor opnamen van bovenaf direct boven een vaste locatie
Er is ook een zesde modus waarmee je een licht aangepast vliegpatroon kunt toewijzen. Zweef- en volgmodi kunnen video’s of foto’s van meerdere minuten per keer opnemen, terwijl andere vliegmodi beginnen en eindigen bij het startpunt en ongeveer 30 seconden duren.
Met de HoverAir-app kunt u elk van de automatische vliegmodi aanpassen, inclusief hoogte, afstand, schakelen tussen foto’s of video’s, portret of landschap en beeldkwaliteit. Na wat vroeg experimenteren om te zien wat ik leuk vond, hoefde ik ze zelden opnieuw aan te passen.
In een maatstaf die ik graag ‘dronetijd’ noem, kan ik de X1 uit mijn zak halen, uitvouwen, inschakelen, een vooraf gedefinieerd vliegpad selecteren en hem in minder dan 20 seconden uit een uitgestrekte handpalm tillen. Geen enkele DJI-drone kan in de buurt komen.
Dat wil niet zeggen dat de HoverAir qua functies of mogelijkheden kan concurreren met de consumentendrones van DJI. Het kleine formaat van de X1 betekent dat er compromissen worden gesloten, te beginnen met een maximale videoresolutie van 2,7K/30 fps.
De beelden beginnen er ook een beetje wankel uit te zien bij lichte wind van ongeveer 10 knopen (5,1 m/s), en de X1 kan niet eens vliegen als de wind een gematigde windsnelheid van 15 knopen (7,7 m/s) overschrijdt. Het is ook relatief langzaam. De X1 kan mij goed volgen op het parcours, maar hij zal de objectvergrendeling verliezen als ik op een racefiets rijd met een niet zo hoge snelheid van slechts 20 km/u. Zelfs als hij het kan bijhouden, zal hij mij verliezen als de hoogte plotseling verandert tijdens een steile klim of afdaling.
Trouwens, de computervisie-tracking van de X1 is dat wel erg Nou, dat is de belangrijkste reden waarom je deze drone zou kopen. Maar als hij mij om welke reden dan ook uit het oog verliest, stopt hij gewoon, blijft op zijn plaats hangen en landt uiteindelijk, zelfs boven water of een drukke straat. Er is geen terugkeer naar huis-functie om een veilige landing en herstel te garanderen. Het kan echter worden geconfigureerd om een geluid af te spelen, zodat het gemakkelijker te vinden is.
De X1 kent ook geen obstakelvermijding. In plaats daarvan zijn de vier rotors van de drone ingesloten in een flexibele plastic kooi om het apparaat tegen botsingen te beschermen. In de meeste vliegmodi is het ontbreken van ontwijkingstechnologie niet echt een probleem, zolang je maar snel de directe omgeving scant. Het wordt een probleem als de drone in de volgmodus staat door bijvoorbeeld smalle paden met bomen, of als ik in mijn huis om een scherpe hoek loop. Meestal stopt het en blijft het op zijn plaats hangen als het iets tegenkomt, wat betekent dat ik terug moet gaan om de trackinglock op mijn persoon opnieuw te activeren of het op te halen. Maar als hij iets raakt terwijl hij sneller gaat, zoals mij achtervolgen op de fiets, zal hij crashen. Mijn recensie X1 heeft al enkele tientallen vallen overleefd waardoor hij op de grond stortte. Het is prima, op een paar krasjes na.
Ik vernietigde nog een X1 toen mijn volle gewicht erop terechtkwam tijdens het testen van een aantal nieuwe klikpedalen (oordeel niet!). De X1 is niet onverwoestbaar, maar wel verrassend robuust voor zo’n lichte drone.
1/10
De HoverAir X1 mist ook elke vorm van geavanceerde GPS-positionering. In plaats daarvan kiest het voor een VIO-systeem (Visual Inertial Odometry) om zijn positie in de 3D-ruimte te schatten, zowel binnen als buiten, zodat de vooraf ingestelde vliegmodi de drone naar zijn oorspronkelijke startpunt kunnen terugbrengen. Het toestel presteerde zeer goed tijdens mijn tests en voldeed vaak aan de claim van HoverAir van “nauwkeurigheid op centimeterniveau”, zelfs toen het in een baan met een straal van zes meter om me heen vloog.
Ook reageert de drone op verschillende handbewegingen als de gebruiker stilstaat. Je kunt X1 bijvoorbeeld met een armzwaai naar links of rechts sturen, of hem vertellen dat hij moet landen met zijn armen over zijn hoofd gekruist. Je kunt de drone ook eenvoudig uit de lucht pakken en ondersteboven draaien om de afgeschermde rotors uit te schakelen.
De HoverAir X1 biedt een met Wi-Fi verbonden handmatige vliegmodus waarbij uw telefoon de controller wordt. Het is leuk, maar soms merkte ik dat het niet reageerde, waardoor het moeilijk werd om de vlucht met echte precisie te besturen. Ik beschouw het als een bonusfunctie die je misschien als laatste redmiddel wilt gebruiken.
De X1 is beperkt tot 32 GB ingebouwde opslag zonder enige uitbreidingsoptie voor een microSD-kaart. Ik gebruik momenteel slechts 8,8 GB om de 113 video’s en 60 afbeeldingen op te slaan die ik de afgelopen paar maanden met volledige resolutie heb gemaakt. Beeldmateriaal wordt snel overgezet naar een telefoon via directe Wi-Fi met behulp van de HoverAir-app of via USB-C naar een laptop. Die USB-C-aansluiting laadt ook de batterij van de X1 in ongeveer 55 minuten op.
Op papier is de X1 dom en onopvallend. Maar de HoverAir is zo goed in het doen van wat veel mensen echt nodig hebben van een drone, dat de tekortkomingen ervan er zelden toe doen.
DJI is nog steeds de koning van de weidse panorama’s, maar de HoverAir X1 maakt er sterk van dat dit de drone bij uitstek is om jezelf te filmen terwijl je dingen doet – binnen en buiten – vooral voor sociale media.
Ik wou dat hij beter in staat was, zodat ik erop kon vertrouwen dat hij de actie boven water vastlegt als ik aan het kitesurfen ben op winderige dagen, mij bijhoudt als ik in een snel tempo fiets, of de objectvergrendeling behoudt als ik aan het bombarderen ben op een mountainbike een steile heuvel af. Een opnamemodus van 4K/60fps zou ook leuk zijn, zolang geen van deze wensen de prijs te veel verhoogt.
De X1 doet 90 procent van wat ik wil dat een drone doet
Toch doet de X1 90 procent van wat ik wil dat een drone doet zonder toevoeging van GPS, obstakelvermijdingssensoren en een fysieke controller die alles duurder, complexer, omvangrijker om te dragen en langzamer te lanceren maakt. Misschien zal DJI’s Neo die laatste 10 procent vullen omdat het zeker een antwoord lijkt op de HoverAir-hype.
De HoverAir X1 kost $ 429, maar is bijna altijd ergens te koop, vaak voor $ 350 of minder. Maar ik raad aan om te kiezen voor het pakket van $ 400, dat een snellader met twee batterijen en twee extra batterijen toevoegt die elk slechts ongeveer 10 tot 12 minuten meegaan voordat ze 35 minuten moeten worden opgeladen. Net als de X1 zelf zijn ze zo klein en licht dat je ze gemakkelijk mee kunt nemen om je volgende activiteit te documenteren.
Alle foto’s door Thomas Ricker / The Verge