Hoe vakantiebijbelscholen veranderen om aan nieuwe behoeften te voldoen: NPR

In de Mount Olive Lutheran Church in Santa Monica, Californië, hadden ongeveer twintig basisschoolkinderen ontzag voor Katie Nakata toen ze hen een lied leerde:

‘In het begin maakte God de zee’, zong hij.

‘In het begin maakte God de zee’, herhaalden ze.

Nakata was een van de vier jongvolwassenen die de vakantiebijbelschool op Mount Olive leidden. Toen de ochtendaanbidding begon, renden de drie naar elkaar toe en sloegen hun armen in elkaar.

‘In de naam van de Vader,’ riepen ze. “En in de naam van de Zoon. En in de naam van de Heilige Geest. Drie in één, wij heten u van harte welkom om te aanbidden!”

Het ziet eruit als een vakantiebijbelschool uit welk tijdperk dan ook: dagelijkse aanbidding, liedjes, knutselen, veel spelletjes – en natuurlijk Bijbelverhalen.

Maar er was één groot verschil: sommige kampeerders waren geen lid van deze gemeente – of van welke gemeente dan ook – en hadden nog nooit eerder een Bijbelverhaal gehoord. Mount Olive adverteerde online en plaatste borden waarin de hele gemeenschap werd uitgenodigd om aanwezig te zijn.

Niet alleen de Bijbelverhalen waren onbekend.

Decennia lang biedt de kerk dagkampen voor kinderen aan, genaamd Vacation Bible Schools – vaak bekend onder hun acroniem VBS. Nu passen ze zich aan aan de veranderende dynamiek van het gezinsleven en de religieuze participatie. In plaats van vrijwilligers uit gemeenten te rekruteren om vakantiebijbelscholen te runnen, huurde Mount Olive lutherse retraites, kampen en conferenties in om programma’s te creëren en te leiden.

Eerwaarde Christy Webb, predikant van Mount Olive, zei dat VBS-kampen een dienst zijn voor ouders die niet gemakkelijk een week vrij kunnen nemen van hun werk om vrijwilligerswerk te doen.

“Ze zullen zeggen: ‘Ik ben op zoek naar iets dat mijn kinderen deze week kunnen doen, en dit is een goedkope manier om doordeweeks voor mijn kinderen te zorgen.'”

Vroeger waren de meeste vakantiebijbelscholen gratis omdat de mensen die ze runden vrijwilligers waren. Maar de noodzaak om personeel aan te nemen zorgt ervoor dat sommigen nu weinig verdienen.

Een van de werkende moeders die VBS op Mount Olive bezoekt, is Krista Peters, die in de gezondheidszorg werkt. Ze zei dat religieus onderwijs belangrijk is in haar familie, maar dat het niet alleen gaat om de achtjarige Rigby Peters die bepaalde liedjes of verhalen leert.

‘Hij bouwt een gemeenschap op die gebaseerd is op de moraal en waarden waarin we als gezin geloven’, zei hij.

Rigby zei dat hij ernaar uitkijkt om tijd door te brengen met oude vrienden in de gemeente en nieuwe te ontmoeten. Hij gaf echter toe dat hij eigenlijk wenste dat hij in plaats daarvan op voetbalkamp was.

Maar hij had plannen om zijn interesse in sport te combineren met het bezoeken van de Vakantiebijbelschool. Het gaat om ambachtelijke tijd.

‘Misschien voetbalarmbandjes maken,’ zei hij.

Julia Chin, een concertpianiste die in Shanghai woont maar deze zomer familie bezoekt en in Los Angeles werkt, bracht haar kind ook naar VBS op Mount Olive.

Ze heeft het online gevonden en is dankbaar dat het niet om 12.00 uur eindigt, zoals andere zomerprogramma’s voor kinderen. VBS-kampen gaan om 8.00 uur open en het personeel biedt kinderopvang tot 17.30 uur.

Het godsdienstonderwijs neemt landelijk af

Met deze innovaties zou je kunnen denken dat VBS floreert Maar het lijkt erop dat minder gemeenten ze aanbieden. “En dat is nogal frustrerend”, zegt Scott Thuma, religiesocioloog en directeur van het Hartford Institute for Religion Research.

Vóór 2020 bood iets meer dan een derde van de gemeenten vakantiebijbelschool aan. Nu is dat nog geen derde.

Thumma zei dat de zondagsschool een soortgelijke daling kent. Vóór de COVID-19-pandemie bood 88% van de gemeenten dit aan. Dit aantal is gedaald naar 81%.

‘Het woord is gesproken [about] Ongeveer 30.000 gemeenten die religieus onderwijs aan kinderen gaven, zijn dat niet meer”, aldus Thumma.

Redenen zijn onder meer een gebrek aan interesse in religie onder jongeren, verergerd door concurrentie van flitsendere kampen. Denk aan surfen of coderen.

Maar er is nog steeds stroom voor gemeenten die Vakantiebijbelschool aanbieden.

Welkom bij “Messikamp”.

Bij de First United Methodist Church in Santa Monica verwacht minister van Jeugdzaken Jamie Jones dat ongeveer dertig kinderen naar wat hij Messy Camp noemt, zullen gaan. Het klinkt leuker dan ‘Vakantiebijbelschool’, en ‘geloof in het algemeen is rommelig’, legde hij uit.

“Maar God heeft ook een aantal mooie dingen gedaan.”

Geweldige dingen om universums te creëren. Een recent afgestudeerde biochemiestudent aan de Universiteit van Californië, Berkeley, plant een praktijkgerichte les over wetenschap en religie. Dit is niet de vakantiebijbelschool van je ouders.

“De eerste dag leren ze over licht. Dus duidelijk de zon”, zei ze.

Op een andere dag gaan de kinderen vulkanen bouwen om Gods Land te verkennen. Voor hun les over de schepping van de mens zal Jones lesgeven over het ademhalingssysteem en hoe God leven in de mensheid blies.

Tricia Guerrero, associate pastor bij de First United Methodist Church, zei dat al deze activiteiten passen bij het ethos van Massey Camp: “Het verkennen van de wereld om ons heen en hoe we een verschil kunnen maken.”

Het is een verschil, zegt hij, dat gemeenten helpt verder te kijken dan zichzelf en mensen op alle manieren te dienen.

“We houden niet stevig vast aan het idee dat lidmaatschap het doel is”, zei Guerrero. “Het einddoel is om verder te reiken dan onze kerkdeuren en contact te maken met de gemeenschap en onze buren.”