Hoe kalm te blijven en door te gaan in moeilijke tijden: Geiten en frisdrank: NPR

Toast met een glimlach.
Toast met een glimlach.

Je ontbijttoast is niet alleen een koolhydraat. Dit kan een inspiratie zijn.

Het enige dat nodig is, is “een blij gezicht op mijn toast toveren met een scheutje jam”, vertelt Debra Grabowski van New Smyrna Beach, Florida.

Het was een mooie e-mail van lezers toen we hen vroegen naar de manieren en middelen die ze gebruiken om kalm te blijven en door te gaan ondanks tegenslagen en frustraties.

De inspiratie voor deze callout kwam uit een artikel dat we eerder deze maand publiceerden. We vroegen enkele aanwezigen op het Scholl World Forum: “Toegewijd aan acceleratie[ing] Innovatieve oplossingen’, is wat ze doen om ‘kalm te blijven en door te gaan’ als de zaken moeilijk worden.

Wij zijn degenen die hebben gereageerd dankbaar. Hier is een voorbeeld van hun advies.

Kijk vooruit… de weg vooruit

Toastdecorateur Debra Grabowski stelt ook voor om naar de toekomst te kijken: “Als dingen offline gaan en het emotioneel harig wordt, denk ik: ‘Zal dit over vijf jaar zijn?’

We zouden allemaal net zo slim moeten zijn als deze zesdeklasser

“Hallo Geit en Soda! Ik ben Natalie McGill, een zesdeklasser uit Kansas City, Missouri, en ik blijf kalm en ga door. (Vooral tijdens ons komende gestandaardiseerde testseizoen) vraag ik mezelf af: “Wat als dit me brengt waar ik ben?’

“In mijn hoofd zeg ik tegen mezelf dat dit, dit moment, hier en nu me brengt waar ik moet zijn. Ik ben opgelucht om te weten dat ik dichter bij het moment kom waar ik altijd op heb gewacht , of dat ik er al naar leef.

pen in de hand (of mobiele telefoon)

“Bedankt dat je me binnen hebt gelaten”, schreef Laura Klarman uit Herriman, Utah.

[Editor’s note: You’re welcome.]

Klerman heeft een driestappenplan:

“Zo blijf ik kalm:

  1. Handgeschreven bedankbriefjes. Mijn problemen (en die van de wereld) lijken ver weg als ik een dankbaar hart heb. Het is nog beter als ik mijn dankbaarheid kan uiten en de grootsheid van iemand kan erkennen.
  2. Ik word blij van het bijhouden van een lopende lijst in mijn notitiegedeelte op mijn telefoon. Ik noemde het “Things I Love” en de laatste toevoegingen zijn een nieuwe maand op de kalender (nieuw begin!), een nieuwe boekenreeks ontdekken en ze in volgorde lezen, naar luide muziek luisteren en hooibalen allemaal op een rij.
  3. Verbinding maken met de mensen en plaatsen waar ik van houd. Een nieuwe plek uitproberen voor de lunch met een vriend die ik al een tijdje niet meer heb gezien, teruggaan naar het huis van mijn ouders en kijken wat er in de koelkast zit (oude gewoonten zijn moeilijk te overwinnen), met mijn gezin naar een nieuwe plek reizen of als de kinderen komen Thuis blijven bij mijn man op zeldzame vakanties terwijl ik op school zit.

Grootmoeders advies: ‘Luister meer, praat minder’

Karen Lembo uit Morristown, New Jersey schrijft: “Ik doe mijn best om nieuwsgierig te zijn naar mensen. Het is niet gemakkelijk, en het komt op latere leeftijd, maar ik ‘luister meer, praat minder.’ Mijn lieve grootmoeder, Nana Rete, citeerde altijd: ‘God heeft je twee oren gegeven, maar om een ​​goede reden, Karen.’ Het heeft me jaren gekost, maar God, ik zie dat ik elke dag vragen stel en luister, echt luister.”

“Ik ben nederig om bij mijn kleinkinderen te zijn – hun wijsheid, vreugde, humor, liefde en vriendelijkheid kennen geen grenzen”, voegde Lembo eraan toe.

Onderschat een glimlach nooit

Met de waarschuwing dat ‘het soms werkt en de andere keer natuurlijk niet’, zei Willow G. Suggereert de genezende kracht van lachen: “Ik ben opgegroeid in een gezin waar de ene ouder verpleegster was en de andere politieagent, en wij kinderen werden blootgesteld aan veel donkere humor.

“Ik leerde op jonge leeftijd lachen, en toen ik lachte, deed ik een interessante ontdekking: lachen zorgde ervoor dat ik – en de mensen om me heen – zich beter voelden.”

Perspectief, perspectief, perspectief!

Een lezer schreef: “Ik ben 75 jaar oud en heb gezondheidsproblemen die veel voorkomen bij mensen van mijn leeftijd. Mijn hersenen zijn niet meer zo snel als vroeger. Ik heb niet het uithoudingsvermogen of mijn fysieke conditie. Mijn vrouw is een een paar jaar ouder dan ik en heeft meer gezondheidsproblemen dan ik.

“Het zal heel gemakkelijk zijn om over onze problemen of problemen na te denken. Dat houdt me optimistisch, positief en visionair standpunt Het is belangrijk om de zaken in perspectief te houden. Zoals het met mij gaat, besef ik dat heel veel anderen het veel erger hebben dan ik. Visie houdt mij op de been. In plaats van medelijden met mezelf te hebben en er niets uit te halen, concentreer ik me op het helpen van anderen. Ik zorg ervoor dat ik, als ik uitga, een glimlach op mijn gezicht heb. Ik zeg ‘hallo’ tegen volmaakte vreemden. Ik bewonder mensen als ik ze iets aantrekkelijks zie dragen. Als ik behoeftige mensen op straat zie, ook al heb ik een heel laag vast inkomen, geef ik ze iets substantieels, minstens $ 5. Ik plaats positieve artikelen op Facebook en stuur bemoedigende berichten naar mensen die ik ken. Ik ben ook erg dankbaar dat ik leef. Dankbaar zijn helpt ook om dingen in perspectief te plaatsen.”

Manieren vinden om met pijn om te gaan

Een lezer schreef: “Ik ben geboren in Alaska en kom uit een klein dorp met 300 inwoners – heel afgelegen maar verbazingwekkend. Mijn mensen en ik hebben vele vormen van verlies moeten doorstaan, voornamelijk tot zelfmoord en hopeloosheid. In het afgelopen jaar heb ik er acht verloren.” mijn mensen voor verschillende dingen in het leven en een dorp met 300 inwoners. Dit verlies wordt gevoeld.

“Twee jaar geleden heb ik twee neefjes verloren. Die verliezen hebben ons gezin uit elkaar gedreven. Het enige wat ik kon doen was andere dingen in mijn leven ondersteunen. Zoals het kweken van positieve mensen om me heen, het zien van mijn familie als ze kwamen. In de stad. Mensen bellen, terug naar de kerk gaan en mensen vertellen dat ik het moeilijk heb, maar geen verdriet toegeven, alleen maar toegeven dat het niet goed met me gaat.

Stop, vraag, tel!

Tom Dorner uit Detroit, Michigan adviseert verstandig de balans op te maken: ‘Je kunt het probleem die dag niet oplossen. Maar je gaat vooruit.

“Stop eerst en haal diep adem. Ga dan zitten. Tel tot misschien 10 en vraag jezelf dan af wat het probleem is. Wees realistisch en doe wat je kunt. Vraag om hulp en advies als je kunt. Het kan zijn dat je het probleem niet oplost. Die dag, maar jij beweegt je richting dat doel, we kunnen allemaal de wereld beter zien.”