BBCEen wandeling door de straten van Shanghai en zijn cafécultuur is onvermijdelijk. Er zijn een aantal gebieden waar je niet kunt afslaan zonder nog een nieuw klein koffietentje te passeren.
Het financiële kapitaal van China heeft nu zoveel coffeeshops dat de regering beweert het grootste aantal van alle steden ter wereld te hebben.
De cafécultuur van de stad heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld, maar de opening na de Covid-19 heeft deze echt een boost gegeven, nu de lokale bevolking het buitenleven omarmt en op zoek gaat naar plekken om hun vrienden en familie te ontmoeten.
Door zoveel nieuwe ontwikkelingen is de concurrentie om kopers echter hevig geworden. De meeste eigenaren met wie we spraken, denken niet dat al deze bedrijven kunnen overleven.
Ambtenaren in Shanghai zeggen dat er “meer dan 8.000 coffeeshops” in de stad zijn. En het rapport van het Shanghai International Coffee Culture Festival registreerde eind 2023 9.553 coffeeshops.
En het is niet alleen het aantal verkooppunten waardoor Shanghai opvalt.
Waar andere Chinese steden nog steeds worden gedomineerd door grote koffieketens als Starbucks en lokale rivaal Luckin, wordt de explosie van de coffeeshops in Shanghai grotendeels gevoed door onafhankelijke nichewinkels als Hidden Track.
Eigenaar Dong Xiaoli zegt dat ze “geen andere keuze had” dan zich in de sector te wagen omdat ze zo gepassioneerd was door koffie.
Maar het was niet gemakkelijk.
Op de vraag welk advies ze zou geven aan iemand die overweegt in haar voetsporen te treden, lacht ze en antwoordt: “Ik zou zeggen dat niet te doen.”
“De investering versus het rendement is verschrikkelijk. Je moet dure machines kopen en veel geld investeren in decoratie. Je verdient heel kleine bedragen vergeleken met andere sectoren.”
Om te slagen in deze zeer drukke markt is het hebben van een uitgesproken sfeer net zo belangrijk geworden als al het andere bij het aantrekken van klanten.
Hidden Track was op zoek naar een beperkte kaart en een eenvoudige, minimalistische sfeer die zich op een gastvrije manier uitgeeft op de straat.
Gezien worden in een koffieshop hier wordt gezien als hip en stedelijk, en dat heeft ertoe bijgedragen dat jonge klanten de deuren binnenkomen. Cafés zijn voor veel jonge mensen een sociale gelegenheid geworden om zich te verkleden en elkaar te ontmoeten voor koffie en een gesprek.
Shanghainese, die zichzelf lange tijd hebben gezien als erfgenamen van de kosmopolitische houding die Shanghai in de eerste decennia van de 20e eeuw doordrong, zijn ook trots op hun cafécultuur.
“Shanghai is al lang een internationale handelsstad: we zijn al lang geleden begonnen met het drinken van koffie. En kleinere steden zullen geleidelijk aan verschillende soorten cafés krijgen”, zegt een man die in een café zit.
Een vrouw in de buurt is het ermee eens dat de lokale koffiecultuur nu stevig verankerd is. Op de vraag hoeveel koppen koffie ze per dag drinkt, lacht ze luid en antwoordt: “Zoveel als ik wil.”
En naarmate het aantal cafés toeneemt, neemt ook de honger naar experimenten toe.
Koffieliefhebbers van deze theedrinkende gigant willen graag nieuwe smaken en nieuwe dranken uitproberen.
Yuan Jingfeng, die het R1070-café runt, zegt dat al zijn bonen uit Japan komen.
‘Mijn kosten zijn erg hoog. Mijn geïmporteerde bonen bevatten Amerikaanse en Italiaanse bonen, die allemaal in hun originele verpakking uit Japan worden geïmporteerd”, zegt hij.
“De groothandelsprijzen zijn de afgelopen jaren dramatisch gestegen. De oorlogen in Jemen en Ethiopië hebben impact gehad. Er zijn steeds minder goede bonen, terwijl het aantal koffiedrinkers steeds groter wordt.”
Maar tot nu toe heeft hij zich naar eigen zeggen verzet tegen het doorberekenen van de hogere kosten aan zijn groeiende groep koffiedrinkers.
AC café is eigendom van dove mensen en heeft dove barista’s in dienst.
Yang Yanfang – die AC vertaalt voor degenen die niet met hun handen kunnen praten – zegt dat, na de pandemie, “vrienden heel graag afspreken voor koffie of een drankje, en Shanghai is een stad geworden met een zeer sterke koffiecultuur.”
“Ik kan maaltijden overslaan, maar ik kan geen koffie overslaan”, voegt ze eraan toe.
En dit is niet het enige café in zijn soort.
Een ander populair café, gerund door blind personeel, serveert koffie via een gat in de muur, van iemand die een arm draagt in een apenpak, tot klanten die op straat wachten.
Langs een deel van de weg telden we op een paar honderd meter afstand 18 cafés. Ze hadden allemaal veel klanten binnen.
De eigenaren hopen dat dit niet slechts een voorbijgaande bevlieging zal zijn.
Volgens sommige schattingen werd de Chinese koffiemarkt vorig jaar gewaardeerd op ruim 260 miljard yuan (35 miljard dollar). Er wordt voorspeld dat deze met nog eens honderd miljard (US$13 miljard) zou kunnen toenemen.
Volgens het World Coffee Portal groeide de markt voor koffieshops met merknamen in het land vorig jaar met 58%.
Omdat de kosten in Shanghai zo hoog zijn, kunnen veel coffeeshops het zich niet veroorloven hun ruimte ‘s nachts ongebruikt te laten. Dus als de zon ondergaat, veranderen ze hun cafés in bars, soms met livemuziek.
De eigenaar van Flower Café and Bar, Wang Xi, heeft een geweldige plek met vrij uitzicht over de stad. Zijn marges zijn erg dun, maar op dit punt overleeft zijn onderneming.
‘Ik ben behoorlijk optimistisch’, zegt hij. ‘Ik hoop dat de Chinese economie snel terugkeert naar het niveau van vóór de pandemie. Als de economie weer aantrekt, zal iedereen winst maken.”
De Chinese economie krijgt misschien te maken met flinke tegenwind, maar terwijl Wang Xi spreekt, kijkt hij over het winkelend publiek heen dat aan kleine tafels en stoelen zit en uitkijkt over de Suzhou Creek in de richting van de glinsterende skyline van Shanghai, en – op deze avond – is het moeilijk om zijn optimisme niet te delen. .