Het eerste zelfscankassasysteem werd in 1986 geïnstalleerd in een Kroger-winkel in de buurt van Atlanta. Het heeft een paar decennia geduurd, maar de technologie verspreidt zich eindelijk over de VS. Gezien de geautomatiseerde richting die supermarkten inslaan, lijkt het erop dat robotverpakkingen niet ver achter kunnen blijven.
De CSAIL-afdeling van MIT presenteert deze week RoboGrocery. Het combineert computervisie met een zachte robotachtige zakkengrijper voor een breed scala aan verschillende objecten. Om het systeem te testen plaatsten de onderzoekers tien voorwerpen die de robot niet kende, op een lopende band voor boodschappen.
De producten varieerden van delicate items zoals druiven, brood, boerenkool, muffins en crackers tot veel stevigere items zoals soepblikken, lunchtrommels en ijscontainers. Het visiesysteem grijpt eerst in en detecteert objecten voordat het hun grootte en oriëntatie op de riem bepaalt.
Terwijl de grijper de druiven aanraakt, bepalen de druksensoren in de vingers dat ze in feite kwetsbaar zijn en daarom niet naar de bodem van de zak mogen gaan – iets wat velen van ons ongetwijfeld op de harde manier hebben geleerd. Vervolgens merkt hij op dat het soepblik steviger is en plaatst het onderin de zak.
“Dit is een belangrijke eerste stap om robots boodschappen en andere spullen in de echte wereld te laten inpakken”, zegt Annan Zhang, een van de hoofdauteurs van het onderzoek. “Hoewel we nog niet helemaal klaar zijn voor commerciële toepassing, toont ons onderzoek de kracht aan van het integreren van meerdere sensormodaliteiten in zachte robotsystemen.”
Het team merkt op dat er nog veel ruimte is voor verbetering, waaronder upgrades van de grijper en het opnamesysteem om beter te bepalen hoe en in welke volgorde dingen moeten worden ingepakt. Naarmate het systeem robuuster wordt, kan het buiten de winkel worden uitgebreid naar meer industriële ruimtes zoals recyclingfaciliteiten.