De Canadese energieregulator heeft voor elf uur groen licht gegeven voor de Trans Mountain-pijpleiding, die momenteel in federaal bezit te duur is en in aanbouw is in het westen van Canada.
In een besluit dat eind vrijdag op zijn website werd geplaatst, gaf de toezichthouder zijn zegen aan de pijpleidinggigant om zijn routemethodologie te wijzigen op een 2,3 kilometer lang bouwtraject in de Fraser Valley in BC.
Ingenieurs van Trans Mountain vroegen de toezichthouders oorspronkelijk om een 36-inch pijp door een stuk bergachtig terrein nabij Hope, BC, te graven. Het bedrijf ontdekte later echter dat harde rotsformaties het boren door zo’n brede pijp zeer uitdagend zouden maken.
Afgelopen herfst vroeg het bedrijf de toezichthouders om de pijpleiding te verkleinen tot 90 cm, een maatregel die volgens de ingenieurs niet zou voorkomen dat de oliestroom door de pijpleiding zou stromen.
De toezichthouder wees op zijn beurt de aanvraag aanvankelijk af, daarbij verwijzend naar het onduidelijke bewijs van het bedrijf dat de verandering de integriteit van de leiding en de olie die er doorheen stroomt zou garanderen.
“De Canadian Energy Regulatory Commission heeft vastgesteld dat Trans Mountain de zorgen over de integriteit van de pijpleiding en de daarmee samenhangende gevolgen voor het milieu niet adequaat heeft aangepakt”, aldus de toezichthouder in de redenen voor de afwijzing van de aanvraag.
Dit bracht Trans Mountain ertoe een bijzonder scherpe waarschuwing te geven: dat het weigeren van toestemming om minder pijpleidingen te boren zou leiden tot een “catastrofale” vertraging van twee jaar en als gevolg daarvan miljarden aan verliezen.
Vrijdag verscheen de advocaat van Trans Mountain, Sander Duncanson, op een hoorzitting voor de Canadese energietoezichthouder in Calgary om te betogen dat het bedrijf alle noodzakelijke stappen had genomen om ervoor te zorgen dat de variatie in pijpmaat veilig was en volgens strikte normen werd gebouwd.
“De commissie moet onthouden dat elke dag nu telt”, zei Duncanson tegen de commissarissen.
Na de toezeggingen van Trans Mountain te hebben gehoord, stemde de toezichthouder in met de tweede, bijgewerkte aanvraag van het bedrijf.
Groeiende schulden en betalingsachterstanden
Ontvang het laatste nationale nieuws. Het wordt elke dag naar uw e-mailadres verzonden.
De pijpleiding, die de liberale regering van Justin Trudeau in 2018 voor 4,7 miljard dollar kocht van de energiegigant uit Texas, voegde 31 miljard dollar aan bouwkosten toe. Dit brengt de huidige totale kosten van aanschaf en bouw van het project op $ 35 miljard.
Vorige maand, op de vrijdag voor Kerstmis, werd op de website van Export Development Canada nog eens 2 miljard dollar aan commerciële leninggaranties aangekondigd. Deze leninggarantie brengt het totale bedrag aan leningen dat door een groep Canadese banken door de Trans Mountain State is gegarandeerd, op 18 miljard dollar.
Dit komt bovenop nog eens 16,5 miljard dollar aan schulden die op de ‘Canada-rekening’ van de federale overheid zijn afgeschreven.
Robyn Allan, een onafhankelijke econoom wiens decennialange kostenberekeningen opmerkelijke nauwkeurigheid hebben getoond, vertelde Global News dat de extra 2 miljard dollar aan leninggaranties kwam omdat Trans Mountain wist dat er meer geld nodig was dan de 35 miljard dollar die al was betaald voor de overname en de bouw van het project. om de klus te klaren.
“Ze weten dat ze nu niet genoeg zullen hebben om hen te onderhouden, dus gingen ze eropuit en leenden nog eens 2 miljard dollar”, zei ze.
De FBI heeft andere grote infrastructuurprojecten in Canada voor miljarden steun verleend. Ottawa gaf bijvoorbeeld het grote budget Lower Churchill Hydroelectric project leninggaranties voor 9,2 miljard dollar aan obligatieleningen geleend van 2013 tot 2017, schulden die het land nog steeds verschuldigd is.
Maar de zaak van Trans Mountain is precair, zeiden Allan en andere door Global News geïnterviewde experts, omdat het bedrijf zijn schulden alleen kan afbetalen met tolgelden of vergoedingen die het verladers in rekening brengt om olie door de lijn te pompen. En in de huidige vorm zullen de vergoedingen die momenteel aan deze oliemaatschappijen in rekening worden gebracht, slechts ongeveer de helft van de kosten van de pijpleiding dekken.
Vooruitzichten voor oliepijpleidingen
Niet alle analisten zijn somber over de vooruitzichten voor de pijplijn.
Afgelopen juni bracht analist Robert Hope van Bank of Nova Scotia een rapport uit waarin hij schatte dat Trans Mountain winsten (vóór rente en belastingen) zou kunnen genereren van $2,4 miljard in 2025 en $2,6 miljard in 2026 wanneer olie vanuit Alberta naar de oceaanhaven van Burnaby begint te stromen. BC
De analist suggereerde dat Trans Mountain tussen de 26 en 29 miljard dollar waard was.
Stephen Ellis, strateeg bij Morningstar, een financiële dienstverlener, gelooft dat de lijn “zeer noodzakelijk” is om de Canadese olie in het vloedwater te brengen. Maar hij schat de maximale waarde van de pijpleiding op niet meer dan 15 miljard dollar.
Dit betekent, zegt Ellis, dat er een grote afschrijving van de federale overheid in het verschiet ligt – die uiteindelijk door de Canadese belastingbetalers gedragen zou moeten worden.
‘Als dit een particulier bedrijf was,’ zei hij tegen Global News, ‘dan zouden wij […] we zouden niet noodzakelijkerwijs in de situatie zitten waarin we ons nu bevinden, omdat ik betwijfel of een particulier bedrijf dit waarderingsniveau en dit niveau van financiële uitgaven op zich zou nemen.”
De omslachtige, dure route naar Trans Mountain
Trans Mountain noemde een aantal redenen, van uitdagingen in de toeleveringsketen en stijgende inflatie tot minder productieve starters, werknemers met groene handen en onvoorspelbaar weer, als redenen voor de enorme kostenoverschrijdingen.
Vrijdag zinspeelden de commissarissen van de energieregulator op het feit dat het tien jaar en miljarden aan onvoorziene bouwkosten zou kosten om de klus te klaren.
Maar de advocaat van het pijpleidingbedrijf, Duncanson, noemde de complexiteit van de aanleg van de 1.100 kilometer lange pijpleiding als reden voor de ‘onvoorziene’ gebeurtenissen.
Hoe dan ook zal het uiteindelijke prijskaartje van het uitbreidingsproject vrijwel zeker meer dan 35 miljard dollar bedragen – als we rekening houden met de definitieve bouwrekeningen en de kosten van de schuldendienst, die volgens Allan op 2 miljard dollar per jaar zullen liggen zodra de olie begint te volgen.
In april 2022 stemde Ottawa ermee in om de rentebetalingen op de schulden van Trans Mountain uit te stellen, zodat het bedrijf solvabel kon blijven en de deal kon ronden. In boekhoudkundige termen heet dit ‘rente in natura’.
Maar wanneer de lening in augustus 2025 afloopt, slechts enkele weken voor de verwachte federale verkiezingen, zal die renteschuld trouwens moeten worden terugbetaald, samen met 31 miljard dollar aan bouwleningen.
“Zodra dat project werkt, kan ik het niet meer doen [defer the interest]zegt Allan.
‘Dus die 2 miljard dollar aan rente [costs] waar we het over hebben, zal een kostenpost moeten worden.”