Het Pentagon wil 141 miljard dollar uitgeven aan een doemdagmachine

Als u een van de miljoenen Amerikanen bent die binnen het bereik van hun 450 intercontinentale ballistische raketsilo’s wonen, heeft het Pentagon u afgeschreven als een aanvaardbaar slachtoffer. De silo’s liggen verspreid over North Dakota, Montana, Colorado, Wyoming en Nebraska in de Sacrifice Zone – wat wetgevers en militaire planners lange tijd een ‘nucleaire spons’ hebben genoemd.

Ondanks reële zorgen over de kostenoverschrijdingen, mensenlevens en de algemene nutteloosheid van ICBM’s, komt het Pentagon met een plan om deze silo’s en hun raketten te moderniseren. Momenteel denkt het ministerie van Defensie dat dit 141 miljard dollar zal kosten. Onafhankelijk onderzoek schat dat aantal op 315 miljard dollar.

Het is allemaal geld dat het Pentagon wil gebruiken om een ​​doemsdagmachine te bouwen – een wapen dat, als het ooit gebruikt zou worden, het einde van de menselijke beschaving zou betekenen. De meeste experts zijn het erover eens dat een dergelijk wapen zinloos is.

ICBM’s zijn een overblijfsel uit de Koude Oorlog. Het conventionele denken is dat een kernmacht drie opties nodig heeft voor de inzet van kernwapens: strategische luchtbommenwerpers, stealth-onderzeeërs op zee en landraketten. Het is de nucleaire triade. Als één been van de triade faalt, zal een van de andere twee de overhand krijgen.

De Amerikaanse ICBM’s, die voor het eerst werden ingezet in de jaren zestig, zijn aan het verouderen. Volgens de Amerikaanse luchtmacht moeten de Minuteman III-raketten worden teruggetrokken en vervangen door een nieuwe raket, de Sentinel. Northrop Grumman heeft een plan om precies dat te doen. De luchtmacht wil 634 Sentinel-raketten kopen en 400 silo’s en 600 andere ondersteunende faciliteiten moderniseren.

Het zou waarschijnlijk honderden miljarden dollars kosten. De prijzen zijn zo uit de hand gelopen – 81 procent hoger dan de voorspellingen voor 2020 – dat dit aanleiding gaf tot een weinig bekende regel van het Congres, gericht op kostenbesparingen. Als de kosten van het wapenprogramma meer dan 25 procent van de oorspronkelijke raming bedragen, moet het Ministerie van Defensie de noodzaak van het programma en de stijgende kosten rechtvaardigen. Op 8 juli maakte het Pentagon de resultaten van de audit bekend. Het is niet verrassend dat ze zeiden dat ze wapens nodig hadden. Op 24 juli staat een hoorzitting in het Congres gepland.

Er waren veel congressen over het programma. Vertegenwoordiger Adam Smith, een democraat uit Washington en vooraanstaand lid van de House Armed Services Committee, heeft zich publiekelijk uitgesproken tegen het programma. Senator Deb Fischer, Republikein van Nebraska, zei dat mensen die oproepen tot bezuinigingen op het nucleaire programma in een droomwereld leven.

“Het is onwaarschijnlijk dat ICBM’s op het land, vanwege hun ligging in ons binnenland, het doelwit zullen zijn van een vijandelijke aanval”, zei Fischer in een recent Newsweek-artikel.

“Militaire planners zouden verrast zijn om dat te horen”, zegt Joseph Cirincione, gepensioneerd voorzitter van het Ploughshares Fund en voormalig directeur non-proliferatie bij de Carnegie Endowment for International Peace. “Omdat de belangrijkste rechtvaardiging voor het programma is dat het precies dat zou doen: het zou de tegenstander dwingen zich op deze kernkoppen te richten… ze rekenen erop dat de tegenstander erover nadenkt.”

Op een bepaald moment in zijn carrière was Cirincione een congreslid dat bijna tien jaar aan militaire hervormingen werkte. “Toen ik in de jaren ’80 en ’90 lid was van de staf van het Armed Services Committee, hoorde ik over de spons’, zegt hij. “Dat is een van de twee belangrijkste rechtvaardigingen voor ICBM’s.”