Als het gaat om de nieuwe Netflix-documentaire ‘Sign Stealer’, is het de moeite waard om te onthouden dat het verhaal, zoals regisseur Micah Brown opmerkt, wordt verteld via ‘de reputatie van Connor Stallions’.
Als je wacht op het moment dat de Stallions toegeven aan een reeks NCAA-overtredingen met betrekking tot geavanceerde scouting van de tegenstander van Michigan – laat staan dat Jim Harbaugh een Code Red (of Crimson en Gray) bestelt – zal dat niet komen.
De Stallions zeiden dat hij alleen handelde, maar vertrouwen als verklaring op de vage bewoordingen van de scoutingregels van de NCAA.
De Stallions willen niet eens zeggen of hij dat was aan de zijlijn van Central Michigan – mogelijk met een spionagebril op – tijdens de beruchte wedstrijd van de Chippewas tegen Michigan State vorig seizoen (hoewel Dave Portnoy, president van Barstool Sports, hem een beetje voor is).
De kracht van de documentaire ligt in een ander soort openbaring – vooral in de eerste publieke woorden van de Stallions, die van anonieme staf in Michigan uitgroeiden tot centrale figuur in een van de grootste verhalen in de recente geschiedenis van het universiteitsvoetbal, maar nooit met de media spraken.
Het is ook een kijkje in de duistere wereld van het stelen van borden zelf, wat legaal is volgens de NCAA-regels, maar alleen als borden op een bepaalde manier worden gestolen.
Dat is inderdaad het verhaal van de Stallions, en daar was Brown het meest in geïnteresseerd. Wie is deze man en hoe heeft dit allemaal kunnen gebeuren?
Hengsten groeiden op in Metro Detroit en erfden de liefde van zijn moeder voor alles wat met Wolverines te maken had. Als kind verkleedde hij zich als Bo Schembechler voor Halloween en kon hij op verzoek Bo’s beroemde ‘Tim, Tim, Tim’-toespraak voordragen. Hij streefde ernaar om hoofdtrainer te worden bij de U of M. Winnen was alles.
Hij zou naar Michigan gaan, maar hij bestudeerde de beste coaches en vond een rode draad van Woody Hayes en Bear Bryant tot Mike Krzyzewski en Gregg Popovich: militaire ervaring. Dus schreef Stallions zich in aan de US Naval Academy en liep als eerstejaars het voetbalkantoor binnen om te vragen om een vrijwilligersbaan. Voor je het weet, heeft hij de taak om de tekens van het spel van de tegenstander te ontcijferen.
De eerste tegenstander van de marine dat jaar? Staat Ohio. Natuurlijk.
Tegen de tijd dat de Stallions uit het Korps Mariniers kwamen en fulltime starter werden onder Harbaugh, was hij duidelijk behoorlijk bedreven in het decoderen van play-calls.
Misschien kwam dit volgens de NCAA omdat hij zijn vrienden en familie stuurde om de signalen van tegenstanders op te nemen. Of misschien was het omdat hij, zoals Stallions zegt, zijn hele leven en zijn analytische geest in deze taak heeft geïnvesteerd.
Het was waarschijnlijk een combinatie van beide, maar het geavanceerde schietplan – ontdekt door een particulier onderzoeksbureau (dat dat bedrijf grotendeels een arts heeft ingehuurd) – veroorzaakte grote schade aan het seizoen 2023 toen Michigan naar de nationale titel racete.
Sommige mensen zullen weggaan als een hengst. Sommigen zullen hem altijd haten. Het lijdt geen twijfel dat hij een fascinerend figuur is.
“Wat ik leuk vind aan universiteitsvoetbal en wat ik leuk vind aan Connor is dat zoveel mensen willen dat de wereld zwart-wit is”, zegt Brown, de directeur van Yahoo Sports. “Maar het leven, en vooral het universiteitsvoetbal, is niet zo zwart-wit. Het is verdomd grijs.”
Micah Brown kent universiteitsvoetbal. Zijn vader, Todd, werd gecoacht door Tom Osborne in Nebraska, en Micah speelde vier seizoenen in Kansas, waaronder de Orange Bowl van 2007. Later diende hij als assistent-coach bij KU en verblijft momenteel in Colorado voor nog een seizoen bij Deion Sanders.
“Connor is alles wat ik verwachtte van een Marine Sergeant die coach werd; hij praat heel serieus over alles’, zei Brown. ‘Hij is heel, heel slim. Zijn leven is voetbal. Hij weet net zoveel van voetbal als wie dan ook.”
Een deel van de verdediging van Stallions in deze zaak is dat zelfs als hij, hypothetisch gezien, video’s ontving die vrienden van tegenpartijen maakten, hij deze niet nodig had. Hij stal alle borden door informatie uit te zenden en te delen met bordstelers van andere teams. Hij was er echt goed in.
Het is onwaarschijnlijk dat dit zijn critici zal sussen.
Hoe belangrijk was dit allemaal? Het is moeilijk te zeggen. Iedereen lijkt de signalen van iedereen te hebben – dus maakt het, vanuit concurrentieoogpunt, echt uit hoe deze werden verkregen? En het is de moeite waard om te vragen: als de mogelijkheid om plays te noemen het verschil zou zijn tussen winnen en verliezen, zou elk programma in de geliefde sport dan niet een team van vijftien medewerkers hebben om de taak uit te voeren?
Die vragen blijven onbeantwoord, en dat zal waarschijnlijk altijd zo blijven. Dit is het beste ter wereld, of het is het niet. Hoe dan ook, het seizoen 2023 draaide helemaal om Michigan en het onwaarschijnlijke middelpunt van het schandaal.
Door wat meer inzicht te krijgen in dat alles – op een vaak vermakelijke manier – en de man die er middenin zit, is The Sign Thief 90 minuten van je tijd waard.
Dan Wetzel en Ross Dellenger vertelden het oorspronkelijke verhaal dat de NCAA Michigan aan het onderzoeken was voor een geavanceerd verkenningsplan. Wetzel wordt geïnterviewd en verschijnt in “Sign Stealing”.