Sarah Ansari streeft er elke werkdag naar om ervoor te zorgen dat de kerncentrale waar ze werkt veilig functioneert. Hij is lid van de IEEE en is elektrotechnisch ingenieur bij Arkansas Nuclear One, in Russellville.
De drukwaterinstallatie levert elektriciteit aan de meeste bedrijven en inwoners van de staat en aan klanten buiten Arkansas.
“Onze kerncentrale is als een rivier die uitmondt in de oceaan en energie levert aan het grotere elektriciteitsnet dat elektriciteit levert in heel Noord-Amerika”, zegt Ansari. “Deze systemen zijn robuust en we kunnen niet fout gaan.”
Het risico bij elke nucleaire installatie is uiteraard dat als deze niet goed wordt beheerd, stralingslekken werknemers en omwonenden in gevaar kunnen brengen.
De verantwoordelijkheden van Ansari omvatten onder meer ervoor zorgen dat de faciliteit veilig functioneert, in overeenstemming met de regelgeving en met behulp van de nieuwste technologie.
Haar werk bij de energiecentrale, haar academisch onderzoek en haar deelname aan de IEEE hielpen Ansari haar gemeenschap in de mondiale nucleaire industrie op te bouwen.
Een dag uit het leven van een elektrotechnisch ingenieur
Ansari zegt dat ze al sinds haar kindertijd wist dat ze natuurkunde of elektrotechniek wilde studeren. Ze werd geïnspireerd door haar ouders, die biologie studeerden, en door het lezen van natuurkunde-, techniek- en wetenschappelijke tijdschriften.
Ansari betrad het energieveld tijdens haar laatste semester als Ph.D. student aan de Universiteit van Arkansas in Little Rock, toen ze stage liep bij Arkansas Nuclear One.
“Toen ik nog studeerde, was ik ook klant bij dit bedrijf”, herinnert ze zich, “en nu zou ik daar achter de schermen werken.”
Amerikaanse kerncentrales gebruiken reactoren om warmte te genereren die water kookt en stoom produceert. Stoom wordt door het reactorsysteem geleid om grote turbinebladen aan te drijven die magnetische generatoren aandrijven om elektriciteit te produceren.
Wat haar tijdens haar stage het meest opviel, zegt Ansari, was de nadruk die de fabriek legde op discipline en veiligheid.
“Ik stond versteld van de veiligheidsmaatregelen die het bedrijf neemt, vooral voor de persoonlijke veiligheid van medewerkers”, zegt ze. De voorzorgsmaatregelen hebben zich ook uitgebreid tot alledaagse dingen: het beleid verbiedt bijvoorbeeld het gebruik van mobiele telefoons tijdens het lopen in gangen en vereist dat werknemers op trottoirs langs parkeerterreinen blijven.
Ansari’s stage bij Arkansas Nuclear One veranderde vorig jaar in een fulltime baan.
“Als je in de kernenergiesector werkt”, zegt ze, “is geen dag hetzelfde.” Elke ochtend, zegt hij, controleert hij de status van de fabriek. Als de pomp bijvoorbeeld niet meer werkt, worden er problemen opgelost om hem weer aan de praat te krijgen. Vervolgens controleert ze of haar collega’s die in de nachtdienst werkten de meldingen hebben ontvangen. Berichten kunnen een waarschuwing bevatten over struikelgevaar over draden of een waarschuwing over vreemd materiaal, zoals vuil of zand, dat de pompen zou kunnen binnendringen en schade of defecten zou kunnen veroorzaken. Zij zorgt ervoor dat dergelijke berichten vóór aanvang van hun werkdag bij alle medewerkers terechtkomen.
Een andere van haar verantwoordelijkheden is het actief houden van de licentie van de centrale, volgens overheidsvereisten van de Amerikaanse Nuclear Regulatory Commission. Het zorgt ervoor dat de faciliteit voldoet aan de ontwerpnormen en -voorschriften.
Deze maand leidt ze een project ter vervanging van een beschadigde exciter, een dynamo die wisselstroom produceert die vervolgens via een gelijkrichter wordt omgezet in gelijkstroom. Als de bekrachtiging niet goed werkt, kan dit stroomuitval veroorzaken voor gebruikers van de faciliteit. Een andere faciliteit voorzag Arkansas Nuclear One van een exciter, maar deze voldeed niet aan de ontwerpnormen van de faciliteit. Daarom werd de exciter “tot op de puntjes” opgeknapt, zegt Ansari, voordat hij werd geïnstalleerd.
Ze hield toezicht op het proces, inclusief het documenteren van de ontwerpvereisten, zorgde ervoor dat de exciter op de juiste manier was gelast en beheerde de logistiek van het transport van de 4,6 meter lange, 3,2 ton wegende dynamo.
Ansari is nu aan het uitzoeken hoe de apparatuur moet worden geïnstalleerd in overeenstemming met de brandveiligheidsprocedures van de faciliteit. Als er tijdens de installatie brand ontstaat, moet ervoor worden gezorgd dat er geen gevaar bestaat dat de apparatuur explodeert. De exciter moet vervolgens worden getest om te bevestigen dat deze op de nieuwe locatie goed werkt.
Naast deze taken hield Ansari de belanghebbenden van het bedrijf, waaronder ingenieurs en overheidsinstanties, op de hoogte van de voortgang van het project, en verwerkte zij hun feedback. De verwachting is dat het project ruim een jaar in beslag zal nemen.
Mondiale partnerschappen met het oog op fabrieksveiligheid
De nucleaire gemeenschap is hecht omdat “nucleaire ongelukken die waar dan ook ter wereld plaatsvinden de hele gemeenschap beïnvloeden”, zegt Ansari. “Door samen te werken verminderen we het aantal ongelukken.”
Wanneer zich een incident voordoet, wordt informatie gedeeld met kerncentrales over de hele wereld, zodat de industrie soortgelijke ongevallen kan proberen te voorkomen.
Dit proces ontstond na de ramp in Fukushima in Japan in 2011. Alle kerncentrales in de Verenigde Staten volgen nu wat het FLEX Plan wordt genoemd, een proces in vier stappen om stroomverlies en kernsmeltingen van reactoren te voorkomen.
De ramp in Tsjernobyl in Oekraïne in 1986 leidde tot de oprichting van de World Association of Nuclear Operators, die regelgeving en technische normen schrijft.
Door lid te zijn van de IEEE, zegt Ansari, kan ze op de hoogte blijven van wat er gebeurt in kerncentrales over de hele wereld. Leden delen nieuwe beveiligingsprotocollen en best practices met elkaar.
“Samen”, zegt Ansari, “proberen we kernenergie nog veiliger te maken.”
Ze is een actief lid van de IEEE Power & Energy Society en is betrokken bij verschillende werkgroepen die normen voor kerncentrales ontwikkelen en bijwerken.
“We gaan woord voor woord, zodat de norm nauwkeurig is”, zegt ze. De interpretatie van bepaalde terminologie kan van land tot land verschillen, merkt ze op, dus het hebben van een gemeenschappelijke woordenschat is van cruciaal belang.
“Eén standaard kan wel honderd pagina’s lang zijn”, zegt ze. “We gaan heen en weer om ervoor te zorgen dat elke punt en komma nauwkeurig is en er geen ruimte is voor verkeerde interpretaties.”
Ansari doet onderzoek naar de manier waarop optimale methodieken en ontwerpaanpassingen in faciliteiten kunnen worden geïmplementeerd. Haar werk is gepubliceerd in de beste vaktijdschriften.
Deelnemen aan IEEE was voor haar een groot keerpunt, zegt ze.
“Ik heb het grootste deel van mijn leven aan deze carrière gewijd en ik heb het gevoel dat ik een verschil kan maken in de mondiale gemeenschap”, zegt ze. “Kernenergie is de toekomst.”