Het internet is nu een rotzooi. Ooit een speeltuin vol experimenten, vrijheid en verbinding, is het nu een fragiel omhulsel van wat het ooit was, alle hilariteit en willekeur van onze schermen gewassen door snode kapitalistische krachten. Alles is te commercieel. We hebben onszelf gecommodificeerd, daarna hebben we robots gecommodificeerd om onszelf te imiteren, en nu pakken ze onze verdomde banen af. We leven in beperkte en vernederende tijden. Ik mis het als memes grappig waren. Ik mis Vine. Ik mis Gawker. Ik mis het oude Twitter. Blogs: dat waren de dagen!
Houd me tegen als deze aanvallen bekend in de oren klinken. In 2023 is het idee dat internet niet langer entertainment is conventionele wijsheid. Dit jaar, nadat Elon Musk Twitter omgedoopt had tot ‘X’ en een reeks waanzinnige veranderingen had doorgevoerd die het aanzienlijk minder functioneel maakten, doken klachten over de teloorgang van het goede internet op als paddenstoelen die ontkiemen in de grond die over een nieuw graf werd gegooid. Sommige mensen klaagden zelfs op de platforms waarover ze klaagden. Typ “internet is nu onzin” in de zoekbalk van X en je zult het zien.
De New Yorker publiceerde een essay van schrijver Kyle Chayk over dit onderwerp, waarin hij de achteruitgang van X “een grote teloorgang voor een nieuw internettijdperk noemde dat gewoon minder leuk lijkt dan vroeger.” Mensen vonden het geweldig. (Voorbeeldcommentaar van X: “Gerelateerd.” “Waar.”) Chayka beweert dat het nu moeilijker is om nieuwe memes, websites en browsergames te vinden dan tien jaar geleden. Hij stelt ook dat het groeiende aantal platforms dat populair is bij jongeren – Twitch, TikTok – qua plezier inferieur is aan het sociale netwerk van de jaren 2010.
Beide argumenten zijn verwarrend. Memes frisser in het verleden? Ja, het is vermoeiend om Tim Robinson voor de 500ste keer in een hotdogkostuum te zien, maar kom op. Begin jaren 2010 – de jaren waar Chayka naar verlangt – bestond het internet alleen maar uit honden en katten. Het was het tijdperk van de tegenreactie op GIF-Tumblrs, de Harlem Shake en de Ice Bucket Challenge. Geef mij letterlijk alles van Ik denk dat je moet vertrekken via de epische mislukte fotomacro’s van You Had One Job. Alleen een roze bril zou het internet van 2013 kunnen veranderen in een verloren paradijs voor het posten van onzin.
Nog vreemder is het argument dat het sociale web van de jaren 2010 superieur entertainment was aan de platforms die nu populair zijn bij Gen Z. TikTok heeft grote problemen, maar niet leuk zijn hoort daar niet bij. Het is een springplank geweest voor een aantal echt getalenteerde mensen, van komiek Brian Jordan Alvarez tot schrijver Rayna Fisher-Quann tot chef-kok Tabitha Brown. Binging Twitch-streams is dat zeker niet de mijne ding, maar mensen werden niet onder schot gehouden en gedwongen om zeven uur achter elkaar Pokimane te kijken. Ze houden ervan! Ze hebben plezier! En hoe kun je dat met een strak gezicht zeggen? spelen erger geworden? Roblox zelf is een vreugdevolle wereld op zichzelf; doen alsof het niet bestaat en geen levendige digitale sociale media is, is dwaas en dom.
De corrosie van bepaalde platforms op internet – X, om het meest voor de hand liggende voorbeeld te nemen – is een waarneembaar fenomeen. (Ik rouw ook om het oude Twitter.) Musk’s veranderingen in de manier waarop X werkt hebben het moeilijker gemaakt om informatie naar boven te halen en te verifiëren; zijn capriolen hebben zowel adverteerders als ervaren gebruikers verdreven en een klasse van crypto-oplichters in staat gesteld om inboxen te spammen met uitnodigingen voor NFT-drops en meme-munten, resulterend in een digitale ruimte die zowel verlaten als druk aanvoelt. Andere platforms floreren echter.
Kijk bijvoorbeeld naar Discord. De geïsoleerde structuur doet denken aan het internettijdperk vóór Facebook, toen online socialiseren vaak betekende dat je je moest aanmelden voor specifieke forums. Het uiteenvallen van het door Big Tech gedomineerde internet in de jaren 2010 zorgt voor een meer gebalkaniseerde sociale webervaring, wat Kickstarter-medeoprichter Yancey Strickler de ‘dark forest’-theorie noemt, waarbij mensen zich afkeren van grote, open megaplatforms ten gunste van van meer particuliere of niche-activiteiten. digitale ruimtes, van privé Slack-kanalen tot WeChat-groepen die alleen op uitnodiging toegankelijk zijn of podcasts met speciale interesses. Hoewel sommige mensen het misschien saai en moeilijk vinden om te navigeren, is het niet universeel saai, noch is het inherent moeilijk om te navigeren.
Er zijn momenteel ernstige problemen met internet. Platformverval – ‘enchitificatie’ – is reëel en niet beperkt tot X. Search ligt in puin. Bovendien is de vloed aan AI-spam nog maar net begonnen. Maar tien jaar geleden waren er ook ernstige problemen met internet. Beweren dat de teloorgang van bepaalde delen van de vorige versie van internet betekent dat het hele internet niet langer leuk is, is een absurde sprong.