Op de debuutdag in Madrid wonnen Atlético en Real met 3-0, maar het scheen een licht op mensen voor wie het script niet geschreven was. Er waren 140.000 mensen samen in het Santiago Bernabéu en het Cívitas Metropolitano, 16 km en vier en een half uur uit elkaar, kijkend naar Kylian Mbappé en Julián Alvarez die hun eerste thuiswedstrijden speelden, maar de WK-winnaars die de aanloop naar het nieuwe seizoen hebben gedomineerd seizoen – en ze staan overal op de achterkant van shirts – zijn zij niet de mannen die scoorden of centraal stonden.
In plaats daarvan zorgden Fede Valverde’s afgeweken vrije trap en late doelpunten van invaller Brahím Diaz en de Braziliaanse tiener Endrick, die ook zijn debuut maakte, voor een gelijkwaardig Madrid naar de overwinning op Real Valladolid. Ten noordoosten daarvan, 20 minuten per bromfiets, maakte Conor Gallagher zijn eerste optreden voor Atlético, een dynamische aanwezigheid tijdens zijn halfuur in de hitte. Antoine Griezmann, Marcos Llorente en vervolgens de aanval van Koke na een blessure leidden zijn nieuwe naar een 3-0 overwinning op Gerona.
Gallagher zag de eerste twee doelpunten vanaf de zijlijn: de eerste, zittend op de bank; de tweede, vanuit de hoek waar hij aan het opwarmen was, voegde zich bij een menigte spelers die feest vierden toen Llorente vanaf de rand van het veld toesloeg. Hij zag de derde iets dichterbij. Het was 22.50 uur toen Gallagher binnenkwam – die late aftrap is iets waar hij nog aan zal moeten wennen – en het was ook warm, nog steeds bijna 30 graden. Nelson Vivas, de voormalige Arsenal-speler en de assistent van Diego Simeone, gaf hem zijn laatste instructies. Er klonk een enorm gebrul toen hij net voor tijd Rodrigo Riquelme verving; het was nog maar net aangekomen of het volume werd vol verwachting harder gezet terwijl hij onmiddellijk achter Jhon Solís aan ging.
Dit was een energiek begin, een korte illustratie van wat Simeone in hem ziet. De fans – die al van hem hielden nadat hij vastzat in de stad en moesten wachten tot de deal rondging – juichten elke race toe. Er waren er veel aan de linkerkant van het middenveld. Hij was vaak beschikbaar, zag veel van de bal en bewoog deze eenvoudig en efficiënt, en het voltooiingspercentage van zijn pass was bijna 90%.
na het promoten van de nieuwsbrief
Hij racete vooral op uitdagingen af, maar er was ook een aanval aan de linkerkant die ertoe leidde dat hij op de rand van het veld werd uitgetrapt. Alleen wilde hij niet dat het daar ophield en draaide zich om, rende terug en gooide Yangel Herrera op de grasmat, een flits van frustratie misschien voor niets meer. Eerlijk gezegd was hij misschien geboekt voor de uitdaging. Er was zeker frustratie, duidelijk zichtbaar in zijn naar de hemel gerichte blik, toen zijn poging om de kans te negeren kort daarna werd afgebroken. Opnieuw was het applaus echter hartelijk op een avond die eindigde met Alvarez op de bank, Gallagher op het veld en de Metropolitans die zongen.