De Verenigde Staten hebben een geschiedenis van het inzetten van hun leger om burgers van voedsel, water en andere humanitaire hulp te voorzien tijdens oorlogen of natuurrampen. De muren van het Pentagon zijn versierd met foto’s van dergelijke operaties in Haïti, Liberia, Indonesië en talloze andere landen.
Maar het komt zelden voor dat de Verenigde Staten proberen dergelijke diensten te verlenen aan mensen die zijn gebombardeerd met stilzwijgende Amerikaanse steun.
Het besluit van president Biden om het Amerikaanse leger te bevelen een drijvende pier in de Gazastrook te bouwen, zodat hulp over zee kan worden geleverd, plaatst Amerikaanse militairen in een nieuwe fase in hun geschiedenis van humanitaire hulp. Hetzelfde leger dat de wapens en bommen stuurt die Israël in Gaza gebruikt, stuurt nu ook voedsel en water naar het belegerde gebied.
Het idee van een drijvend dok kwam een week nadat de heer Biden toestemming had gegeven voor het vrijgeven van humanitaire hulp aan Gaza, die door deskundigen als ontoereikend werd bekritiseerd. Zelfs een drijvende steiger zal, zeggen hulpdeskundigen, niet genoeg doen om het lijden te verlichten in een gebied waar bewoners op de rand van de hongerdood staan.
Toch zeiden hoge Biden-functionarissen dat de Verenigde Staten Israël zullen blijven voorzien van de munitie die het in Gaza gebruikt, terwijl het probeert humanitaire hulp te bieden aan de Palestijnen die daar zijn gebombardeerd.
Het Pentagon doet dus beide.
Decennia lang bouwde het Army Corps of Engineers, met behulp van gevechtsingenieurs, drijvende dokken waar troepen rivieren konden oversteken, voorraden konden lossen en andere militaire operaties konden uitvoeren. Generaal-majoor Patrick S. Ryder, een woordvoerder van het Pentagon, zei vrijdag dat de 7e Transportbrigade (Expeditionair) van het leger vanaf de gezamenlijke basis Langley-Eustis, nabij Norfolk, Virginia, een van de belangrijkste militaire eenheden zal zijn die betrokken zijn bij de bouw van de drijvende dock voor Ze betreden.
Het dok zal worden gebouwd en gemonteerd naast een militair schip nabij de kust van Gaza, zei generaal Ryder. Het schip zal een gewapende escorte nodig hebben, vooral als het zich binnen het bereik van de kust bevindt, zeiden functionarissen van het ministerie van Defensie, eraan toevoegend dat ze werken aan hoe de bescherming ervan kan worden gewaarborgd.
Een Amerikaanse militaire functionaris zei dat bij deze operaties doorgaans een groot schip op de gewenste locatie aan wal ligt en dat er naast het schip een ‘roll-on-roll-off drop facility’ – een groot drijvend dok – wordt gebouwd dat als wachtruimte dient. . Lading die op een dok wordt gereden of geplaatst, wordt op kleinere marineschepen geladen en verplaatst naar een tijdelijke steiger of steiger die aan de wal is verankerd.
Een tijdelijke dijk van 1.800 voet met twee rijstroken werd door legeringenieurs naast sleepboten gebouwd en in de oever gedreven of ‘gestoken’. Lading op kleinere marineboten kan vervolgens naar de dijk en aan land worden gebracht.
Generaal Ryder drong er vrijdag op aan dat het leger een dijk kon bouwen en deze de kust in kon drijven zonder Amerikaanse laarzen – of zwemvliezen – in Gaza op de grond te zetten. Hij zei dat het zestig dagen en ongeveer duizend Amerikaanse troepen zou duren om het schip van de oostkust te verplaatsen en de kade en de verhoogde weg aan te leggen.
Nadat het schip aan land is aangekomen, zal het ongeveer zeven tot tien dagen duren om het drijvende dok en de dijk te monteren, zei een functionaris van het ministerie van Defensie.
“Dit maakt deel uit van de pers van de Verenigde Staten van Amerika, die zich niet alleen richt op het werken aan het openen en uitbreiden van wegen over land, wat natuurlijk de optimale manier is om hulp aan Gaza te krijgen, maar ook om luchtaanvallen uit te voeren”, zei hij. Ryder zei…
De drijvende steiger zal de bezorging van “meer dan twee miljoen maaltijden per dag” mogelijk maken, zei hij. De Gazastrook heeft ongeveer 2,3 miljoen inwoners.
Generaal Ryder erkende dat noch een luchtlanding, noch een drijvende pier even effectief zou zijn als het sturen van hulp over land, wat Israël heeft geblokkeerd. “We willen dat de hoeveelheid hulp die over het land gaat aanzienlijk toeneemt”, zei generaal Ryder. “We begrijpen dat dit de meest haalbare manier is om hulp te krijgen.”
Maar, voegde hij eraan toe, “we zullen niet wachten.”
De Verenigde Staten zullen samenwerken met regionale partners en Europese bondgenoten om de corridor te bouwen, financieren en onderhouden, zeiden functionarissen, waarbij ze opmerkten dat het idee voor het project zijn oorsprong vond in Cyprus.
Donderdag verwelkomde Sigrid Kaag, de VN-coördinator voor humanitaire hulp en wederopbouw voor Gaza, de aankondiging van Biden. Maar toen ze na de briefing van de Veiligheidsraad met verslaggevers sprak, voegde ze eraan toe: “Tegelijkertijd kan ik niet anders dan herhalen: lucht en zee zijn geen vervanging voor land, en niemand zegt iets anders.”
De humanitaire inspanningen van Biden in Gaza tot nu toe ‘zouden een paar mensen in de Verenigde Staten een goed gevoel kunnen geven’, zei Robert Ford, de voormalige Amerikaanse ambassadeur in Syrië, in een interview. Maar, voegde hij eraan toe, “dit is een heel kleine pleister op een hele grote wond plakken.”
De humanitaire hulp zal waarschijnlijk worden verzameld in Larnaca, Cyprus, ongeveer 210 zeemijl van Gaza, zeiden functionarissen. Hierdoor zouden Israëlische functionarissen de zendingen eerst kunnen inspecteren.
Hoewel de tijdelijke haven in eerste instantie onder militaire controle zal staan, verwacht Washington dat deze uiteindelijk commercieel zal worden geëxploiteerd, aldus de functionaris.
Ambtenaren gingen niet in detail in op de manier waarop de hulp die over zee wordt geleverd van de kust verder naar Gaza zou worden verplaatst. Maar de hulp zal gedeeltelijk worden gedeeld door de Spaanse chef-kok José Andrés, oprichter van de non-profitorganisatie World Central Kitchen, die meer dan 32 miljoen maaltijden heeft geserveerd in Gaza.
Twee diplomaten die bekend waren met de plannen zeiden dat de haven zou worden gebouwd in de Gazastrook, net ten noorden van de grensovergang Wadi Gaza, waar Israëlische troepen een belangrijk controlepunt hebben opgezet.
Centrale problemen blijven echter onopgelost. Hulpfunctionarissen zeggen dat het leveren van voorraden per vrachtwagen veel efficiënter en goedkoper is dan het per boot naar Gaza brengen. Maar de vrachtwagens kunnen nog steeds geen goederen afleveren vanwege Israëlische beschietingen en grondgevechten, die hevig zijn in het zuiden van Gaza.
En de levering van hulp over zee kan de chaos die met de leveringen gepaard ging wellicht niet voorkomen.
Meer dan 100 mensen in Gaza werden vorige maand gedood, zeiden gezondheidsfunctionarissen daar, toen hongerige burgers een konvooi hulpvrachtwagens aanvielen, wat een stormloop veroorzaakte en Israëlische soldaten ertoe aanzette op de menigte te schieten.
Het Amerikaanse leger heeft tijdens eerdere conflicten de hulp aan het Midden-Oosten en Zuid-Azië stopgezet, zelfs tijdens oorlogen waarbij de Verenigde Staten rechtstreeks betrokken waren.
In 2014 gaf president Barack Obama opdracht aan militaire vliegtuigen om voedsel en water te leveren aan tienduizenden jezidi’s die vastzaten in een dorre bergketen in het noordwesten van Irak. De Jezidi’s, leden van een etnische en religieuze minderheid, waren op de vlucht voor militanten die met genocide dreigden.
In 2001 beval president George W. Bush Britse en Amerikaanse troepen die de Taliban in Afghanistan aanvielen, om dagelijkse rantsoenen te geven aan burgers die vastzaten in afgelegen gebieden van het land.