IIn zekere zin ontbreekt de ODI-serie van vijf wedstrijden tussen Engeland en Australië, die donderdag in Nottingham begint, een beetje in de grotere context. Als onderdeel van de trend waarbij de voorheen lange tournees door India en Australië in formaten zijn opgesplitst en over een cyclus van vier jaar zijn verspreid, lijkt het eenvoudigweg bedoeld om de energie van de Grote Drie tussen de testvluchten door brandend te houden.
Hoewel de rivaliteit voortduurt, zijn de kaarten ondanks de herfstkou verplaatst, en er zit nog iets meer in voor Harry Brook. Om te beginnen heeft Brook een enigszins teleurstellend internationaal seizoen achter de rug wat betreft runs, niet in de laatste plaats die lastige dubbele flop tegen Sri Lanka in de Oval. En dan is er, naast de kans om meer ervaring op te doen tegen Mitchell Starc en Josh Hazlewood voorafgaand aan Bazball’s Moonshot Ashes-tournee van 2025/26, deze kans om zijn aanvoerdersband verder te ontwikkelen met een soortgelijk oog voor de toekomst.
Ollie Pope opereerde binnen beperkte parameters toen hij tijdelijk de leiding had over de Test-kant tegen Sri Lanka – een sjabloon dat grotendeels door Ben Stokes was opgesteld – maar voor Brook is de licentie aantoonbaar groter. Brendon McCullum begint pas in januari als Engelands heerser over alle formats – Marcus Trescothick is tot dan interim-hoofdtrainer – en Jos Buttler, uitgeschakeld voor de reeks met een kuitblessure, heeft het afgelopen jaar niet bepaald een goed geoliede machine overzien. of zo. Voor Brook is het een kwestie van het introduceren van het McCullum-ethos voordat het het volledig overneemt.
“Het zal op een gegeven moment allemaal samenkomen”, zei Brook, wiens aanvoerdersband tot nu toe bestaat uit Engeland Onder-19’s, een vervangende rol voor Yorkshire in de T20s en de Northern Superchargers in de Honderd. ‘We zullen dezelfde principes hebben [so it is a case of] Ik probeer het aan het team te vertellen voordat Baz het overneemt.
‘Ik en Tres [Trescothick] ze staan allebei op dezelfde lijn als Baz, we willen eropuit gaan en het publiek vermaken, het spel overnemen, proberen wickets te pakken en druk uitoefenen op hun bowlers. En in het veld moet je elke bal achtervolgen en het spel zoveel mogelijk proberen te beïnvloeden.”
Net als de ploeg die afgelopen weekend 1-1 gelijk speelde in de T20s, is dit een opnieuw opgestart team van Engeland voor wat hun eerste ODI-serie van vijf wedstrijden is sinds het WK van 2019. Naast dat wonderkinderen als Jacob Bethell een kans krijgen, ziet het ook dat het personeel meer begint te overlappen met de Test-opstelling. Van de 16 spelers zullen er zeven volgende maand door Pakistan reizen – data en locaties moeten nog worden bevestigd – en naast het opzetten van een Test is er een duidelijke impuls om de stal van snelle bowlers te verdiepen. Het zijn er zeven, waarbij Jofra Archer hier de leiding heeft.
Dit zal Archer’s eerste Lijst A-wedstrijd in 18 maanden zijn en, na een exclusief dieet met vier spreuken, vervolgt hij een geleidelijk pad naar een Test-terugkeer volgend jaar. Brook zei dat er geen vooraf ingestelde limieten waren voor de spelbelasting van Archer, hoewel spelers als Olly Stone, Saqib Mahmood en de onbeperkte John Turner – dat wil zeggen. andere gladde, snelle bowlers onder de zeven – een wegwijzer van het voornemen van Engeland om door de reeks te roteren.
na het promoten van de nieuwsbrief
Een korte handleiding
Engeland versus Australië mogelijke teams
Show
Engeland (mogelijk): Phil Salt, Ben Duckett, Will Jacks, Harry Brook (c), Jamie Smith (wk), Liam Livingstone, Jacob Bethell, Brydon Carse, Adil Rashid, Jofra Archer, Reece Topley
Australië (mogelijk): Travis Head, Josh Inglis (wk), Mitch Marsh (c), Steve Smith, Marnus Labuschagne, Glenn Maxwell, Cameron Green, Sean Abbott, Mitchell Starc, Adam Zampa, Josh Hazlewood
Australië, houder van het WK en een reeks van 12 opeenvolgende overwinningen, bracht een redelijk sterk team mee. Pat Cummins heeft rust in de aanloop naar de mega-clash tussen Border en Gavaskar thuis, en tot ongenoegen van zijn Engelse vrienden aan de rand van de grens is David Warner nu met pensioen. Maar Starc en Hazlewood vormen twee van de grote drie van de tour, Steve Smith keert terug met Marnus Labuschagne voor een nieuwe Scrappy-versie van zijn Scooby-Doo, terwijl Adam Zampa, Travis Head, Mitch Marsh en Glenn Maxwell eveneens allemaal kampioenen zijn.
Er zijn ook enkele jonge tyros waar je op moet letten. Jake Fraser-McGurk bood afgelopen vrijdag een glimp van zijn dubbele dreiging met een zinderende 31-ball 50 in Cardiff, terwijl Cooper Connolly, die klinkt alsof hij op vijf-achtste zou moeten staan voor de Sydney NRL-franchise, maar in feite vanaf de tweede plaats komt kant van de Barassi-lijn in West-Australië, is een andere veelbelovende jonge speler. Het kan echter zijn dat één of beide spelers moeten wachten op hun kans, terwijl Australië de zaken gaande wil houden tegen Engeland, dat opnieuw begint.