De Israëlische operatie in Gaza kan pas eindigen als Sinwar wordt gevangengenomen, gedood of niet langer in een positie verkeert om de organisatie te leiden, zeiden huidige en voormalige Israëlische functionarissen in interviews. Premier Benjamin Netanyahu onderstreepte de noodzaak om de terroristenleider uit te schakelen en de mate waarin de oorlog afhangt van het succes van die missie. Premier Benjamin Netanyahu zei eerder deze maand op een bijeenkomst van zijn Likud-fractie: “We zullen de leiding van Hamas doden. … We mogen de oorlog niet eerder beëindigen.’
Maar het vaststellen van de locatie van Sinwar is tactisch of politiek misschien niet zo moeilijk als het lanceren van een militaire operatie om hem te neutraliseren zonder de vele gijzelaars die zich vermoedelijk in de buurt bevinden te doden of te verwonden, aldus Israëlische, Amerikaanse en andere westerse inlichtingen- en veiligheidsfunctionarissen die een uitdagende jacht beschreven. voor de meest gezochte man in Israël. Velen van hen spraken op voorwaarde van anonimiteit om gevoelige informatie en operaties te bespreken.
“Het gaat niet om het lokaliseren van hem, het gaat om iets doen” zonder het leven van de gijzelaars in gevaar te brengen, zei een hoge Israëlische functionaris.
Er wordt aangenomen dat Sinwar zich verschanst in een bunker tunnels onder Khan Younis, de stad in het zuiden van Gaza waar hij in 1962 werd geboren in een gezin dat na de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 uit de Palestijnse stad Madjal, nu Ashkelon, was verdreven. Amerikaanse functionarissen zeiden dat ze het eens waren met de inschatting van Israël dat Sinwar zich ergens onder zijn geboortestad verstopte en zich omringd had met gijzelaars, de ultieme verzekeringspolis.
Op 7 oktober ontvoerde Hamas meer dan 250 burgers en soldaten uit Israël en bracht hen naar Gaza, zeiden functionarissen. Hamas heeft er meer dan 100 vrijgelaten. Ongeveer 130 gijzelaars zitten nog steeds in gevangenschap, en de schatting omvat de lichamen van ongeveer twintig mensen waarvan de Israëlische autoriteiten hebben vastgesteld dat ze zijn omgekomen. Ongeveer een half dozijn overgebleven gijzelaars zijn Amerikanen.
Maandenlang hebben Israëlische militaire en veiligheidsdiensten het enorme netwerk van tunnels onder Gaza in kaart gebracht in een poging de belangrijkste punten in het netwerk te begrijpen en Sinwar te vinden. Het nauwgezette werk wordt gedaan door soldaten die in de tunnels werken en informatie hebben verzameld die is achtergelaten door Hamas-strijders en die heeft geholpen het onderling verbonden ondergrondse systeem beter te begrijpen.
Terwijl soldaten door de tunnels trokken en onderweg mijnen ontwapenden, ontdekten ze administratieve bestanden, computers en telefoonboeken van Hamas die naar verschillende ‘kantoren’ in het netwerk verwezen, zeiden functionarissen.
Israëlische soldaten ontdekten ook bewijs dat Sinwar hen misschien een stap voor was, zei minister van Defensie Yoav Gallant eerder deze maand in een openbare toespraak. Volgens Israëlische persberichten vonden soldaten Sinwars kleding, handgeschreven aantekeningen en zelfs een tandenborstel die hij mogelijk heeft gebruikt.
De afgelopen dagen hebben sommige functionarissen gespeculeerd dat Sinwar mogelijk een paar kilometer verder is verhuisd naar Rafah, aan de grens met Egypte. Israëlische functionarissen hebben publiekelijk betwist dat Sinwar over de grens is ontsnapt.
Naast het ondervragen van gevangengenomen Hamas-strijders hielp de informatie die Israëlische strijdkrachten ondergronds vonden, hen om de routes van de tunnel beter te begrijpen. Amerikaanse inlichtingenanalisten helpen bij een deel van die tunnelkartering en dragen krachtige analytische technologieën bij die fragmenten van informatie samenvoegen, aldus functionarissen die bekend zijn met het werk.
Maar het zoeken, schoonmaken en afdichten van het enorme web, waarvan sommige deskundigen denken dat het wel 700 kilometer lang kan zijn, vergt veel tijd en materiaal. Voor het vernietigen van zelfs kleine stukken tunnel zijn grote hoeveelheden explosieven nodig. Israëlische strijdkrachten waren op zoek naar knooppunten die, eenmaal vernietigd, andere doorgangen die daaruit leidden feitelijk onbruikbaar konden maken, legden de functionarissen uit.
Amerikaanse inlichtingendiensten hielpen ook bij het analyseren van onderschepte communicatie en gegevens van herstelde harde schijven van computers, evenals informatie uit de ondervraging, zeiden functionarissen.
Die samenwerking kan helpen bij de zoektocht naar Sinwar. Maar er is geen Amerikaans inlichtingenpersoneel ter plaatse in Gaza, en de Amerikanen helpen Israël niet bij de dagelijkse inspanningen om Hamas-strijders en hun faciliteiten te lokaliseren en aan te vallen, zeiden Amerikaanse en Israëlische functionarissen. Een voormalige Mossad-officier die nauwe banden onderhoudt met de huidige leiding zei dat de Israëli’s geen Amerikaanse hulp nodig hebben in de oorlog.
“De vraag alleen al is beledigend”, zei de voormalige politieagent.
CIA-directeur William J. Burns nam, samen met zijn Israëlische tegenhanger, Mossad-chef David Barney, het voortouw bij de onderhandelingen over de vrijlating van de gijzelaars. De twee agentschappen delen al lang inlichtingen over terroristische groeperingen, Iran en andere gebieden die van belang zijn voor hun veiligheid.
De onderhandelingen over een pauze van zes weken in de gevechten en de vrijlating van burgergijzelaars gaan door, waarbij Israëlische en Amerikaanse functionarissen enig optimisme uiten. “We werken er allemaal aan”, zei Netanyahu zondag in CBS’ ‘Face the Nation’, na de bijeenkomsten van onderhandelaars uit de Verenigde Staten, Qatar, Egypte en Israël vorige week in Parijs. ‘Wij willen het, ik wil het’, zei hij. “Als Hamas zijn waanvoorstellingen laat varen… dan zullen we de vooruitgang boeken die we allemaal willen.”
Israël heeft de eisen van Hamas afgewezen voor de vrijlating van een groot aantal Palestijnse gevangenen in ruil voor gijzelaars, en voor het dagelijks binnenkomen van minstens 500 vrachtwagens met humanitaire hulp. Na door onderhandelaars te zijn geïnformeerd over de bijeenkomsten in Parijs, stemde het Israëlische oorlogskabinet er zaterdag mee in een delegatie naar de gesprekken te sturen, die maandag in Qatar zullen beginnen, zo meldden Israëlische media.
De publieke aandacht voor de verblijfplaats en het lot van Sinwar werd op 13 februari opnieuw aangewakkerd, toen het Israëlische leger beveiligingscamerabeelden vrijgaf van Sinwar in een tunnel onder Khan Younis, de stad waar ambtenaren denken dat Sinwar zich nu bevindt. Een militaire woordvoerder zei dat de video, onlangs verkregen door de IDF van een Hamas-camera, laat zien dat Sinwar met zijn vrouw, kinderen en broer door een verduisterde gang loopt op weg naar de schuilplaats, drie dagen na de Hamas-aanval in oktober.
De beelden boden de Israëliërs een zeldzame, close-up van het persoonlijke leven van de geheime leider. En dat was nog een aanwijzing dat het Israëlische leger zijn locatie mogelijk naderde.
Of Sinwar in staat is om troepen te leiden terwijl hij zich ondergronds schuilhoudt, is een kwestie van discussie. Een hoge Israëlische functionaris zei dat Sinwar nog steeds beslissingen neemt en de oorlog begint. Maar onlangs heeft Gallant zich publiekelijk afgevraagd hoeveel controle Sinwar heeft over zijn troepen, aangezien hij ondergedoken zit. “Hij voert geen militaire campagne, hij voert een persoonlijke overlevingscampagne”, zei Gallant eerder deze maand in een verklaring.
Sommige functionarissen, waaronder Gallant, hebben gesuggereerd dat de gijzelingsonderhandelingen langzaam vooruitgang boeken vanwege de tijd die nodig is om berichten te verzenden tussen het politieke leiderschap van Hamas buiten Israël en Sinwar en zijn troepen in Gaza.
Het doden van Sinwar zou een enorme strategische en symbolische overwinning voor Israël zijn. Maar sommige deskundigen vragen zich af of het elimineren van één leider de regering dichter bij Netanyahu’s doel zal brengen om Hamas volledig te vernietigen, wat volgens critici een slecht gedefinieerd en onrealistisch doel is.
‘Het doden van Sinwar zou pure gerechtigheid zijn. Sterker nog, hij verdient het om meer dan eens te sterven”, zegt Alon Pinkas, een ervaren Israëlische diplomaat en voormalig senior adviseur. “Voor de Israëli’s vertegenwoordigt hij het vleesgeworden kwaad, maar er mag geen twijfel over bestaan: zijn gevangenneming zal Hamas niet ‘uitroeien’, ‘tenietdoen’ of ‘ten val brengen’. Het zou ook geen overwinning zijn. Het zou een gerechtvaardigde vergelding van één man zijn en het zou de Israëli’s het gevoel geven dat er gerechtigheid is en een zekere mate van afsluiting. Niets meer niets minder.”
Veel Israëlische burgers hebben Netanyahu bekritiseerd omdat hij prioriteit gaf aan de vernietiging van Hamas boven de terugkeer van de resterende gijzelaars. In een opmerkelijk vertoon van verdeeldheid op het hoogste niveau van de regering zei Gadi Eisenkot, lid van het Israëlische oorlogskabinet en voormalig stafchef van de IDF, vorige maand dat de volledige vernietiging van Hamas onrealistisch was.
Eisenkot erkende dat Israëlische troepen een “grote klap” hadden toegebracht aan Hamas en zijn capaciteiten in het noorden van Gaza, waar onafhankelijke deskundigen zeiden dat meer dan tweederde van alle structuren waarschijnlijk beschadigd of vernietigd was. Maar “zij die spreken van absolute nederlaag en gebrek aan wil [on the part of Hamas] en bekwaamheid vertellen niet de waarheid”, vertelde hij aan het Israëlische Channel 12 News.
Privé hebben sommige Israëlische functionarissen een soortgelijke frustratie geuit over het doel, dat zij als onnodig absoluut beschouwen. Ze zeggen dat het haalbaarder en toch acceptabeler is om Hamas als militaire organisatie te degraderen – om zijn leiders te doden, samen met voldoende strijders, zodat het nooit meer een aanval op de schaal van 7 oktober kan lanceren.
Israëlische en Amerikaanse functionarissen hebben verschillende verklaringen gegeven over hoeveel Hamas-strijders de Israëlische strijdkrachten hebben gedood en hoeveel brigades zijn geneutraliseerd. De verwachte operatie tegen de zuidelijke stad Rafah, aan de grens met Egypte, wordt algemeen gezien als het laatste zetje van het Israëlische leger om de resterende georganiseerde militante Hamas-groepen te vernietigen.
Maar het lot van Sinwar blijft cruciaal voor de uitkomst van de oorlog, zelfs als de definitie van overwinning verandert. Sommige functionarissen die betrokken zijn bij de onderhandelingen over een mogelijke regeling hebben besproken of Sinwar Gaza mag verlaten en in ballingschap mag gaan, hoewel het onduidelijk blijft of hij ermee instemt en welk land, indien aanwezig, bereid zou zijn hem te accepteren, zei een Arabische functionaris.
Een andere voormalige Mossad-officier, die ook nog steeds in nauw contact staat met zijn collega’s, voerde aan dat de moord op Sinwar en zijn luitenanten belangrijk was, maar slechts een onderdeel van een bredere eis om de militaire capaciteit van Hamas te vernietigen, wat de aanval op Rafah noodzakelijk maakte.
Het verwijderen van Sinwar zal de oorlog niet beëindigen, maar het zou de ondergang van Hamas kunnen bespoedigen, zei een persoon die dicht bij de hoge Israëlische leiders stond.
“Wij schatten dat dit meer Gazanen zou aanmoedigen om zich uit te spreken en hun verantwoordelijkheid te nemen zonder Hamas”, zei de persoon. “En dat zou de vitale banden tussen Hamas en zijn internationale netwerk verbreken. We weten natuurlijk dat iemand anders in zijn schoenen zou stappen, maar dat zou óf tot een splitsing leiden, óf Hamas aanzienlijk verzwakken.’
Veel Israëli’s zouden dat een overwinning kunnen noemen.
Harris rapporteerde vanuit Tel Aviv, Jeruzalem en Washington. Missy Ryan, John Hudson en Karen DeYoung in Washington en Shira Rubin in Tel Aviv hebben bijgedragen aan dit rapport.