Uittreksel uit Vulkanen zijn heet: Oliver’s Great Big Universe #2 van Jorge Cham. September 2024 Gepubliceerd met toestemming van Amulet Books, een afdruk van ABRAMS.
De aarde lijkt veel op boba-thee.
Ken je die boba-theedrankjes die ze in sommige winkels verkopen, waar ze het schudden, maar als ze het aan jou geven, zijn alle verschillende dingen erin weggedreven naar een andere plek in de beker? Het ijs drijft naar boven, dan drijven de stukjes fruit daaronder, en vallen alle bobaballen naar de bodem?
Welnu, hetzelfde gebeurde op aarde. Toen er miljarden jaren geleden een grote lavabal was, dreven alle verschillende dingen erin op een ander niveau. De lichtere rotsen dreven naar de top, de zwaardere rotsen dreven daar net onder, en al het metalen spul zonk naar de bodem.
De aarde is een beetje rond, dus als de zware materie zonk, ging deze naar het midden van de aarde, en als de lichtere materie dreef, ging deze naar het buitenste deel van de aarde.
Hierdoor ziet het binnenste van de aarde eruit als wat er gebeurt als je een avocado of een hardgekookt ei doormidden snijdt en je alle lagen kunt zien.
Ik vertelde mijn tante dat iemand een boba-theedrank met avocado en eieren moest maken, en zij zei dat dit mijn badkamersituatie absoluut niet zou helpen.
Mijn tante zegt dat als je zou proberen een gat aan de andere kant van de aarde te graven, het volgende zou gebeuren: eerst zou je door losse dingen graven, zoals vuil of zand. Het kan klein zijn, maar ook een heel voetbalveld (ongeveer 0,1 kilometer).
Dan zou het de eerste rotslaag raken.
Het vuil en de rotslaag worden de korst genoemd. Dit komt omdat. . . knapperig. Het is over het algemeen gemaakt van gesteente dat extreem bros of kruimelig is. Het is 5 tot 70 kilometer dik, wat veel lijkt, maar het is behoorlijk dun vergeleken met de hele aarde. Het is ongeveer zo dik als een eierschaal zijn eigen ei is.
Dan wordt de tweede laag waar je doorheen moet graven de mantel genoemd. Deze is gemaakt van zwaardere stenen en is behoorlijk dik. Je zou 2.800 kilometer moeten graven om er voorbij te komen.
De mantel is waar de lava vandaan komt. Daar vormt het zich als magma, voordat het door scheuren in de korst naar buiten barst. Als je ooit in de mantel graaft, kun je maar beter hopen dat je niet per ongeluk in magma graaft.
Achter de mantel bevindt zich dan de kern van de aarde. Dit is een grote bal in het midden van de planeet die grotendeels is gemaakt van een metaal dat ijzer wordt genoemd. De eerste 2.200 kilometer wordt de buitenste kern genoemd en is bewolkt en gesmolten, wat betekent dat je er niet doorheen kunt graven. En in het midden bevindt zich een massieve bal van metaal, de binnenste kern, die 2.450 kilometer breed is.
Dus als je naar de andere kant van de wereld zou proberen te graven, zou het lang duren, zou je magma tegenkomen, en zou je door vloeibaar metaal moeten zwemmen en door massief ijzer moeten snijden.
Niet alleen dat, maar mijn tante zei dat het SUPER HEET was op aarde. Het is nog steeds een stuk heter dan toen de aarde een grote lavabal was en er veel radioactief spul in de aarde zit, dat rotsen en metaal opwarmt.
Het aardoppervlak is lekker koud omdat we ons dicht bij de ruimte bevinden, wat erg koud is. Maar in de mantel is de temperatuur 3.500°C en in de kern 6.000°C. Dat is behoorlijk warm als je bedenkt dat het oppervlak van de zon ook ongeveer 6.000°C is.
Er is ook veel druk in de aarde. Het komt van alle rotsen en metalen die door de zwaartekracht proberen samengedrukt te worden. Als je zo diep zou graven, zou je heel snel tot pulp vermalen worden.
Over druk gesproken, ik moest nog naar het toilet.
Jorge Cham is een voor een Emmy genomineerde bestverkopende filmmaker. . . veel dingen: van de populaire PBS-show Elinor vraagt zich af waarom in een populair non-fictieboek voor volwassenen genaamd Wij hebben geen ideesamen met de populaire podcast Daniel en Jorge leggen het universum uit en een populaire webcomic PHD-strips. Hij is zonder twijfel een expert in het op interessante en onderhoudende wijze uitleggen van dingen over de wereld. Hij behaalde zijn doctoraat in robotica aan Stanford University en was van 2003 tot 2005 docent en onderzoeksmedewerker bij Caltech. Hij komt oorspronkelijk uit Panama.