Geheime militaire ruimteprogramma’s zijn misschien iets minder geheim, zegt het Pentagon

Een delegatie van Franse militaire officieren bezocht in 2022 het Combined Space Operations Center op de Vandenberg Space Force Base in Californië.
Toename / Een delegatie van Franse militaire officieren bezocht in 2022 het Combined Space Operations Center op de Vandenberg Space Force Base in Californië.

Eind vorig jaar ondertekende plaatsvervangend minister van Defensie Kathleen Hicks een memorandum waarin het decennia-oude beleid werd herzien over de manier waarop het Pentagon gevoelige militaire ruimtevaartprogramma’s geheim houdt. Verwacht echter niet dat defensiefunctionarissen openlijk praten over alles wat ze doen om China en Rusland in een baan om de aarde te bestrijden.

John Plumb, adjunct-secretaris van Defensie voor ruimtevaartbeleid, maakte de beleidswijziging bekend op een persconferentie van 17 januari. Jarenlang hebben Pentagon-functionarissen in meerdere regeringen geklaagd over hun onvermogen om informatie te delen met andere landen en commerciële partners. Inherent, zo betoogden zij, beperkt deze onderdrukking van informatie het vermogen van het leger om contact te maken met bondgenoten, tegenstanders af te schrikken en te reageren op bedreigingen in de ruimte.

In zijn verklaring van vorige week zei Plumb dat het nieuwe beleid “oude classificatiebarrières wegneemt die ons vermogen hebben belemmerd om binnen de Amerikaanse overheid en met bondgenoten samen te werken op het gebied van de ruimtevaart.”

Maar Plumb wees er zorgvuldig op dat de memo van Hicks opriep tot “declassificatie, en niet declassificatie” van de ruimtevaartprogramma’s van het leger. “Zie het dus als declassificatie.” In feite betekent dit dat het Pentagon gevoelige informatie beschikbaar kan stellen aan mensen met lagere veiligheidsmachtigingen. Meer aandacht voor het probleem betekent meestal betere oplossingen.

Een nieuw beleid voor een nieuwe eeuw

Enkele van de meest geheime ruimtetechnologieën van het Pentagon maken deel uit van het Special Access Program (SAP), waar informatie zeer geheim is en slechts een paar functionarissen alle aspecten van het programma kennen. Met SAP’s is het moeilijk of onmogelijk om informatie te delen met bondgenoten en partners, en soms lopen functionarissen tegen wegversperringen aan, zelfs als ze programma’s bespreken met verschillende delen van het ministerie van Defensie.

‘Over het algemeen heeft de afdeling te veel geclassificeerd’, zei Hicks in november tegen verslaggevers.

Over het algemeen is het gemakkelijker om een ​​classificatieniveau aan een document of programma toe te wijzen dan om het classificatieniveau te wijzigen. “De auteur van het document, meestal een lid van de staf van het buitenlands beleid of de nationale veiligheidsdienst, beslist of het geheim moet worden gehouden”, schreef Bruce Riedel, een dertigjarige CIA-veteraan en voormalig adviseur van vier presidenten. “In bijna alle gevallen is dit een simpele beslissing. Zijn haar voorgangers geclassificeerd? Zo ja, classificeren.”

De overheid heeft periodieke beoordelingen om te bepalen of iets nog steeds geclassificeerd moet worden, maar meestal duurt het tientallen jaren voordat geheime documenten zijn beoordeeld. Als ze überhaupt worden gepubliceerd, hebben ze over het algemeen alleen waarde als onderdeel van het historische record.

Het door Hicks ondertekende derubriceringsmemorandum is zelf geclassificeerd, zei Plumb. Hicks contracteerde hem eind vorig jaar.

“Wat een classificatiememorandum over het algemeen doet, is… het herschrijft echt een oud document dat twintig jaar geleden zijn oorsprong had”, zei Plumb. “En het is eenvoudigweg niet langer van toepassing op de huidige omgeving die de nationale veiligheidsruimte omvat.”

Het Pentagon heeft China aangewezen als de grootste bedreiging voor de nationale veiligheid van de Verenigde Staten. Veel van wat het Pentagon in de ruimte doet, is gericht op het behouden van het concurrentievoordeel van het Amerikaanse leger ten opzichte van China of op het reageren op China in gevallen waarin Chinese capaciteiten Amerikaanse bezittingen in een baan om de aarde zouden kunnen bedreigen.

Deze overkoepelende focus op China raakt alle ruimtevaartprogramma’s van het leger en de vloot spionagesatellieten van het NRO. Het leger lanceert nieuwe constellaties van satellieten die zijn ontworpen om hypersonische raketten te detecteren en te volgen, wat hun vermogen aantoont om snel een satelliet in een baan om de aarde te brengen, en is geïnteresseerd in het benutten van de commerciële ruimtevaartcapaciteiten van de Amerikaanse industrie, variërend van het bijtanken van de ruimte tot breedbandcommunicatie.

“Ons netwerk van bondgenoten en partners is een asymmetrisch voordeel en krachtvermenigvuldiger die noch China noch Rusland kan evenaren”, aldus Plumb.

Ambtenaren zeiden dat de dreigingsomgeving het leger vereiste om wendbaarder te zijn. Het is belangrijker om samen te werken met bondgenoten en commerciële partners.