Eeerder deze week vroeg de cultuurafdeling me om vier games aan te bevelen voor onze jaarlijkse herfstkunstrecensie. Lezer: Ik worstelde. De periode tussen september en november is meestal gevuld met AAA-releases, terwijl uitgevers strijden om ruimte in de historisch lucratieve aanloop naar Kerstmis. Zelfs in dit tijdperk van ‘live service’-games als Fortnite, Destiny en Genshin Impact (die externe verkooppatronen negeren ten gunste van hun eigen steeds bijgewerkte seizoenspassen) ben je meestal verzekerd van een herfstreeks grote game-releases.
Maar dit jaar… niet zo veel. September gaat vooral over The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom (hieronder). Oktober is de reboot van Silent Hill 2, Call of Duty: Black Ops 6 en af en toe Sonic X Shadow Generations. We moeten tot november wachten op een werkelijk drukke reeks blockbusters met Slitterhead, Football Manager 2025, Assassin’s Creed Shadows en Stalker 2: Heart of Chernobyl, allemaal klaar voor ons winterplezier. De langverwachte RPG Avowed is uitgesteld tot 2025, terwijl Indiana Jones and the Great Circle nog steeds geen releasedatum na “2024” heeft gekregen, wat er niet veelbelovend uitziet.
Waarom is dit? Er zijn verschillende mogelijke verklaringen. 2023 was een druk jaar, overladen met grote releases als Baldur’s Gate 3, Marvel’s Spider-Man 2, Alan Wake 2, The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, Starfield en Diablo IV. Ondertussen ziet 2025 er al erg druk uit met GTA 6, Death Stranding 2, Monster Hunter Wilds en Civilization 7 die allemaal hun spieren proberen te buigen. En de golf van ontwikkelingsactiviteiten die plaatsvond tijdens Covid neemt nu af – zoals we zien aan het beschamende aantal ontslagen en studiosluitingen in de hele industrie. Wellicht werd een mager jaar verwacht.
Het goede nieuws is dat de vermindering van het aantal opvallende megatitels betekent dat kleinere games een kans krijgen om publiek te trekken. September heeft een aantal echt interessante originele en indietitels, zoals de vreemde avonturen van Phoenix Springs (hierboven afgebeeld) en Demonschool, de fascinerende retrocollectie UFO 50 en het Atari-tijdperk Thaiback Yars Rising. Mijn zoon Zac wil wanhopig Dragon Ball: Sparking van oktober spelen! Nul, terwijl ik als oud fan van de strips, tekenfilms en Konami-arcadegames uit de jaren negentig zal genieten van TMNT: Mutants Unleashed. Life is Strange: Double Exposure zou ook moeten profiteren van de extra ruimte die het krijgt voor zijn tijdverschuivende moordmysterie.
Misschien is er iets geruststellends aan het feit dat tientallen gigantische, eeuwige videogamefranchises op je afkomen in een tijdsbestek van twaalf weken. Net als zomerse blockbusters markeren ze de structuur van onze jaren; ze vertellen ons waar we waren en wat we deden op belangrijke momenten in ons leven. In een wereld waar oude zekerheden aan het afbrokkelen zijn, zorgen feestrituelen voor stabiliteit en gedeelde verwachtingen. Misschien zullen er nooit meer mensen in de rij staan om de nieuwste Star Wars-film te zien, of om middernacht in de rij staan voor Game of Electronics Boutique om Call of Duty: Modern Warfare te kopen, maar dat spektakel van consumentenenthousiasme betekende echt iets.
En toch bieden de rustigere jaren ons andere kansen. Je krijgt de tijd en ruimte om de gebruikelijke aankopen achterwege te laten. 2014 wordt vaak een “slecht” jaar voor games genoemd vanwege het gebrek aan grote releases. Maar het was ook het jaar van Alien: Isolation, Titanfall en Shovel Knight. Het was het jaar waarin ik honderden uren doorbracht in Middle-earth: Shadow of Mordor, ook al ben ik helemaal geen Lord of the Rings-fan. Het was het jaar van OlliOlli en The Evil Within en The Vanishing of Ethan Carter. Dit zijn spellen die ik misschien niet goed had kunnen spelen als ze niet de ruimte hadden gekregen. Ik ben zo blij.
Hoe dan ook, ik kon vier games uitkiezen voor de Fall Art Preview, en toen ik er breder over begon na te denken, kwamen er nog veel meer bij. Gebruik de komende herfst dus om iets nieuws te proberen, iets origineels, iets dat je kunt delen en aanbevelen. Met deze spellen kun je de herfst en de winter net zo goed doorkomen, en aan het eind heb je je eigen verhalen.
Wat te spelen
Nu de Special Olympics dit jaar ontbreken, is het de moeite waard om er nog eens naar te kijken Nintendo Switch Sports, vooral sinds de nieuwe update basketbal aan de selectie heeft toegevoegd. Je kunt alleen of tegen vrienden spelen (online en lokaal), waarbij je de Joycon schudt om te dribbelen en met je pols beweegt om te schieten. Er zijn ook minigames om je dunkvaardigheden te testen. In de collectie zijn nog vijf andere Olympische evenementen opgenomen, zodat je eenvoudig je eigen, enigszins chaotische sporttoernooi kunt organiseren.
Verkrijgbaar bij: Nintendo-schakelaar
Geschatte speelduur: Zo veel als je wilt
Wat te lezen
-
Indiestudio Innersloth scoorde met hun verraderlijk een onverwachte grote hit Tussen ons speelt tijdens isolatie. Nu gebruikt het bedrijf dat geld om kleine ontwikkelaars met innovatieve ideeën te financieren – een bemoedigend verhaal.
-
Er zijn nieuwe geruchten over nieuw Halveringstijd het spel! Verwijzingen naar Valve’s ontwikkeling met de codenaam ‘Project White Sands’ zijn gevonden in de online portfolio van videogameactrice Natasha Chandel. De vermelding is inmiddels van de site verwijderd, maar dat houdt de geruchtenmolen niet tegen.
-
Ik houd van heel specifiek deep dive-videogame, en Polygon is een uitstekende bron. De nieuwste pagina is een lijst met alle verboden en niet-uitgezonden Pokémon-tekenfilmafleveringen, samen met uitleg. Het is een wilde rit.
na het promoten van de nieuwsbrief
Wat te klikken
Blok met vragen
De vraag van deze week kwam van X-gebruiker Dan Chamberswie vroeg het:
“Kan de Switch 2, of hoe het ook gaat heten, ooit hopen de Switch waar te maken, of is het gedoemd tot een soortgelijke mislukking? En wat zijn enkele van de belangrijkste fundamenten voor succes?”
Er is weinig bekend over de volgende console van Nintendo, behalve het feit dat deze vóór eind maart 2025 zou moeten verschijnen en dat de specificaties naar verluidt een octa-core Cortex-A78AE-processor, 8 GB RAM en 64 GB interne opslag omvatten. Dat is prima, maar het is niet erg spannend, en niemand komt naar Nintendo-consoles vanwege de technische genialiteit.
Met uitzondering van de SNES heeft het bedrijf het altijd het beste gedaan als het de vorm van zijn machines radicaal vernieuwde (de SNES op de N64, de GameCube op de Wii), terwijl het (relatief gesproken) moeite had met het doorvoeren van meer technologiegedreven updates. – namelijk de GameCube (geliefd bij sommigen, maar een teleurstelling in de verkoop) en de Wii U. De Switch 2 lijkt op dit moment in de laatste categorie te vallen; we horen niets over wilde nieuwe ideeën op het gebied van interface of interactie.
Wat hij nodig heeft is een zeer visueel, gemakkelijk te begrijpen, baanbrekend concept – iets dat gemakkelijk kan worden getoond in een paar seconden aan beeldmateriaal van een nieuwe Super Mario-game. Misschien komt er een nieuwe ingebouwde schermfunctie of een lokaal multiplayer-concept dat we nog niet eerder hebben gezien. De ontwerpfilosofie van Nintendo’s grote techwizard Gunpei Yokoi geldt nog steeds: lateraal denken met verouderde technologieën. Een groot OLED-scherm volstaat gewoon niet.
Heeft u een vraag voor het Vragenblok – of heeft u iets anders te zeggen over de nieuwsbrief – e-mail ons op pushbuttons@theguardian.com.