‘Forever-chemicaliën’ die in lithium-ionbatterijen worden gebruikt, vormen een bedreiging voor het milieu, zo blijkt uit onderzoek | Lithium-ion batterijen

Giftige PFAS ‘forever chemicaliën’ die worden gebruikt in lithium-ionbatterijen die essentieel zijn voor de transitie naar schone energie, zijn een gevaarlijke bron van chemische vervuiling die volgens nieuw onderzoek een bedreiging vormt voor het milieu en de menselijke gezondheid naarmate de opkomende industrie zich uitbreidt.

De veelzijdige, collegiaal getoetste studie concentreerde zich op een weinig onderzochte en ongereguleerde subklasse van PFAS, genaamd bis-FASI, die wordt gebruikt in lithium-ionbatterijen.

Onderzoekers hebben alarmerende hoeveelheden chemicaliën in het milieu nabij productiefaciliteiten aangetroffen, hun aanwezigheid in afgelegen gebieden over de hele wereld vastgesteld, vastgesteld dat deze giftig zijn voor levende organismen, en vastgesteld dat batterijafval dat op stortplaatsen wordt gedumpt een belangrijke bron van vervuiling is.

Het land wordt geconfronteerd met “twee cruciale uitdagingen: het minimaliseren van de watervervuiling en het vergroten van ons gebruik van schone en duurzame energie, die beide goede doelen zijn”, zegt Jennifer Guelfo, onderzoeker en co-auteur van het onderzoek aan de Texas Tech University.

“Maar er zit een beetje verschil tussen de twee, en deze studie benadrukt dat we nu een kans hebben nu we deze energie-infrastructuur opschalen om de milieurisicobeoordelingen beter te integreren”, voegde ze eraan toe.

PFAS zijn een klasse van ongeveer 16.000 door de mens gemaakte verbindingen die het meest worden gebruikt om producten bestand te maken tegen water, vlekken en hitte. Ze worden ‘forever chemicaliën’ genoemd omdat ze op natuurlijke wijze niet worden afgebroken en zich bij mensen ophopen. De chemicaliën zijn in verband gebracht met kanker, geboorteafwijkingen, leverziekten, schildklieraandoeningen, een laag aantal zaadcellen en tal van andere ernstige gezondheidsproblemen.

Voorstanders van de volksgezondheid waarschuwen steeds vaker voor de noodzaak om alternatieven te vinden voor giftige chemicaliën voor schone energietechnologie, zoals batterijen en windturbines, naarmate de transitie vordert.

In het artikel wordt opgemerkt dat er weinig normen zijn voor het einde van de levensduur van PFAS-batterijafval, en dat de overgrote meerderheid op gemeentelijke stortplaatsen terechtkomt waar het in de waterwegen kan uitlogen, zich lokaal kan ophopen of over lange afstanden kan worden getransporteerd.

Het testte de chemicaliën in historische percolaatmonsters en vond er geen in die van vóór het midden van de jaren negentig, toen de klasse van chemicaliën op de markt werd gebracht.

De studie benadrukte eerder onderzoek dat bis-FASI kan worden hergebruikt, hoewel slechts 5% van de lithiumbatterijen wordt gerecycled. Dit zou kunnen leiden tot een verwachte 8 miljoen ton afgedankte batterijen in 2040 als de recycling van batterijen niet dramatisch toeneemt met de vraag.

“Dit suggereert dat we deze klasse van PFAS nader moeten bekijken,” zei Guelfo.

Omdat er zeer weinig toxicologische gegevens over bis-FASI beschikbaar zijn, heeft het onderzoek ook de effecten op ongewervelde dieren en zebravissen gecontroleerd. Er werden effecten gevonden bij lage blootstellingsniveaus, wat duidt op toxiciteit die consistent is met andere PFAS-verbindingen waarvan bekend is dat ze gevaarlijk zijn.

sla de nieuwsbriefpromotie over

De onderzoekers bemonsterden ook het water, de bodem en de lucht rond de 3M-fabriek in Minnesota en andere grote faciliteiten waarvan bekend is dat ze de chemicaliën produceren. Bodem- en waterstanden waren een punt van zorg, zei Guelfo, en de detectie van chemicaliën in de sneeuw suggereert dat de chemicaliën gemakkelijk door de atmosfeer bewegen.

Dit kan helpen verklaren waarom de chemicaliën zijn aangetroffen in Chinees zeewater en andere afgelegen gebieden die niet dicht bij productiefaciliteiten liggen.

Hoewel de meest gebruikte definities van PFAS wereldwijd bis-FASI omvatten, beschouwt een divisie van de EPA het niet als behorend tot een chemische klasse, en daarom is het niet opgenomen in de lijst van verbindingen die in Amerikaans water worden gemonitord. De EPA heeft kritiek geuit vanwege het gebruik van een enge definitie van PFAS, waarvan voorstanders van de volksgezondheid zeggen dat deze op aandringen van de industrie bepaalde chemicaliën heeft uitgesloten.

Uit het nieuwe onderzoek, gecombineerd met eerder bewijsmateriaal, blijkt echter dat bis-FASI’s net zo persistent, mobiel en giftig zijn als de meeste andere PFAS’s, aldus Lee Ferguson, onderzoeker en co-auteur van Duke University.

“Deze classificatie, gecombineerd met de enorme toename van de opslag van schone energie die we zien, zou op zijn minst alarmbellen moeten doen rinkelen”, zei hij.