Het was al maanden duidelijk dat Andy Farrell de British & Irish Lions-tournee van 2025 naar Australië zou leiden, waardoor zijn kroning in het centrum van Londen een grotendeels ceremoniële aangelegenheid zou worden. De enige grotere zekerheid was dat de nieuwe baas meer vragen zou moeten stellen over de volgende stap van zijn zoon Owen, met name over de vraag of een mogelijke overstap naar de Franse Top 14 zijn selectiekansen zou kunnen aantasten.
Het huidige antwoord is nee, ondanks de recente beslissing van Owen om te stoppen met het spelen van Testrugby voor Engeland. Farrell senior heeft duidelijk gemaakt dat alle spelers die in het buitenland wonen in aanmerking komen voor de tour, een precedent dat wordt geschapen door spelers als Finn Russell in Parijs 2021. Zoals de 48-jarige botweg zei: “We zullen alles overwegen in termen van de vraag of zij zullen het verschil maken voor de Lions-tour. Dat is het enige dat telt.”
Vorm, zo merkte ze al snel op, telde meer dan de geografische positie van een speler of de kleur van de trui die hij droeg. Hij was er ook van overtuigd dat zijn zoon als ieder ander zou worden behandeld, ongeacht waar hij volgend seizoen rugby speelt bij zijn club. “De selectie is wat dat betreft hetzelfde als die van iedereen. Het is niet anders.”
In dit geval is het echter niet zo eenvoudig. Het lijkt nu al zeker dat de spelers die betrokken zijn bij de play-offs van de Franse competitie het eerste deel van de Lions-tour zullen missen, die begint met een opwarmwedstrijd tegen Ierland in Dublin op vrijdag 20 juni. Daartegenover staat de waarschijnlijkheid dat de Lions minstens één ervaren nummer 10 nodig zullen hebben, waarbij Scotsman Russell momenteel de enige startende fly-half is in de vier binnenlandse bonden.
Ook is er op deze afstand geen duidelijke tourcaptain in de vorm van Alun Wyn Jones. Daarom noemen sommige goksites Farrell Jr. als hun laagste inzet als aanvoerder, vóór de Engelse Maro Itoje, de Ierse James Ryan en Wales. Jac Morgan. Dat hangt natuurlijk allemaal af van de vraag of Farrell zich beschikbaar stelt voor de tournee, en zelfs zijn vader houdt vol dat hij de toekomstplannen van zijn zoon nog niet kent.
“Het is zijn keuze”, herhaalde de Ierse coach toen hem werd gevraagd of hij Owen zou steunen om naar het buitenland te verhuizen. “Natuurlijk. Geen beloftes, het is een korte carrière. Je wilt dingen doen die je drijven en je gezin gelukkig maken. Het gaat allemaal om de herinneringen die je maakt, niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen. Voor sommigen is de gedachte om je te binden naar één club extra, extra speciaal. Owen heeft dat bij Saracens, maar als er dingen veranderen – en ik weet niet of dat wel of niet zal gebeuren – dan zal dat om de juiste redenen zijn.”
Omdat hij als verdedigende coach betrokken was bij twee eerdere Lions-expedities in 2013 en 2017, bestaat er geen twijfel over dat Farrell Sr klaar zal zijn voor deze specifieke uitdaging – “Ik hou van alles boven het format” – ongeacht hoeveel familieleden er in het vliegtuig zitten. In theorie heeft hij enorme schoenen te vervullen als opvolger van de al lang dienende Warren Gatland. In de praktijk werd hij, als doorgewinterd winnaar in beide codes, geboren voor deze spraakmakende meesterrol.
na het promoten van de nieuwsbrief
Alleen de taal rond de meest begeerde rugbybaan op het noordelijk halfrond is enigszins veranderd. In 2013 werd Farrell gefilmd waarin hij zijn spelers aanmoedigde om de “blessure-arena” te betreden toen de Test-serie tegen de Wallabies zijn hoogtepunt bereikte. Iets meer dan tien jaar later moest hij zelfs lachen om Lions-topman Ben Calveley die hem een ‘cultuurarchitect’ noemde vanwege zijn bewezen vermogen om squadrons te binden. ‘Zo zou ik mezelf niet omschrijven,’ antwoordde hij onmiddellijk, terwijl hij de bekende Wigan-glimlach met platte neus liet zien. “Het wordt geen filmsterrol van mij, ik blijf gewoon mezelf en zorg ervoor dat het team op de eerste plaats komt.”
Wat hij echter absoluut vertegenwoordigt, is een ernstige bedreiging voor Australië. Als voormalig rugby league-legende wordt Farrell zeer gerespecteerd en het zal fascinerend zijn om te zien wie de Wallabies tegen hem willen opnemen. Zelfs als het zijn Ierse coaching-voorganger Joe Schmidt is – “Hij wilde me niet vertellen dat hij was benaderd, dus het heeft geen zin om het hem te vragen” – heeft Farrell een griezelig vermogen om de gelegenheid aan te pakken. Zijn uiteindelijke coachingteam – Paul O’Connell, Gregor Townsend, Felix Jones en misschien zelfs Ronan O’Gara zullen allemaal kanshebbers zijn – zal geen lichtgewichten bevatten.
Het is ook een belangrijke tour voor de Lions na de Covid-verstoring, lege stadions en smerig eten van de laatste Zuid-Afrikaanse series. Gelukkig staat in het tourcontract al vastgelegd dat Wallabies-spelers beschikbaar moeten zijn voor opwarmwedstrijden, en er zijn gesprekken gaande over mogelijke wijzigingen in de traditionele Lions-tour na Nieuw-Zeeland in 2029. Het project, genaamd Beyond 25, zal verschillende opties en Calveley benadrukte dat “er niets vastligt voor de toekomst”. Lions-tours zijn in sommige opzichten misschien anachronistisch, maar het zijn nog steeds geldkoeien.