Een social media chef vindt Amerikaanse klassiekers opnieuw uit met een Aziatisch tintje: NPR

Geroosterde kersen met sesamsmaak. Een pop-tart met een topping van aardbeienlychee. en een lunch met gebakken gua bao van varkensvlees, komkommersalade en een yakult.

De sociale mediapagina van Frankie Ga staat vol met video’s van dergelijke creaties – items die je normaal niet zou vinden in je plaatselijke Amerikaanse supermarkt.

Dat is het hele punt, zegt Ga, een Taiwanese Amerikaanse voedselproducent en kookboekenauteur De eerste generatie.

“Ik vroeg mezelf af, in een alternatief universum, waar de wereld veel inclusiever was en deze verschillende smaken aannam, wat zouden Aziatische Amerikanen willen zien?” ze zei.

Ga sprak met NPR over hoe haar populaire kookserie op sociale media, ‘Turning American Classics Asian’, tot stand kwam en hoe haar oorsprong was als eerbetoon aan haar familie en haar opvoeding in het Midwesten.

De supermarkt leek vast te zitten in de tijd

Het idee ontstond na een bezoek aan zijn plaatselijke supermarkt. Terwijl hij door de gangpaden liep, merkte Gao dat het meeste voedsel dat in de schappen lag, leek op wat hij twintig jaar geleden als kind zag. Ondertussen werden ingrediënten als sojasaus en miso nog steeds strikt gegroepeerd in de ‘Aziatische’ of ‘internationale’ gangpaden.

“Restaurants omarmen steeds meer Aziatische ingrediënten en supermarkten lijken dit voorbeeld te volgen”, zegt Ga.

Voor veel immigranten en kinderen van immigranten is voedsel een intiem onderdeel van de identiteit. Voor GAW was het spreiden over het ‘Aziatische’ gangpad en de rest van de supermarkt ook symbolisch voor zijn opvoeding in Cincinnati, Ohio.

Toen hij opgroeide, had Gao het gevoel dat hij een dubbelleven leidde. In het openbaar genoot Ga van de kipnuggets en frietjes van McDonald’s. Thuis genoot hij van de rundvleesnoedelsoep van zijn grootmoeder. Het kostte tijd om zijn dubbele smaakpalet te omarmen.

Jaren later in zijn appartement in Seattle, Ga begon te experimenteren met haar jeugdliefdes. Hij sleutelde aan Campbell’s champignonroomsoep en maakte er congee van. Hij mengde macaroni en kaas met miso. Voor elk gerecht ontwerpt hij de verpakking alsof hij eigenaar is van een voedingsbedrijf.

Ga deelde haar brouwsels op sociale media. Sluit het. Zijn eten en zijn ervaringen in de supermarkt vonden weerklank bij mensen, vooral bij andere Aziatische Amerikanen.

“Het was verrassend. Ik besefte niet hoeveel mensen dezelfde ervaring hadden als ik”, zei ze.

Een liefdesbrief aan haar kinderen aan zichzelf

“American Classics Turning Asian” gaat niet alleen over Ga’s waardering voor Aziatische smaken en ingrediënten, of over het afstoten van Amerikaanse basisproducten. In plaats daarvan is het Gao’s manier om hulde te brengen aan zowel de Aziatisch-Amerikaanse ervaring – als aan de grotere schaal.

“Ik heb altijd een soort van dat soort ruimte overspannen”, zei hij. “Toen ik opgroeide in het Midwesten, voelde ik me nooit Aziatisch genoeg. Maar toen voelde ik me niet Amerikaans genoeg toen ik bij mijn Aziatische familie was. “

Als Twinkies met matcha-smaak of Pop-Tarts met aardbeienlychee er waren toen Gao jonger was, denkt ze dat dit haar zou helpen die ervaringen te omarmen.

“Als ik in een generieke Amerikaanse supermarkt was geweest en toen rijstwafels had gezien, denk ik dat ik daardoor de muren had kunnen afbreken en zeggen: ‘Oh, dit bestaat alleen in mijn huis'”, zei ze. “En ik zou met mijn hele ziel in de wereld aanwezig kunnen zijn.”

Het project houdt ook verband met zijn familie en het opgroeien in het Midwesten

Ga’s reis naar koken en haar eerste kookboek zijn geïnspireerd door haar vader, die in 2014 stierf aan longkanker. Het opnieuw bekijken van de oude gerechten van zijn vader en zijn grootmoeder van vaderskant was een manier om de herinnering aan zijn vader levend te houden, zei Ga.

In deze kookserie haalt hij ook herinneringen op aan de tijd die hij bij zijn moeder doorbracht. Dankzij hem kon Gao als kind genieten van lunches, Twinkies en Pop-Tarts. Hij wilde er zeker van zijn dat hij erbij zou horen en vrienden zou maken.

“Mijn moeder bevoorraadde altijd de hele voorraadkast, zodat ik, als ik ging lunchen, als het eerste kind in de cafetaria was met de beste lunch”, zei hij.

Het project komt ook voort uit de Midwest-wortels van GAW. In zijn buurt stonden restaurants synoniem voor fastfood en de Olive Garden was dé plek voor speciale gelegenheden.

Late avonden met haar ouders bij de drive-thru van McDonald’s waren als kind gebruikelijk, zei Gao, omdat haar ouders vaak uitgeput waren na lange uren werken. “Het was een herinnering aan hoeveel ze moesten haasten”, zei hij.

In Ga’s versie van een happy meal combineert hij de broodjes met gestoomd en gemalen varkensvlees met lente-uitjes en gember, en belegt het met een chili-crunch-ketchup.

Terwijl hij kookt, denkt hij aan zijn vader, zijn moeder, zijn grootouders – en de troost die dit voedsel hen bracht toen ze zich aanpasten aan het leven in Amerika.

“Ik denk dat ze altijd het gevoel hadden dat ze aan de buitenkant gebroken waren”, zei hij. “Als ik hun eten in een fastfoodrestaurant zie, denk ik dat ze het gevoel krijgen dat ze aan tafel zitten.”