Het is zoet water wordt in veel landen steeds schaarser, maar niet in Groenland. De ijskap bevat ongeveer 6,5 procent van al het zoete water in de wereld, en er wordt geschat dat ruim 350 biljoen liter per jaar in de oceaan stroomt. En nu de klimaatverandering het smelten van het noordpoolgebied versnelt, zal er elk jaar een steeds groter deel van het Groenlandse water van het eiland stromen.
Op sommige plaatsen waar watertekorten zijn, worden diezelfde watermoleculen mogelijk uit de zee gehaald en door ontzilting weer in zoet water gebracht, tegen hoge elektrische en financiële kosten. Dit inspireerde de startup om een ongewone en ambitieuze onderneming na te streven die gedeeltelijk werd goedgekeurd door de regering van Groenland: het verzamelen van gletsjersmeltwater en het naar het buitenland verschepen.
“We beschikken over een van de beste hulpbronnen ter wereld op dit gebied, en dat zijn er in overvloed, en we willen die boodschap overbrengen aan investeerders en potentiële markten”, zegt Naaja H. Nathanielsen, de Groenlandse minister van Zaken en Handel.
De startup achter het idee, Arctic Water Bank, is van plan een dam te bouwen in het zuiden van Groenland, het smeltwater op te vangen en het vervolgens per bulkschip over de hele wereld te transporteren. Als alles volgens plan verloopt, zegt het bedrijf dat het project volledig CO2-neutraal zal zijn en minimale schade aan het lokale milieu zal veroorzaken.
“Dit is een van de schoonste wateren ter wereld. Iedereen die Groenlands water heeft geproefd, weet dat het puur wit goud is”, zegt Samir Ben Tabib, medeoprichter en hoofd internationale betrekkingen bij de startup.
Ben Tabib benadrukt dat de Arctic Water Bank in de eerste plaats een bedrijf is, maar hij gelooft dat zij ook een dienst kan verlenen aan de Groenlanders en de rest van de wereld. Hij beweert dat zijn bedrijf de burgers van Groenland zal helpen door de natuurlijke hulpbronnen van het land te exploiteren en belasting te betalen over de inkomsten die daaruit worden gegenereerd, een ambitie die door de regering wordt gedeeld. “Het doel is tweeledig”, zegt Nathanielsen. “Het gaat om nieuwe bronnen van inkomsten voor de staatskas, maar ook om de ontwikkeling van lokale bedrijven en de daarmee samenhangende creatie van banen.”
Op de lange termijn, zegt Ben Tabib, zou de Arctic Water Bank zelfs de dreigende mondiale watercrisis kunnen helpen verlichten. “Het is waarschijnlijk niet iets dat ons kleine bedrijf alleen kan oplossen, maar in Groenland is zoet water een hulpbron die gewoon in de zee terechtkomt.”
Op dit moment beschikt de startup over de initiële machtigingen die het nodig heeft. In documenten die WIRED heeft ingezien, geeft de regering het bedrijf de komende twintig jaar exclusieve rechten om al het water en ijs uit de rivier nabij de stad Narsaq te gebruiken. Gemiddeld produceert deze rivier jaarlijks 21,3 miljard liter water, bijna volledig smeltwater van de Groenlandse ijskap. Maar voordat het water kan worden geleverd, moet er een dam worden gebouwd en zal de Arctic Water Bank een milieueffectrapportage (MER) moeten voltooien om met de bouw te kunnen beginnen.
Dit is niet zo’n groot obstakel als het lijkt. Groenland is misschien wel een van de meest ongerepte gebieden ter wereld – ongeveer zo groot als West-Europa en er wonen minder dan 60.000 mensen – maar het bouwen van dammen is niet ongehoord, zegt Karl Zinglersen, hoofd van de afdeling Milieu en Mineralen van het Groenland Instituut. van natuurlijke hulpbronnen. Begin jaren negentig werd de eerste waterkrachtcentrale gebouwd voor de hoofdstad Nuuk, en sindsdien zijn er in het hele land verschillende kleinere waterkrachtcentrales gebouwd. Het MER-proces is zeer grondig, zegt Zingerlsen, maar in zijn ervaring stopt het zelden een project.