Uit een recent mondiaal onderzoek, waarbij 10.000 jongeren uit 10 landen werden ondervraagd, bleek dat bijna 60 procent van hen uiterst bezorgd is over de toekomstige toestand van de planeet. Het rapport, gepubliceerd in een medisch tijdschrift LancetUit onderzoek bleek ook dat bijna de helft van de respondenten zei dat dergelijke problemen hen dagelijks treffen, en dat driekwart het eens was met de stelling dat ‘de toekomst eng is’. Dit, evenals vele andere onderzoeken, tonen duidelijk aan dat klimaatverandering niet alleen een bedreiging vormt voor het milieu waarin we leven. Het vormt ook een zeer reële bedreiging voor ons emotionele welzijn.
Psychologen hebben deze gevoelens van verdriet, angst en zorgen over de huidige klimaatdreiging – die tegenwoordig veel voorkomt onder jongeren – gecategoriseerd onder het label ‘eco-angst’. Volgens de Climate Psychology Alliance wordt eco-angst gedefinieerd als “verhoogde emotionele, mentale of somatische stress als reactie op gevaarlijke veranderingen in het klimaatsysteem.” Omgevingsangst treft niet alleen jongeren. Het treft ook onderzoekers op het gebied van klimaat- en milieuwetenschappen, die gebukt gaan onder de realiteit van hun bevindingen, en het treft ook de economisch meest gemarginaliseerden ter wereld, die onevenredig veel de verwoestende gevolgen van de klimaatverandering dragen.
In 2024 zal angst voor het milieu een van de belangrijkste oorzaken van geestelijke gezondheidsproblemen worden. De redenen liggen voor de hand. Wetenschappers schatten dat de wereld in 2027 waarschijnlijk voor het eerst een veilig niveau van temperatuurstijging boven het pre-industriële niveau zal doorbreken. De afgelopen jaren hebben bosbranden door Canada en Griekenland geteisterd, en zomeroverstromingen hebben gebieden in Pakistan gedecimeerd, waar bijna 33 miljoen mensen leven. mensen. Studies hebben aangetoond dat mensen die getroffen worden door luchtvervuiling en stijgende temperaturen een grotere kans hebben op psychologische problemen.
Om de zaken nog erger te maken: in het licht van de klimaatcatastrofe biedt onze politieke klasse geen sterk leiderschap. De COP28-conferentie in Dubai zal worden voorgezeten door de CEO van een olie- en gasbedrijf. In Groot-Brittannië trekt de regering zich terug van haar groene verplichtingen.
Gelukkig zullen hogere niveaus van angst voor het milieu ook een manier bieden om met de klimaatcrisis om te gaan. Caroline Hickman, onderzoeker op het gebied van eco-angst aan de Universiteit van Bath, waarschuwt dat de gevoelens van zorgen, verdriet, wanhoop en moedeloosheid die verband houden met omgevingsangst niet gepathologiseerd mogen worden. De oorzaak van deze psychische stoornis ligt immers ongetwijfeld van buitenaf. Volgens Hickman vertoont iedereen die deze emoties ervaart, volledig natuurlijke en rationele reacties op de klimaatcrisis. Haar suggestie? Gebruik eco-angst als een instrument ten goede – als een emotie die mensen kan inspireren om in actie te komen om onze planeet te beschermen.
Dit is de reden waarom we in 2024 meer mensen over de hele wereld zullen zien meedoen aan de strijd voor klimaatrechtvaardigheid en op zoek zullen gaan naar banen die prioriteit geven aan ecologische duurzaamheid. Actievoerders zullen toenemende druk uitoefenen op de fossiele brandstoffenindustrie en de regeringen die deze subsidiëren om het gebruik van vervuilende steenkool, olie en gas snel uit te faseren. Het is nu duidelijk dat zij niet alleen de belangrijkste boosdoeners van de klimaatcrisis zijn, maar ook verantwoordelijk zijn voor de geestelijke gezondheidscrisis die de meesten van ons begint te treffen. Eco-angst is niet iets dat we met therapie kunnen overwinnen – we zullen het oplossen door actie te ondernemen.