Dit artikel maakt deel uit van ons speciaal rapport over vrouwen en leiderschap dat samenvalt met mondiale gebeurtenissen in maart waarin de prestaties van vrouwen worden gevierd. Dit gesprek is bewerkt en gecondenseerd.
Haar eigen verlovingsring bracht Chie Murakami in een nieuwe lijn van internationale ontwikkeling: het verbeteren van de levens van mijnwerkers. Als oprichtster en uitvoerend directeur van Diamonds for Peace, een in Japan gevestigde niet-gouvernementele organisatie, probeert mevrouw Murakami, 50, de ecologische en sociaal-economische omstandigheden van diamantmijngemeenschappen in ontwikkelingslanden, met name Liberia, te verbeteren. De missie van de organisatie is drieledig, zei mevrouw Murakami: het bewustzijn vergroten van de problemen rond de diamantwinning, het helpen van werknemers en het bieden van noodhulp in geval van een crisis.
Waarom besloot je Diamonds for Peace op te richten?
Ik kreeg mijn verlovingsring in 2007. Ik wist toen nog niet veel van diamanten, dus zocht ik op internet naar vrolijke en leuke verhalen over diamanten. Maar ik vond daar niets van en was geschokt toen ik hoorde over kwesties als conflictdiamanten of kinderarbeid. Nadat ik deze problemen had geleerd, begon ik na te denken over wat ik kon doen met behulp van mijn ervaring in de internationale ontwikkeling in Laos, Haïti en Kenia.
Waarom Liberia?
Ik bezocht Sierra Leone in 2012 om de realiteit te zien na de film “Blood Diamond”. Maar ik zag niet veel ruimte om als nieuwe groep binnen te komen om iets te doen. Nadat ik naar Japan was teruggekeerd, stelde een Japanse vriendin die in Liberia werkte als VN-vrijwilliger mij voor aan haar Liberiaanse vriendin. In 2014 regelde hij dat ik naar de mijngemeenschappen in Liberia zou gaan, zodat ik met de mensen kon praten en de mijnbouw kon observeren. Toen ik terugkeerde naar de hoofdstad van Liberia, Monrovia, zag ik de vice-minister van het Ministerie van Mijnbouw, die leiding gaf aan de inspanningen om een beleid te ontwikkelen waarbij alle mijnwerkers in coöperaties werden georganiseerd. Sinds ik nadacht over eerlijke handel in diamanten – en een van de voorwaarden voor eerlijke handel is dat werknemers georganiseerd moeten zijn in coöperaties of vakbonden – dacht ik dat we in dezelfde richting werkten.
Wat zijn enkele specifieke problemen die van invloed zijn op ambachtelijke mijnbouwgemeenschappen in Liberia?
Het grootste probleem is extreme armoede. Een arbeider in een diamantmijn verdient slechts ongeveer $300 per jaar. Mijnwerkers zitten gevangen in een cyclus van armoede. Meestal zijn de mineralen eigendom van de overheid, dus moeten ze een mijnbouwvergunning hebben. Hoewel veel mijnwerkers in het verleden ooit een vergunning hebben gehad, hebben de meesten van hen niet het geld om deze te verlengen, en dit betekent dat de meeste mijnwerkers illegaal mijnen. Omdat ze geen geldige licentie hebben, kunnen ze hun diamanten niet verkopen aan erkende makelaars of erkende dealers, dus verkopen ze diamanten alleen aan een lokale investeerder die geen makelaarslicentie heeft. En dan kunnen die diamanten naar andere landen worden gesmokkeld.
De Liberiaanse regering schat dat ongeveer de helft van de in Liberia geproduceerde diamanten naar andere landen wordt gesmokkeld.
Wat zijn de concrete projecten die Diamonds for Peace in Liberia uitvoert?
Meestal mijnen mijnwerkers omdat er geen andere banen voor hen zijn in de gemeenschap. Om hen te helpen hun inkomstenbronnen te diversifiëren, hebben we de bijenteelt en de visteelt geïntroduceerd.
In augustus 2020 hadden we onze eerste imkertraining in Weasua, Liberia. Ongeveer 70 mensen namen deel aan de training met experts van de Canadese niet-gouvernementele organisatie Universal Outreach Foundation. Dat hebben we twee jaar gedaan. Het oogsten van honing kost tijd, dus imkers moeten geduld hebben.
In die tijd zijn veel mensen vertrokken en nu hebben we ongeveer 25 tot 20 actieve imkers. De reden waarom we de bijenteelt hebben geïntroduceerd, is dat het zeer efficiënt is. Wanneer imkers kasten in een nabijgelegen bos plaatsen, kunnen ze de kasten slechts één keer per week verzorgen, gedurende 5 tot 10 minuten per kast. Ze hoeven alleen maar de binnenkant van de korf schoon te maken en te controleren. Hierdoor kunnen ze tegelijkertijd mijnen.
Ze kunnen zonder problemen honing verkopen omdat de vraag erg groot is.
Welke andere stappen heeft de organisatie ondernomen?
Ons doel is om de kennis en vaardigheden met betrekking tot diamant en diamantwinning te vergroten. We hebben een tweedaagse basistraining gegeven over het beoordelen van ruwe diamant, waarvoor we vertegenwoordigers van 17 mijnbouwgemeenschappen hadden uitgenodigd.
We leerden hen waar diamanten voor dienen en dat de waarde gebaseerd is op de waarde van de geslepen diamanten. We geven ze ook training over verantwoorde diamantwinning. Velen geloven dat diamanten alleen willekeurig worden gevonden en dat ze overal worden gedolven. Maar er is een efficiëntere en wetenschappelijkere manier om erachter te komen waar diamanten te vinden zijn. In de tweede workshop leerden we hen hoe ze mineralen efficiënter konden verwerken en land konden winnen met de hulp van een Amerikaanse diamantmijnexpert.
Waar kwamen de fondsen vandaan?
Voornamelijk uit subsidies, momenteel afkomstig van de Japan Global Environment Facility.
En de basisopleiding over het beoordelen van ruwe diamanten werd gefinancierd door de Wereldbank. We worden ook ondersteund door andere individuele donateurs en bedrijfsleden, zoals sieradenontwerper Mio Harutaka.
Zijn er vrouwelijke mijnwerkers in Liberia?
We hebben verschillende mijnwerkers in de gemeenschap waar we werken. In workshops zijn mannen beter bestand tegen wat we leren. Maar ik denk dat vrouwen meer accepteren en openstaan voor de nieuwe dingen die we brengen.