Een gesprek met OpenAI’s eerste artist-in-residence

Reben is de eerste resident artist van OpenAI. Officieel is de aanstelling in januari ingegaan en duurt drie maanden. Maar de relatie van Reben met het in San Francisco gevestigde AI-bedrijf lijkt nonchalant: “Het is een beetje vaag, omdat ik de eerste ben en we iets ontdekken. Ik zal waarschijnlijk met hen blijven samenwerken.”

Reben werkt zelfs al jaren met OpenAI. Vijf jaar geleden werd hij uitgenodigd om een ​​vroege versie van GPT-3 te testen voordat deze voor het publiek werd vrijgegeven. “Ik mocht er een beetje mee spelen en wat artwork maken”, zegt hij. “Ze waren erg geïnteresseerd om te zien hoe ze hun systemen op verschillende manieren konden gebruiken. En ik dacht: cool, ik wil natuurlijk graag iets nieuws proberen. Destijds maakte ik vooral dingen met mijn modellen of gebruikte ik websites als Ganbreeder [a precursor of today’s generative image-making models].”

In 2008 studeerde Reben wiskunde en robotica aan het Media Lab van MIT. Daar hielp hij bij het maken van een kartonnen robot genaamd Boxie, die de schattige robot Baymax in de film inspireerde Grote held 6. Hij is nu directeur technologie en onderzoek bij Stochastic Labs, een non-profit incubator voor kunstenaars en ingenieurs in Berkeley, Californië. Ik sprak met Reben via Zoom over zijn werk, de onopgeloste spanning tussen kunst en technologie, en de toekomst van menselijke creativiteit.

Ons gesprek is aangepast voor lengte en duidelijkheid.

Je bent geïnteresseerd in de manier waarop mensen en machines met elkaar omgaan. Hoe zou je als AI-kunstenaar omschrijven wat je met technologie doet? Is het een hulpmiddel, een medewerker?

Ten eerste noem ik mezelf geen AI-kunstenaar. AI is gewoon een ander technologisch hulpmiddel. Als er na AI iets opduikt waarin ik geïnteresseerd ben, zou ik niet zeggen: “Oh, ik ben maar een AI-kunstenaar.”

Oke. Maar hoe zit het met deze AI-tools? Waarom heb je je hele carrière met dit soort technologie gespeeld?

Mijn onderzoek bij het Media Lab ging over sociale robotica, waarbij ik keek naar hoe mens en robot op verschillende manieren samenkomen. Eén robot [Boxie] hij was ook filmmaker. Hij interviewde eigenlijk mensen, en we ontdekten dat de robot ervoor zorgde dat mensen zich voor hem openstelden en hem hele diepgaande verhalen vertelden. Dit was vóór Siri, of iets dergelijks. Tegenwoordig zijn mensen bekend met het idee om tegen machines te praten. Ik ben dus altijd geïnteresseerd geweest in hoe de mensheid en de technologie in de loop van de tijd samen evolueren. Weet je, we zijn wat we nu zijn dankzij de technologie.