Een gesprek met Dragoš Tudorache, de politicus achter de Wet op de Kunstmatige Intelligentie

Maar Tudorache’s interesse in kunstmatige intelligentie begon al veel eerder, in 2015. Hij zegt dat het lezen van Nick Bostroms boek Superintelligence, waarin wordt onderzocht hoe AI-superintelligentie kan worden gecreëerd en de implicaties daarvan, hem het potentieel en de gevaren van kunstmatige intelligentie heeft doen beseffen en de noodzaak om deze te reguleren. (Bostrom was onlangs verwikkeld in een schandaal omdat hij racistische opvattingen had geuit in gelekte e-mails uit de jaren negentig. Tudorache zegt dat hij zich niet bewust is van Bostroms carrière na het boek en heeft geen commentaar gegeven.)

Toen hij in 2019 tot lid van het Europees Parlement werd gekozen, zei hij dat hij vastbesloten was om te werken aan de regulering van kunstmatige intelligentie als de gelegenheid zich voordeed.

“Toen ik hoorde [Ursula] von der Leyen [the European Commission President] zei in haar eerste toespraak voor het parlement dat er regulering van kunstmatige intelligentie zou komen, ik zei: ‘Whoa ha, dit is mijn moment'”, zegt Tudorache.

Sindsdien is Tudorache voorzitter van de Speciale Commissie voor Kunstmatige Intelligentie en heeft hij de AI-wet door het Europees Parlement geloodst en na onderhandelingen met andere EU-instellingen tot zijn definitieve vorm gebracht.

Het was een wilde rit, met intense onderhandelingen, de opkomst van ChatGPT, lobbywerk door technologiebedrijven en de wispelturigheid van enkele van de grootste economieën van Europa. Maar nu de AI Act in werking is getreden, is het werk van Tudorache eraan gedaan en heeft hij naar eigen zeggen geen spijt. Hoewel de AI-wet zowel door het maatschappelijk middenveld is bekritiseerd vanwege de onvoldoende bescherming van de mensenrechten als door de industrie omdat deze te restrictief is, zegt Tudorache dat de uiteindelijke vorm van de wet het soort compromis was dat hij verwachtte. Politiek is tenslotte de kunst van het sluiten van compromissen.

“Er zal veel gebouwd worden tijdens het vliegen, en er zal veel geleerd worden terwijl we het doen”, zegt hij. “Maar als alle betrokkenen de ware geest begrijpen van wat we met de wetgeving bedoelden, denk ik dat de uitkomst positief kan zijn”, voegt hij eraan toe.

Het is nog vroeg: de wet zal pas over twee jaar in werking treden. Maar Tudorache gelooft dat het de technologie-industrie ten goede zal veranderen en een proces zal starten waarin bedrijven verantwoordelijke AI serieus zullen gaan nemen dankzij de juridisch bindende verplichtingen van de wet voor AI-bedrijven om transparanter te zijn over hoe hun modellen zijn gebouwd. (Ik schreef hier een paar maanden geleden vijf dingen die je moet weten over de AI-wetgeving.)

“Het feit dat we nu een blauwdruk hebben voor hoe je de juiste grenzen stelt en tegelijkertijd ruimte laat voor innovatie, is iets dat de samenleving ten goede komt”, zegt Tudorache. Het zal ook bedrijven ten goede komen, zegt hij, omdat het een voorspelbaar pad voorwaarts biedt in termen van wat je wel en niet kunt doen met AI.