Er is weinig kwaliteitsonderzoek naar de effectiviteit van pokkenvaccins
Emmanuele Contini/NurPhoto via Getty Images
Het krijgen van één dosis van één type pokkenvaccin lijkt het risico op mipox met ongeveer 60 procent te verminderen, hoewel dit kan variëren afhankelijk van de virusstam.
Gevallen van mpox, voorheen bekend als apenpokken, nemen toe in de Democratische Republiek Congo, aangewakkerd door een variant genaamd clade Ib. Vaccins die worden gebruikt om te beschermen tegen mpox zijn oorspronkelijk ontwikkeld voor mazelen, en hoewel de twee virussen verwant zijn, is hun effectiviteit specifiek voor mpox onduidelijk.
Voor meer informatie concentreerden Sharmistha Mishra van het Institute for Clinical Evaluative Sciences in Toronto, Canada, en haar collega’s zich op een vaccin genaamd MVA-BN, ook bekend als JYNNEOS, Imvanex en Imvamune. Dit was het meest gebruikte pokkenvaccin in westerse landen tijdens de mipox-uitbraak van 2022, die werd veroorzaakt door een clade IIb-variant.
Uit onderzoek blijkt dat de effectiviteit van MVA-BN voor mpox sterk varieert, van 36 procent tot 86 procent. Dit bereik kan te wijten zijn aan het feit dat de onderzoeken observationeel waren en de resultaten van mensen van verschillende leeftijden, locaties en gezondheidsstatus vergeleken.
Er zijn gerandomiseerde controleproeven gaande onder homo’s, biseksuelen en andere mannen die seks hebben met mannen, die verantwoordelijk waren voor de meerderheid van de infecties in westerse landen tijdens de uitbraak van 2022.
Ondertussen probeerde Mishra’s team een gerandomiseerde gecontroleerde studie na te bootsen door gebruik te maken van bestaande medische gegevens. Onderzoekers bestudeerden meer dan 6.000 mannen in Canada van wie werd aangenomen dat ze in 2022 een hoog risico op infectie liepen. Ongeveer de helft kreeg een enkele dosis MVA-BN, terwijl de rest geen mpox-vaccin kreeg. De mannen in de twee groepen werden gematcht op basis van factoren als leeftijd en locatie, zegt Mishra.
Het officiële MVA-BN-regime vereist twee doses met een tussenpoos van minstens 28 dagen, maar de Canadese regering koos aanvankelijk voor één vaccinprotocol om de doses te verspreiden onder zoveel mogelijk risicogroepen, zegt Mishra.
Tijdens een follow-upperiode van ongeveer 80 dagen werd bij 50 mannen in de niet-gevaccineerde groep mpox vastgesteld, vergeleken met 21 in de gevaccineerde groep, wat erop wijst dat MVA-BN het risico met 58 procent verminderde.
Dit is een goed beschermingsniveau voor een enkele dosis, aldus Adam Hacker van de Coalition for Innovation in Epidemic Preparedness in Londen en Corine Geurts van Kessel van het Erasmus MC in Nederland. “Wetenschappelijk weten we dat twee doses meer werkzaamheid zouden hebben”, zegt Hacker.
Geurts van Kessel zegt dat de aanpak van het team een goede manier was om een gerandomiseerde gecontroleerde studie na te bootsen, maar we weten niet of een van de mannen van midden vijftig of ouder werd gevaccineerd tegen pokken toen ze risico liepen, wat van invloed zou kunnen zijn geweest hun immuunsysteem.
Door te bestuderen hoe het vaccin de ernst van de ziekte kan beïnvloeden als het eenmaal met mpox is geïnfecteerd, kunnen we ook de algehele effectiviteit ervan inschatten, zegt ze.
Ook tegen clade Ib weten we niet hoe goed het werkt, zegt Geurts van Kessel. Maar zowel zij als Hacker verwachten dat MVA-BN op zijn minst enigszins effectief zal zijn tegen deze variant, evenals tegen clade IIb, die blijft circuleren in West- en Centraal-Afrika.
Onderwerpen: