Een Chinese man en een Taiwanese komiek lopen een bar binnen… : NPR

TAIPEI, Taiwan – Vickie Wang noemt Jamie Wang haar ‘spiegelzus’.

Nee, ze zijn niet verwant, maar ze delen een omgekeerde geschiedenis.

Vickie, die oorspronkelijk uit Taipei, Taiwan komt, heeft ongeveer tien jaar in Shanghai gewoond, waar ze haar carrière in de stand-upcomedy begon, vooral onder Chinese censuur. Jamie, afkomstig uit Shanghai, kwam de Straat van Taiwan tegen en begon een stand-upcarrière in Taiwan.

De twee ontmoetten elkaar in een bar in een tweetalige comedyclub, weggestopt in de rosse buurt van Taipei, en begonnen samen op te treden. Hun recente show, Een avond vol komedie aan de overkant van de zeestraathet werd zo goed ontvangen dat hun vrienden voorstelden om samen op tournee te gaan.

Vickie grapt dat als ze samen op tournee zouden gaan, het zou aanvoelen als “een tour van vrede en verzoening. Het is alsof we de spanningen tussen de zeestraten proberen te overbruggen, grapje voor grapje.”

Voor Vickie en Jamie is de komedie een effectieve manier om het publiek eraan te herinneren dat de gespannen relatie tussen de twee regeringen niet betekent dat er spanning moet ontstaan ​​tussen de Taiwanezen en de Chinezen.

Ze spraken met Overweeg alle dingen gastheer Ailsa Chang in de bar waar ze elkaar voor het eerst ontmoetten.

Dit interview is licht bewerkt voor lengte en duidelijkheid.

Het meest interessante deel van het interview

Hun beide comedysets gaan over de stereotypen die Taiwanese mensen hebben over de Chinezen.

Vickie Wang: Ik ben opgegroeid met het idee dat mensen op het vasteland van China niet te vertrouwen zijn, dat ze spugen, dat ze heel agressief zijn, en dat ze niet zo beleefd en beschaafd zijn als de Taiwanezen. En in Shanghai kostte het jaren om dat soort stereotypen en vooroordelen bewust ongedaan te maken.

Jamie Wang: Eigenlijk, zoals, [Chinese people] zijn de slechtste mensen ter wereld. We raken bijvoorbeeld snel beledigd. We zijn allemaal gehersenspoeld. En we houden van geld en kijken neer op, ik weet het niet, mensen die arm zijn.

Over de stereotypen die de Chinezen hebben over de Taiwanezen.

J Wang: Ik denk dat mensen een soort stereotype van Taiwanese mensen hebben, waarbij ze dorpelingen zijn, omdat ze op een klein eiland wonen en nog niet veel van de wereld hebben gezien. Ze zijn erg achterlijk.

Over Chinese burgers die in Taiwan minder rechten hebben dan andere inwoners van het eiland, ondanks dat ze technisch gezien tot hetzelfde ‘land’ behoren.

J Wang: Omdat ik hier een Chinese student ben, zijn er veel oneerlijke regels jegens ons. Chinese studenten zijn bijvoorbeeld de enige internationale studenten die hier niet kunnen werken. Gelukkig kunnen Chinezen in februari nu een ziektekostenverzekering afsluiten in Taiwan. Maar de afgelopen zeven jaar kon ik dat niet. [Most] Chinezen mogen hier ook niet werken, dus het is voor Chinezen onmogelijk om in Taiwan te blijven wonen en werken, tenzij je bijvoorbeeld met een Taiwanees staatsburger trouwt.

Over de verschillen tussen optreden in Taiwan en China.

V Wang: Toen ik voor het eerst met stand-up begon in China, werd ik meteen geïnformeerd over de drie Tas: Tibet, Tiananmen-plein en Taiwan. Dit zijn harde rode lijnen waar we niet over moeten praten. Het is interessant. Dat betekent dat ik niet over politiek kan praten. Ik kan niet over LGBTQ-kwesties praten. Ik vergelijk het met een hand in het gips: na verloop van tijd atrofiëren de spieren. En als je uit het gips komt, moet je weer op krachten komen. En dat is wat ik nu doe. Nu ik niet langer in China woon, neem ik ook wraak voor de overschrijding van de democratie en de vrijheid van meningsuiting. Ik vind het heerlijk om te kunnen zeggen wat ik wil.

Over de gevolgen van Jamie’s komedie die viraal gaat, als Chinese burger die met gevolgen te maken kan krijgen als gevolg van Chinese censuur.

J Wang: Ik heb twee grappen gepost en ze zijn allemaal viraal gegaan, blijkbaar omdat ik erg grappig ben. Maar een van de grappen raakte een dunne lijn. En dat vond ik prima, maar veel Chinezen hielden me online voor de gek. Ik kreeg ook doodsbedreigingen. De trollen vertelden me dat ze zeiden: “Ik ga je vermoorden.” En ik zei: “Dat kan niet. Omdat je hier geen visum kunt krijgen.” Ik denk dat je nooit vrij kunt zijn zolang je Chinees bent.

V Wang: Er zijn veel dingen die ik kan zeggen die Jamie niet kan zeggen. En ik wil niet over mijn Chinese vrienden praten, maar ik ben me er ook heel goed van bewust dat er dingen zijn die ik ze moet uitleggen. En in de tussentijd kan ik mijn mensen bellen. Sinds het begin van COVID heb ik Taiwanese vrienden op mijn Facebook-feed gehad die dingen zeiden als: “Oh ja, ze verdienen het. Deze commies verdienen een plaag in hun huis.” En ik was er zo kapot van toen ik voelde, oh mijn God, mijn volk, waarvan ik zou willen denken dat het over het algemeen fatsoenlijke, vriendelijke mensen waren, deze andere bevolking zo ontmenselijkt dat ze elkaar nooit echt hebben ontmoet. En weet je, ik heb het gevoel dat we allebei samen op het podium staan, hopelijk overbrugt dat de kloof.

Over de kracht van komedie om mensen te helpen omgaan met gespannen kwesties.

J Wang: Ik denk dat komedie iets heel krachtigs is, omdat het geen debat is. Komedie is als: “Ik zorg ervoor dat je mij leuk vindt. Ik zorg ervoor dat jullie je samen raar voelen. En laat me je dan vertellen wat ik te zeggen heb.” Ik denk dat het een heel niet-vijandige, heel vriendelijke manier is om mensen naar je te laten luisteren.

V Wang: Als iemand met je lacht, kom je het dichtst in de buurt bij het veranderen van iemands gedachten. Als je met iemand lacht, betekent dit dat je op dat moment hun perspectief krijgt. Je bent het tot op zekere hoogte met hen eens. Het is een zeer proactieve vorm van empathie. En het is een heel vreugdevolle vorm van empathie. Alsof de wereld in brand staat. Ik denk dat het beste wat we kunnen doen er grappen over maken. Ik heb nog steeds moeite om alles grappig te houden. Ik kom er wel. Ik zoek het wel uit, of Jamie eerst.