De langste rookie van de NBA is 2,80 meter lang en heeft een spanwijdte van 2,5 meter, maar vorig jaar werd in een reeks video’s zijn verrassend behendige en vaak schoenloze voeten benadrukt. In één clip drukt hij zijn knieën en enkels tegen elkaar terwijl hij met zijn tenen wiebelt en naar voren springt. U anderen, hij is een beer die langs de basislijn kruipt. En in een andere glijden zijn rechterhiel en linkertenen in tegengestelde richtingen terwijl gymmuziek op de achtergrond klopt terwijl hij in een spagaat terechtkomt.
Victor Vembanjama (uitgesproken als wem-ben-YAH-muh), werd afgelopen juni als eerste geselecteerd in het NBA-ontwerp toen hij 19 jaar oud was. Tegen die tijd had hij vier jaar professioneel basketbal gespeeld in zijn geboorteland Frankrijk. Met een bovennatuurlijke mix van grootte, atletisch vermogen en vaardigheid wordt Wembanyama routinematig omschreven als een generatietalent. En als beelden van de teenoefeningen een indicatie zijn, lijken zijn trainers vastbesloten dat talent te beschermen: deskundigen op het gebied van de sportgeneeskunde zeggen dat lange ledematen en voeten (de schoenmaat van Wembanyam is 20,5) potentiële fysieke kwetsbaarheden met zich meebrengen.
De botten van de benen, armen en voeten fungeren als hefbomen en hoe langer ze zijn, hoe meer kracht er nodig is om ze te stabiliseren. Lange atleten kunnen het moeilijker vinden om hun bewegingen te controleren wanneer ze landen na een sprong of snel van richting veranderen. Zevenvoeters zijn uiteraard niet de enige atleten die tijdens het spelen geblesseerd raken. In de hele NBA nemen blessures toe, waarbij knie-, enkel- en voetproblemen voorop lopen. Anekdotisch melden artsen en trainers ook dat ze kinderen, sommige nog maar 10 jaar oud, hebben gezien met ernstige sportblessures en chronische slijtage die vroeger vooral bij volwassenen werd gezien.
Dit alles heeft geleid tot een kleine maar groeiende hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek naar basketbal- en andere sportgerelateerde blessures. In biomechanische laboratoria maken experts gedetailleerde beoordelingen van hoe spelers zich op het veld bewegen. Epidemiologen doorzoeken enorme hoeveelheden gegevens. En NBA-teams experimenteren met nieuwe benaderingen van de veiligheid van spelers, waaronder de nadruk op belastingbeheer, dat tot doel heeft de stress-rustverhouding van een atleet te optimaliseren.
Een groot deel van deze wetenschap is nog steeds onzeker en er bestaat geen betrouwbare methode voor blessurepreventie. Maar experts die met Undark spraken, zeiden dat er een solide bewijsbasis is voor specifieke warming-up-, stretching- en oefenprogramma’s die blessures verminderen. De bevindingen zijn nog niet volledig verspreid en geïmplementeerd. Er is echter duidelijk belangstelling voor dit onderwerp.
Wembanyame’s gymnastiek op blote voeten heeft uitlegvideo’s geïnspireerd met titels als “Victor Weird Weird Toe Workout uitgelegd!”, evenals commentaren en reacties waarin werd beweerd dat dergelijke oefeningen ten goede hadden kunnen komen aan eerdere generaties lange spelers. ‘Het is slim dat ze proberen zijn voeten gezond te houden’ schreef New York Knicks-superfan op X, voorheen bekend als Twitter. “[Too] veel grote mannen zijn ten onder gegaan met voetblessures.”
Danny Seidman, een sportgeneeskundige uit Michigan (en zelfbenoemde NBA-fanaat), zei dat hij blij is dat de beelden viraal gingen. Ze brachten mensen aan het praten over blessurepreventie, iets wat de afgelopen decennia een lange weg heeft afgelegd. “Het maakt me verdrietig om atleten van in de vijftig en zestig te zien hinken of vooroverbuigen”, zei Seidman. “We denken dat we dit soort dingen nu kunnen vermijden.”