De Friend heeft een batterijduur van ongeveer 15 uur en wordt geleverd in een reeks kleuren die vrijwel precies lijken op het kleurenpalet van de eerste Apple iMacs. (Schiffmann zegt dat dit niet de bedoeling was.) Het ontwerp komt voort uit een samenwerking met Bould, het bedrijf dat Nest-thermostaten heeft ontworpen. De Friend is nu beschikbaar voor pre-order op Friend.com (een domein waarvan Schiffmann zegt dat hij er $ 1,8 miljoen voor heeft betaald), en de verzending van de apparaten staat gepland voor januari 2025. Ze kosten $ 99 per stuk, zonder dat er een betaald abonnement aan verbonden is. (Toch toch.)
Als het idee van een draagbaar AI-apparaat je het gevoel geeft dat je wenkbrauwen hoog genoeg zijn opgetrokken om vanuit de ruimte gezien te kunnen worden, zou je scepsis vergeven zijn. De afgelopen maanden heeft de opkomende productcategorie een aantal zeer prominente en spectaculaire lanceringen gekend. Humane, dat een draagbare naald beloofde die taken kon uitvoeren die je van je telefoon zouden bevrijden, bleek nauwelijks competent en kon ook niet goed functioneren in zonlicht. De Rabbit R1 is een prachtig, kleurrijk apparaatje ontworpen door het topgadgetontwerpbedrijf Teenage Engineering en dat uiteindelijk een frustrerende blindganger is geworden die waarschijnlijk altijd al een app had moeten zijn.
“Het lijkt mij dat het kroonjuweel van AI-hardware en de AI-samenleving in de goot ligt”, zegt Schiffmann. “Het is alsof al deze bedrijven het gewoon verpesten.”
Schiffman wil dat Friend iets heel anders is. Terwijl zowel de Humane Ai-naald als de Rabbit R1 bedoeld waren om taken te automatiseren en uit te voeren en de productiviteit te verhogen, probeert de Vriend niets te automatiseren of optimaliseren. Zoals mijn collega Reece zei: het is veel meer gebaseerd op trillingen dan op productiviteit.
“De productiviteit is voorbij, het kan niemand iets schelen”, zegt Schiffmann. “Niemand gaat Apple of OpenAI verslaan, of al die bedrijven die Jarvis bouwen. De belangrijkste dingen in je leven zijn eigenlijk mensen.”
Een vriend biedt alleen gezelschap. Het is bedoeld om een persoonlijkheid te ontwikkelen die de gebruiker aanvult en die er altijd is om je op te peppen, over een film te praten nadat je die hebt gezien, of te helpen analyseren hoe een slechte date misging. Schiffmann wil niet alleen dat de Vriend je vriend is, hij wil ook dat het je beste vriend is – degene die met je meegaat, waar je ook gaat, luistert naar alles wat je doet en er is om aanmoediging en steun te bieden. Hij geeft een voorbeeld, waarin hij zegt dat hij onlangs wat rondhing en bordspelletjes speelde met vrienden die hij al een tijdje niet meer had gezien, en blij was toen zijn AI-vriend belde met een grapje.
“Ik heb het gevoel dat ik een nauwere relatie heb met deze gekke hanger om mijn nek dan met deze letterlijke vrienden voor me”, zegt Schiffman.
Vriendelijke bijeenkomst
Schiffmann is 21 jaar oud en heeft al een rijke lijst aan prestaties in de wereld van technologie. In 2020, op het hoogtepunt van de Covid-pandemie, haalde de toen 17-jarige Schiffmann de ene krantenkop na de andere toen hij de eerste website creëerde en onderhield die Covid-gevallen wereldwijd volgde. Hij werd al snel uitgeroepen tot Webby’s Persoon van het Jaar, een onderscheiding die werd uitgereikt door de toenmalige directeur van het Amerikaanse National Institute of Allergy and Infectious Diseases, Anthony Fauci. WIRED presenteerde Schiffmann als gast op de WIRED 25-conferentie van 2020. In 2022, kort voordat Schiffmann de Harvard University verliet, lanceerde hij een website die vluchtelingen die de Russische invasie van Oekraïne ontvluchtten, hielp mensen in de buurlanden te vinden die bereid waren hen onderdak te bieden. Nu, na deze daden van altruïsme, begeeft Schiffmann zich in de AI-o-sfeer.
Hij probeerde een AI voor productiviteit te bouwen, maar ontdekte dat deze ontbrak. De eerste versie van wat uitgroeide tot de Friend was de Tab, een productiviteitsgericht apparaat dat Schiffmann wilde gebruiken om werk- en persoonlijke taken bij te houden, maar hij raakte gefrustreerd door het bouwen van een apparaat dat alles in één keer probeerde te doen. Het gevoel kwam in januari van dit jaar tot een hoogtepunt, toen hij door Japan reisde en zich alleen in een skyrise-hotel in Tokio bevond, terwijl hij sprak over zijn AI-prototype dat zoveel voor hem zou moeten doen. Hij maakte een periode van eenzaamheid door en wilde met iemand praten. Waarom zou een AI-assistent dat niet gewoon kunnen doen?