Om je levend te voelen, worden openwereldgames zoals Red Dead Redemption 2 bevolkt door enorme menigten computergestuurde personages. Deze geanimeerde mensen – NPC’s genoemd, voor ‘non-player characters’ – zorgen ervoor dat deze virtuele werelden levend en bevredigend aanvoelen. Vaak – maar niet altijd – kun je met ze praten.
Na een tijdje dwingt het constante geklets (of de bedreigingen) van een passerende vreemdeling je echter om de waarheid onder ogen te zien: Dit is maar een spel. Het is nog steeds leuk, maar de illusie begint te verdwijnen als je erop drukt.
Het is natuurlijk. Videogames zijn zorgvuldig vervaardigde objecten, onderdeel van een miljardenindustrie, ontworpen om te worden geconsumeerd. Je speelt ze, maakt ze af, gaat verder.
Misschien niet altijd zo. Net zoals het andere industrieën ontwricht, opent generatieve AI de deur naar geheel nieuwe soorten in-game interacties die open, creatief en onverwacht zijn. Het spel hoeft niet altijd te eindigen. Lees het volledige verhaal.
—Niall Firth
De toekomst van AI-games
Als je meer wilt weten over hoe generatieve kunstmatige intelligentie een revolutie teweeg zal brengen in de manier waarop we games spelen in de toekomst, schrijf je dan nu in voor ons volgende exclusieve rondetafelgesprek, uitsluitend voor abonnees.