Indrukwekkende samenhang ondanks de nieuwe gezichten
Het komt zelden voor dat een team een groot aantal wijzigingen doorvoert zonder een prijs te betalen in termen van prestaties. Het meest indrukwekkende aspect van de reis van de Leeuwinnen naar Spanje was dat Sarina Wiegman en haar staf experimenteerden met de basiself en talloze wissels doorvoerden tegen Oostenrijk (7-2) en Italië (5-1), maar erin slaagden de samenhang en soepelheid in de wedstrijd te behouden. hun spel. “Ik denk dat het te maken heeft met de kwaliteit van de spelers. We zijn de hele week samen geweest, we hebben veel voetbalgesprekken gehad”, aldus Wiegman. Clubs die soortgelijke strategieën volgen, helpen ook: “Ze hebben alle tactieken van de clubs, en sommige lijken meer op elkaar [to ours] dan anderen, maar we praten allemaal over het nemen van beslissingen en het creëren van overbelasting en ik denk dat dat echt helpt. Wat ik heb gezien en wat ik leuk vind, is dat iedereen wil spelen om te winnen en actie wil ondernemen… als je actie onderneemt en er energie in het team is om te spelen en ze proberen de dingen die we hebben gedaan over praten, dan kunnen dingen zoals vandaag gebeuren.”
Met de kinderen gaat het goed
Een gezamenlijk kamp tussen de Engelse senioren- en onder-23-ploegen heeft het mogelijk gemaakt de schijnwerpers op enkele van de toekomstige sterren in de line-up te richten. Grace Clinton is een van degenen die indruk maakte. Clinton werd in oktober en december opgeroepen door Wiegman en maakte dit keer haar debuut tegen Oostenrijk, scoorde een doelpunt en begon daarna opnieuw tegen Italië. Clinton werd niet geschikt geacht voor Manchester United, nadat hij het seizoen uitgeleend was aan Tottenham, en sloot zich naadloos op het Engelse middenveld aan, waar hij naast Georgia Stanway en Ella Toone speelde tegen Oostenrijk en Stanway en Walsh tegen Italië. Ook haar teamgenoten waren onder de indruk. “Ik vond het absoluut geweldig”, zei Toone over het spelen met Clinton. “Ze is een geweldige speelster met veel talent en is heel goed met de bal. Verbinding met haar maken – dat hebben we nog nooit eerder gedaan, we hebben nog nooit samen gespeeld – het was zo natuurlijk.” De opkomst van Clinton als een levensvatbare optie op het middenveld voegt een aantal belangrijke dieptepunten toe. Tegen Oostenrijk kon Engeland Walsh rust geven en Stanway dieper laten zitten, wat wijst op een mogelijk nieuw antwoord op de vraag hoe Engeland het hoofd zou kunnen bieden als hun steunpilaar Walsh niet beschikbaar is.
Het geduld van Wubben-Moy werpt zijn vruchten af
Lotte Wubben-Moy moest uiterst geduldig zijn. Na haar debuut voor de Lionesses in 2021 heeft de centrale verdediger van Arsenal sindsdien slechts twaalf wedstrijden voor Engeland gespeeld, ondanks dat ze was opgenomen in de selecties voor het EK 2022 en het WK 2023. Nu Leah Williamson en Millie Bright beiden geblesseerd zijn en Wubben-Moy waarschijnlijk een van de twee Engelse centrale verdedigers zal zijn naast Alex Greenwood, heeft de verdediger eindelijk zijn eerste start sinds juni 2022 gekregen. Wiegman zei dat Wubben-Moy tegen Italië startte, voegde hij eraan toe. aan haar prestaties in de tweede helft tegen Oostenrijk, was te danken aan haar vorm op clubniveau. Dat is echter niets nieuws, aangezien Wubben-Moy zijn uitstekende vorm tegen het einde van vorig seizoen, na de blessure van Williamson, in het nieuwe seizoen doorzette. Terwijl Wubben-Moy wachtte, werden spelers als Greenwood, Bright, Jess Carter, Esme Morgan en Maya Le Tissier voor haar geselecteerd in de centrale verdediging, indien beschikbaar. Wubben-Moy benutte het moment tegen Italië door in de tweede minuut uit een hoekschop te scoren voordat hij een sterke verdedigende redding maakte.
De harde reset is voltooid
Wiegman en haar staf spraken over de noodzaak van een reset, een nieuwe start, na degradatie uit de Volkenbond en het missen van de Olympische Spelen in Parijs eind vorig jaar. Acties spraken luider dan woorden tegen Oostenrijk en Italië, de resetknop werd ingedrukt. Engeland zag er scherp, hongerig en opgewonden uit. “De Nations League was een grote teleurstelling voor ons, maar uiteindelijk kunnen we er niets meer aan veranderen”, aldus doelman Mary Earps. “Het enige wat we kunnen doen is beïnvloeden wat er daarna gebeurt en ik heb het gevoel dat dit een heel, heel positief begin van 2024 is en we zullen blijven pushen.” Wiegman was het daarmee eens en zei dat Engeland weer “stroomde”. “Natuurlijk was het een grote teleurstelling in december, al vond ik dat we in december een heel goed kamp hadden [beating the Netherlands and Scotland but still failing to progress] en ik dacht dat ons spel er weer doorheen kwam, dus dat was al heel goed en ik denk dat je dat nu wel zag.”
na het promoten van de nieuwsbrief
Thuis zoet thuis of thuis en weg?
Wiegman kreeg te maken met kritiek op het besluit van Spanje om twee opeenvolgende vriendschappelijke wedstrijden te organiseren in het nogal ontoegankelijke Nuevo Mirador-stadion in Algeciras. “Het gaat om het vinden van een balans”, zei Wiegman tussen de wedstrijden door. “Wat we wilden was goede vriendschappelijke wedstrijden spelen in goede omstandigheden… We wisten dat er hier waarschijnlijk niet zoveel fans zouden zijn als we hadden gehoopt.” Ja, de Lionesses zouden veel van de grootste stadions in Engeland kunnen uitverkopen als de wedstrijden thuis zouden worden gespeeld, zodat fans hen konden komen steunen, maar het doel van deze internationale showcase ging altijd over meer dan het opvoeren van een show.
Aangekomen in Marbella kon Engeland experimenteren met verminderde druk, genieten van een kamp bij warm weer, een andere omgeving en ruimte delen met jongeren onder de 23 jaar. Engeland zal in de lente terug zijn in Engeland en fans zullen ze kunnen bekijken, maar soms zal het vinden van de balans tussen wat het beste is voor de ontwikkeling van het team, zowel mentaal als al het andere, en het behouden van het momentum van een groeiend publiek niet zo zijn. mogelijk.